ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΑΤΣΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΑΤΣΗΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==============

Δεν είναι μόνον ο ήρωας Κυριάκος Μάτσης που κατάγεται από το Δίκωμο. Την καταγωγή του από το ίδιο χωριό έλκει και ο σημερινός πρόεδρος της Κύπρου Χριστόφιας.

Ο μεν ήρωας Μάτσης πέθανε για την Ελλάδα ενώ ο Πρόεδρος Χριστόφιας προσπαθεί με όλα τα εις την διάθεσή του μέσα να τη σκοτώσει από την ψυχή των Ελλήνων της Κύπρου.

“Ου περι των χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα” απάντησε ο ήρωας Κυριάκος Μάτσης αγέρωχα στον Αγγλο Στρατάρχη Χάρντιγκ όταν του πρόσφερε αμύθητο ποσό για να προδώσει τον Αρχηγό της ΕΟΚΑ.

Πέθανε σαν ήρωας! Σαν Ελληνας! Λεβέντης! Παλλικάρι σε όλα του! Κι έγινε μύθος και θρύλος στη συνείδηση του έθνους μας και κατέλαβε περίοπτη θέση στο Ελληνικό πάνθεο των ηρώων.

Ας προσέξει ο συγχωριανός του σημερινός Πρόεδρος της Κύπρου Χριστόφιας πώς θα τον θυμούνται οι επερχόμενες γενεές.

Ως τώρα μας πότισε με ανείπωτη πίκρα! Δέχτηκε - παρά τη σαφή αντίθεση όλων των άλλων πολιτικών δυνάμεων της Κύπρου - εναλασσόμενη προεδρία με τους Τούρκους, σταθμισμένη σε βάρος των Ελλήνων ψήφο, παραμονή τουλάχιστον 50,000 εποίκων και πολλά άλλα.

Ας ελπίσουμε ότι ο Θεός δεν θα τον αφήσει να ολοκληρώσει το καταστροφικό έργο που άρχισε!

Παραθέτουμε στη συνέχεια το κείμενο που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.

*****

Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΗΡΩΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΑΤΣΗ

“ΟΥ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΠΟΙΟΥΜΕΘΑ”

Του Λάζαρου Μαύρου

===============

Κ Ρ Η Σ Φ Υ Γ Ε Τ Ο της Ε.Ο.Κ.Α. στο Δίκωμο. Τετάρτη 19η Νοεμβρίου 1958, νωρίς το απόγευμα. Ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις των Εγγλέζων και των Τούρκων αστυνομικών τους, έχουν κυκλωμένο, στην τρύπα κάτω απ’ τη γη τον 32χρονο Κυριάκο Μάτση. Δίοδος για διαφυγή, καμία. Τον καλούν να βγει έξω, να παραδοθεί. Οπλίζει το αυτόματο Μ-3 και τούς απαντά: «Αν θα βγω, θα βγω πυροβολώντας»…

Φ Υ Σ Ο Υ Σ Ε μανιασμένα κείνη την Τετάρτη στο Δίκωμο. Τόσο δυνατά ώστε να πάρει τού Μάτση την απάντηση, όχι μόνο στα πέρατα της οικουμένης, αλλά, προπάντων, σε όλους από εκείνη τη στιγμή τους προσεχείς αιώνες. Τού ‘ριξαν αμέσως χειροβομβίδες και τον σκότωσαν. Επειδή ήξεραν ότι το εννοούσε. Το είχε πει κατάμουτρα, άλλωστε, στον δικό τους τον στρατάρχη, τον σερ Τζων Χάρτινγκ: Γενάρη του ‘56 που τον είχε δεσμώτη στα φρικτά μπουντρούμια της αγγλικής «Γκεστάπο» στην Ομορφίτα. Όπου είχε την αναισχυντία, ο αχρείος, να του προσφέρει 500 χιλιάδες αργύρια για να γίνει καταδότης: «Ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα, Εξοχώτατε, αλλά περί αρετής»! Διότι: Ο γιός της Τζυρκακούς τζιαι του Γριστοφή του Μάτση, που το Παλαιχώρι, απόφοιτος του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου, πτυχιούχος Γεωπονικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, άριστος πάντα στα μικρά κι άψογος στα καθημερινά της διαχρονικής συνέπειας, έναν μονίμως του Μιστράλ στίχο απάγγελλε, προετοιμαζόμενος παιδιόθεν για τη 19η Νοεμβρίου 1958: «Αν είναι να πεθάνεις για την Ελλάδα, θεία είν’ η δάφνη. Μια φορά κανείς πεθαίνει»

ΠΗΓΗ:

Σίγμα λάιβ