ΝΗΣΤΕΥΟΥΜΕ ΤΟ ΛΑΔΙ; ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΙΑ;

ΝΗΣΤΕΥΟΥΜΕ ΤΟ ΛΑΔΙ!

ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΙΑ;

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===============

Μια συνηθισμένη απορία, που έχουν πολλοί χριστιανοί, είναι η ακόλουθη. Γιατί η Εκκλησία επιτρέπει, σε μερικές περιπτώσεις, να τρώμε ελιές και απαγορεύει την κατάλυση φαγητών με λάδι. Το λάδι, δεν παράγεται από τις ελιές, διερωτούνται;

Η ερώτηση αυτή είναι σε κάποιο βαθμό δικαιολογημένη για δυο λόγους. Αφ’ ενός μεν διότι αγνοούν όσοι υποβάλλουν αυτήν την ερώτηση, τον πραγματικό λόγο που η Εκκλησία έχει κατατάξει τις τροφές σε νηστήσιμες και μη, και αφ’ ετέρου διότι οι πιο πολλοί από αυτούς δεν έχουν τηρήσει ποτέ ανέλαιο νηστεία και γι’ αυτό δεν μπορούν να διακρίνουν την τεράστια διαφορά που χαρακτηρίζει την ανέλαιο νηστεία από αυτή που επιτρέπεται κατάλυση λαδιού.

Οι Αγιοι της Εκκλησίας μας, κατέταξαν τις τροφές σε διάφορες κατηγορίες, ανάλογα με το πόσο εύγευστες και το πόσο δύσκολο είναι να τις στερηθείς, αλλά και ανάλογα με το βαθμό που συντελούν στην εγκράτεια. Η αποχή από το κρέας είναι η πιο βασική εντολή του κανόνα της νηστείας. Ακολουθούν τα προιόντα των ζώων. Γάλα, γαλακτομικά προιόντα, αυγά, βούτυρο κτλ.. Υστερα τα ψάρια. Μετά το λάδι κι ότι μαγειρεύεται με λάδι. Η πιο αυστηρή νηστεία, η γνωστή και ως ξηροφαγία, αφορά την κατάλυση ξηρών καρπών, φρούτων, όσπριων, λαχανικών, και νερόβραστων φαγητών που μαγειρεύονται χωρίς λάδι.

Πρέπει επίσης να κατανοήσουμε ότι η Εκκλησία δεν μας απαγορεύει να φάμε λάδι επειδή το θεωρεί μολυσμένο, οπότε δικαιολογημένα θα μπορούσαμε να διερωτηθούμε. - Μα καλά. Το λάδι δεν παράγεται από τις ελιές; Πώς γίνεται από μη μολυσμένο καρπό να παράγεται μολυσμένο προιόν;

Η Εκκλησία μας, μέσα από την πείρα των Αγίων Της, οι οποίοι δεν έμαθαν αλλά “έπαθαν τα Θεία”, διαβάθμισε τις τροφές σύμφωνα με το πόσο συντελούν στην άσκηση και ανάλογα με τα εκκλησιαστικά γεγονότα που γιορτάζουμε σε κάθε περίοδο του χρόνου. Ετσι την Τετάρτη και την Παρασκευή λ.χ. - επειδή είναι αφιερωμένες στην προδοσία και στη Σταύρωση του Κυρίου-, την περίοδο της Μ. Σαρακοστής, που αρχίζει την Καθαρά Δευτέρα και φτάνει μέχρι το Μ. Σάββατο, τη νηστεία του Δεκαπενταυγούστου, κτλ., τηρούμε αυστηρή ανέλαιο νηστεία. Την Κυριακή όμως και το Πεντηκοστάριο, επειδή γιορτάζουμε την Ανάσταση του Κυρίου, δεν νηστεύουμε το λάδι, κ.ο.κ..

Η ανέλαιος νηστεία είναι πραγματικά δύσκολο να τηρηθεί, διότι τα νερόβραστα φαγητά είναι και χωρίς νοστιμιά, αλλά και αφήνουν στον άνθρωπο την αίσθηση ότι στερείται δυναμωτικών τροφών. Αντίθετα η νηστεία με λάδι είναι εύκολη, τουλάχιστον σε σύγκριση με την ανέλαιο νηστεία.

Οταν επιτρέπεται να καταλύσουμε λάδι μπορούμε λ.χ. να φάμε πατάτες τηγανητές οστρακοειδή και άλλες λιχουδιές, που κάνουν την αποχή από το κρέας, το ψάρι και τα παράγωγα των ζώων, σχεδόν ανεπαίσθητη. Αντίθετα η κατάλυση της ελιάς επιτρέπεται, όπως επιτρέπεται και η κατάλυση όλων των άλλων καρπών των δένδρων.

Αν τηρήσουμε λ.χ. ανέλαιο τη νηστεία της Μ. Σαρακοστής, του Δεκαπενταυγούστου, της Τετάρτης και της Παρασκευής, κτλ.., όπως τις καθορίζει η Αγία μας Εκκλησία, θα αντιληφθούμε, ότι η κατάλυση της ελιάς δεν ευκολύνει στην πραγματικότητα τη νηστεία, ενώ η αποχή από το λάδι, κάνει την τήρηση της νηστείας πραγματικά επίπονη.