ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΕΡΒΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ Γ΄

ΣΥΜΠΑΡAΣΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ

ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΑΡΤΕΜΙΟ ΚΑΙ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΣΥΜΕΩΝ

Του Πρωτοπρεσβύτερου Θεόδωρου Ζήση

=============

ΜΕΡΟΣ Γ΄

______________

3. Απροκάλυπτος διωγμός εναντίον του Μητροπολίτου Αρτεμίου και συνεργατών του

Δυστυχώς οι τελευταίες εξελίξεις στην Σερβική Εκκλησία μας εγέμισαν πικρία και λύπη εξ αιτίας του σκληρού διωγμού που εξαπολύθηκε τους τελευταίους μήνες μετά την εκλογή του νέου πατριάρχου Σερβίας Ειρηναίου εναντίον του επισκόπου Αρτεμίου, πρωτοστατούντων των τριών πνευματικών «αδελφών» του, ιδιαίτερα μάλιστα του εξ αυτών Αθανασίου Γιέβτιτς. Και οι τρεις ετύγχαναν ιδιαίτερης μέχρι τώρα τιμής και σεβασμού εκ μέρους των Ελλήνων πιστών, για την πατερική και ησυχαστική τους συγκρότηση· διερωτώνται τώρα πολλοί και δεν μπορούν να ερμηνεύσουν πώς είναι δυνατόν οι μαθηταί του οσίου Ιουστίνου, του διωχθέντος και συκοφαντηθέντος, να μεταβάλλονται σε διώκτες και συκοφάντες του πνευματικού τους αδελφού. Φαίνεται πώς έπρεπε και εις αυτό ο επίσκοπος Αρτέμιος να ακολουθήσει τον δρόμο του οσίου Ιουστίνου, τον δρόμο των διωγμών και της εξορίας, και μάλιστα όχι από αθέους και απίστους, αλλά από αδελφούς και οικείους στην πίστη. Τον δρόμο της αγιότητος έχουν ανοίξει για τον επίσκοπο Αρτέμιο οι πνευματικοί «αδελφοί» του, ενώ οι ίδιοι φαίνεται ότι εζήλωσαν την δόξα των διωκτών των αγίων.

Τα γεγονότα είναι ολοφάνερα και καμμία παραπληροφόρηση δεν μπορεί να τα αλλάξει. O Αρτέμιος είναι ανεπιθύμητος για δύο λόγους, όπως σύντομα εκθέτει ο ίδιος σε σημείωμά του με τίτλο «Γιατί με διώκουν». Εν πρώτοις, διότι ως ποιμήν του μαρτυρικού Κοσσυφοπεδίου, και ουσιαστικά ως εθνάρχης των εκεί Ορθοδόξων Σέρβων, ανθίσταται στην ολοκλήρωση των σχεδίων της δημιουργίας ανεξαρτήτου Κοσσυφοπεδίου ως δευτέρου αλβανικού κράτους στα Βαλκάνια, κατά τα σχέδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων, που αποβλέπουν στην εξασθένηση της Ορθόδοξης Σερβίας με τις ευλογίες του Βατικανού, για να ακολουθήσει στη συνέχεια και η εξασθένηση της Ορθόδοξης Ελλάδος κατά το πρότυπο του Κοσσυφοπεδίου. Και δεύτερον για την αποφασιστική του στάση εναντίον του Οικουμενισμού, του Παπισμού και της Παγκοσμιοποιήσεως, εναντίον των νεωτερισμών στην ζωή και στην Θεολογία. Είναι συγκλονιστικά αλλά και ενδεικτικά του πατερικού και μαρτυρικού του ήθους όσα γράφει στη συνέχεια: «Έτσι, ενωμένοι όλοι αυτοί τους οποίους εμποδίζω στην εκπλήρωση των ατίμων σκοπών τους επιτίθενται από κοινού εναντίον μου έτοιμοι να με απομακρύνουν από την θέση μου, είτε να με εξοντώσουν. Ξέρω ότι όλοι οι προκάτοχοί μου στο θρόνο της Μητροπόλεως Ράσκας-Πριζρένης, όπως και όλος ο σερβικός λαός στο Κόσοβο και τα Μετόχια, αιώνες τώρα μαρτυρούσαν και μαρτυρούν με την παραχώρηση του Θεού. Δεν είναι παράξενο που και εγώ έχω την ίδια τύχη. Οι διώκτες μου μπορούν να μου στερήσουν τον επισκοπικό θρόνο, ακόμα και το επισκοπικό αξίωμα, μπορούν να με ανακηρύξουν άρρωστο, με γεροντική άνοια, ακόμα και παράφρονα, μπορούν να κάνουν και πολλές ανομίες τις οποίες ούτε μπορώ να φανταστώ. Όλα θα τα άντέξω με την βοήθεια του Θεού».

Αυτά έχουν ήδη πραγματοποιηθή. Χωρίς εκκλησιαστική δίκη και απολογία με ολοφάνερη καταστρατήγηση κάθε εννοίας δικαίου, πολιτικού και εκκλησιαστικού, στην τελευταία της συνεδρία η Ιεραρχία της Σερβικής Εκκλησίας, με ισχνή πλειοψηφία, απομάκρυνε τον επίσκοπο Αρτέμιο από την επαρχία του, χωρίς να του στερήσει την αρχιερωσύνη, τον εκήρυξε δηλαδή έκπτωτο από τον θρόνο του, και ας ορίζουν οι ιεροί κανόνες ότι δεν μπορεί να αφαιρεθεί από τον επίσκοπο η επισκοπή, προτού να ολοκληρωθεί και τελεσιδικήσει η κατ' αυτού δικαστική διαδικασία: «Την γαρ επισκοπήν απ' αυτού αφαιρεθήναι προ της εκβάσεως του κατ' αυτόν πράγματος, ουδενί Χριστιανώ δύναται δοκείν» (Κανών πζ' της εν Καρθαγένη τοπικής συνόδου). Περιφέρεται ήδη ανέστιος και εξόριστος, αναζητώντας φιλοξενία σε κάποια επισκοπή, αφού του απαγορεύθηκε δικτατορικά ακόμη και να επισκεφθεί την επαρχία του· του εστέρησαν δηλαδή, χωρίς καμμία αρμοδιότητα, το αναφαίρετο δικαίωμα που έχει κάθε άνθρωπος να κινείται ελεύθερα και να ταξιδεύει όπου επιθυμεί. Για να του στερήσουν επίσης την πνευματική μοναστική πατρότητα και να τον αποψιλώσουν από τα πνευματικά του τέκνα, του απαγορεύουν, κολοβώνοντας την αρχιερωσύνη που του άφησαν, να εξομολογεί μοναχούς. Ευτυχώς που οι μοναχοί του Κοσόβου διεμήνυσαν στον νέο τοποτηρητή μητροπολίτη Αμφιλόχιο ότι θα εγκαταλείψουν τα μοναστήρια, αν δεν επιστρέψει στην επαρχία του ο μόνος κανονικός επίσκοπος και πνευματικός τους πατέρας επίσκοπος Αρτέμιος. Ανάστατοι και οργισμένοι είναι και οι Ορθόδοξοι λαϊκοί του Κοσσυφοπεδίου και όλης της Σερβίας.

Χειρότερος είναι ο διωγμός εναντίον του στενού συνεργάτου του Αρτεμίου, πρωτοσυγκέλλου Συμεών. Διατύπωσαν ψεύτικες κατηγορίες εναντίον του, ότι δήθεν καταχράσθηκε μεγάλα χρηματικά ποσά που συγκεντρώθηκαν από δωρεές και προορίζονταν για επισκευές και ανακαινίσεις ναών και μονών. O επίσκοπος Αρτέμιος διαβεβαιώνει πώς ό,τι έπραξε ο Συμεών το έπραξε με ιδική του εντολή και πώς για όλες τις δαπάνες υπάρχουν τα αντίστοιχα δικαιολογητικά. Επειδή όμως κανένας δεν θα πίστευε ότι ο Αρτέμιος, ο ασκητής επίσκοπος, καταχράσθηκε χρήματα, επέρριψαν την κατηγορία σε αναίτιο και αθώο συνεργάτη του, ώστε με αυτό να δείξουν ότι μπορεί ο ίδιος να είναι καλός και άγιος, δεν είναι όμως σε θέση να διοικήσει, και οι συνεργάτες του κάνουν ό,τι θέλουν. Έτσι με την κατηγορία της καταχρήσεως χρημάτων και με την ίδια πρωτοφανή διαδικασία, χωρίς δίκη και απολογία, ο αρχιμανδρίτης Συμεών, που ετοιμάζει στην Θεσσαλονίκη την διδακτορική του διατριβή υπό την επίβλεψη του καθηγητού Δημ. Τσελεγγίδη, συνελήφθη με σήμα της Interpol και κρατείται σε Αστυνομικό Τμήμα της Θεσσαλονίκης, μέχρις ότου αποφασισθεί η απορριφθεί από τις ελληνικές δικαστικές και πολιτικές αρχές η έκδοσή του στη Σερβία, για να δικασθεί εκεί για το δήθεν αδίκημα που διέπραξε.