ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=============
Ελαβα το πιο κάτω σχόλιο του αγαπητού και σεβαστού μου συνάδελφου κ. Παναγιώτη Σημάτη με το οποίο σχολιάζει ορισμένες θέσεις που παρέθεσε ο “Παναής” σε σχόλιο στην ιστοσελίδα μου.
Το δημοσιεύω πιο κάτω σαν άρθρο με τις ακόλουθες αναγκαίες εξηγήσεις.
1.) Δημοσίευσα το σχόλιο του “Παναή” καλή τη πίστει επειδή γνωρίζω ποιος είναι (εννοώ δεν είναι κάποιος ανώνυμος).
2.) Δεν ήμουν ποτέ παρόν στις συνάξεις που κάνει ο π. Θεόδωρος Ζήσης και έτσι δεν γνωρίζω τι ελέχθη ή τι αποφάσεις λαμβάνονται εκεί.
3.) Εκείνο που επαίνεσα από τα αναφερόμενα του “Παναή” είναι ότι ο κ. Τσελεγγίδης είναι εναντίον της αποτείχισης σ' αυτό το στάδιο. Θεώρησα και ακόμη θεωρώ ως ορθή την πληροφορία του “Παναή” για ένα και μόνον λόγο. Επειδή ο κ. Τσελεγγίδης ΔΕΝ είναι αποτειχισμένος και ούτε εκκλησιάζεται σε ναούς που λειτουργούν κληρικοί που έχουν διακόψει το μνημόσυνο του οικείου ιεράρχη.
Οφείλω κάποιες εξηγήσεις στον κ. Σημάτη αλλά και σε άλλους αδελφούς που μιλούν για αποτείχιση, όπως “Η αγκαλιά της Παναγίας”, και προς τους οποίους υποσχέθηκα ότι θα δημοσίευα σχολιασμένα άρθρα τους ή θα απαντούσα σε σχόλια δικά τους.
Δυστυχώς αυτό δεν μπόρεσα να το κάνω επειδή πιέζομαι πέραν των δυνάμεων μου να ανταποκριθώ στις προκλήσεις που παρουσιάζονται συνεχώς. Εχω να ολοκληρώσω ακόμη την αναφορά όσων έγιναν στην Κύπρο, να σχολιάζω την επικαιρότητα, να βρίσκω υλικό για το ιστολόγιο, να στέλλω σχόλια σε άλλα ιστολόγια και φυσικά να επιλαμβάνομαι άλλων υποχρεώσεων της ζωής.
Ο λόγος που θέτω το θέμα της αποτείχισης σε δευτερεύουσα σημασία είναι διότι το ιστολόγιό μου έχει τους ακόλουθους στόχους
1.) Να πολεμήσω την παναίρεση του Οικουμενισμού.
2.) Να γράφω εναντίον του Νεοβαρλααμισμού και των άλλων νεωτερισμών,
3.) Να αρθρογραφώ για την κανονική τάξη στην Εκκλησία,
4.) Να σχολιάζω θέματα που αφορούν την ιδιαίτερη πατρίδα μου Κύπρο, και
5.) Να θίγω εθνικά θέματα.
Εξαιτίας των καταιγιστικών εξελίξεων σε αυτούς τους τομείς τους δύο τελευταίους μήνες λίγος χρόνος ή περιθώριο μου απομένει για άλλα θέματα.
Ειδικά για το θέμα της αποτείχισης έχω γράψει δεκάδες άρθρα και νόμισα ότι εξάντλησα το θέμα. Τα σχόλια όμως και τα άρθρα ορισμένων δείχνουν ότι το θέμα δεν έχει εξαντληθεί επειδή για κάποιους αδελφούς κατέχει πρωτεύουσα σημασία και επανέρχονται σε αυτό συνεχώς.
Σέβομαι τις προτεραιότητές τους αλλά δεν μπορώ να ιεραρχήσω διαφορετικά τις δικές μου.
Την ίδια εσφαλμένη εντύπωση σχημάτισα για άλλα θέματα.
Νόμισα λ.χ. ότι είχα εξαντλήσει το θέμα της στάσης των Κυπρίων Ιεραρχών αναφορικά με την επίσκεψη του Πάπα στην Κύπρο.
Και όμως! Αρθρο του αγαπητού συνάδελφου κ. Ιωάννη Τάτση, που δημοσιεύθηκε μόλις χθες στον “Ορθόδοξο Τύπο” και στην ιστοσελίδα “Θρησκευτικά”, αποδεικνύει ότι το θέμα δεν έχει εξαντληθεί και ότι πρέπει να επανέλθω.
Ο Θεός ξέρει πόσα άρθρα πρέπει να συντάξω τελικά για να δώσω το ιστορικό περίγραμμα των εξελίξεων για να αντιληφθούν όλοι τι πραγματικά συνέβηκε στην Κύπρο με την επίσκεψη του Πάπα και ποιοι είναι αυτοί και πώς αντιτάχθηκαν στην επίσκεψη.
Ολα όσα ανέφερα πιο πάνω δεν σημαίνουν ότι προτίθεμαι να μην τηρήσω την υπόσχεσή μου προς τους αγαπητούς αδελφούς που αναφέρονται στην αποτείχιση. Θα δημοσιεύσω σχολιασμένα τα άρθρα τους και θα απαντήσω συν Θεώ τα σχόλια τους. Απλά αυτή τη στιγμή με την τρομακτική πίεση που έχω για άλλα θέματα αναγκάζομαι να αναβάλω τη δημοσίευση άρθρων γι’ αυτό το θέμα.
Ελπίζω στην κατανόησή τους.
Ο Χριστός ξέρει ότι δεν το κάνω από έλλειψη αγάπης και σεβασμού, ούτε με πρόθεση να τους φιμώσω, ούτε προσπαθώ να κερδίσω χρόνο για να αναβάλω τη συζήτηση του θέματος και τελικά να μην τους απαντήσω. Απλά δεν επαρκώ να απαντώ σε τόσο πολλά μέτωπα ταυτόχρονα. Λίγα βράδυα μπόρεσα τον τελευταίο μήνα να πάω για ύπνο πριν τις τρεις ή και μερικές φορές τις τέσσερις το πρωί για να μπορέσω να γράψω κάποια άρθρα ή σχόλια.
Ζητώ την κατανόηση όλων και ιδιαίτερα των αδελφών που αναφέρονται στην αποτείχιση και υπόσχομαι να επανέλθω στο θέμα το δεύτερο δεκαήμερο του Ιουλίου όταν ξεμπλέξω με κάποιες υποχρεώσεις που δεν είναι δυνατόν να αναβάλω αυτή τη στιγμή. Πρέπει να ολοκληρώσω κάποιες βιβλιοκρισίες, να γράψω κάποια άρθρα για τον Αγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, κτλ.
Εχω πολλές και καίριες διαφωνίες με τις θέσεις που εκφράζει ο κ. Σημάτης και για το τι σημαίνει "συντεταγμένη" αποτείχιση και αν απαντάται η έννοια της συντεταγμένης αποτείχισης στην εκκλησιαστική ιστορία, αν στο παρόν στάδιο η αποτείχιση είναι επαινετέα ή αν θα βοηθήσει στο έπακρον τα σχέδια των Οικουμενιστών καθώς και για τη στάση του π. Επιφάνιου, του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς αλλά και του κ. Τσελεγγίδη έναντι της αποτείχισης.
Εγραψα άλλωστε πρόσφατα για το θέμα:
"Συγχαίρουμε θερμά τους εκδότες και τη συντακτική επιτροπή του "Κοσμά Φλαμιάτου". Ευχόμαστε ότι θα συνεχίσουν τον ομολογιακό αγώνα τους εντός της Εκκλησίας ως πιστά μέλη Της χωρίς να προσχωρήσουν σε σχίσμα ή σε μη συντεταγμενη αποτείχιση, η οποία, αν ο μη γένοιτο αποτολμηθεί, θα αποβεί μοιραία.
Η αντίδραση των Οικουμενιστών, σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, δεν είναι απρόβλεπτη. Απλούστατα όταν θα θεωρήσουν ότι η χρονική στιγμή τους ευνοεί θα καθαιρέσουν όλους τους κληρικούς που θα προχωρήσουν στην αποτείχιση και θα αναθεματίσουν όλους τους λαικούς και τους μοναχούς που θα τους ακολουθήσουν.
Και τότε;
Ποιες επιλογές θα υπάρχουν για τους αποτειχισμένους; Είτε θα επιστρέψουν ταπεινωμένοι (πράγμα λίαν απίθανον) είτε, κατά πάσαν πιθανότητα, θα προχωρήσουν σε σχίσμα με καθαιρεμένους ιερείς!
Τι θα κάνουν τότε;
Με αυτά τα δεδομένα, εκτός του ότι θα βάλουν σε έσχατο κίνδυνο την ψυχή τους, εκτός από το ότι θα δώσουν την ευκαιρία στους Οικουμενιστές να τους αχρηστεύσουν και εκτός του ότι οι συγκρητιστές θα πανηγυρίζουν ότι δικαιώθηκαν, όταν κατηγορούσαν τους παραδοσιακούς πιστούς ότι είχαν πρόθεση σχίσματος και όχι αντίστασης στα οικουμενιστικά σχέδια, τι άλλο θα πετύχουν;
Προφανώς τίποτα!"
Τις θέσεις όμως δεν θα τις αναλύσω περαιτέρω τώρα.
Επιφυλάσσομαι να τις σχολιάσω, όταν μου δοθεί η δυνατότητα, στο προσεχές μέλλον.
Με αυτές τις αναγκαίες εξηγήσεις παραθέτω αυτούσιο το άρθρο του κ. Σημάτη που έστειλε σαν απάντηση στα σχόλια του “Παναή” αλλά και ως απάντηση σε δικές μου επισημάνσεις στα σχόλια.
*****
Σχόλιο στα σχόλια του «Παναή»
_____________________________
Λυπάμαι πολύ, γιατί κάποιοι αδελφοί μας, αρνούνται να «λειτουργήσουν» την ενότητα της Πίστεως. Και αν ο «Παναής», ο οποίος μας βοήθησε τόσο στην Κύπρο στον αγώνα μας κατά των Οικουμενιστών, έχει κάποια δικαιολογία για τα γραφόμενά του, αφού κινείται από ένα νεανικό ενθουσιασμό και αγωνιστικότητα για την πίστη μας, (είναι ακόμα φοιτητής θεολογίας), ο ιδιοκτήτης του Blog κ. Τελεβάντος γιατί τον επαινεί στις αστήριχτες θεολογικά θέσεις του;
Συγκεκριμένα γράφει o «Παναής»:
1. «Η απόφαση γιά ΜΗ αποτείχιση έχει παρθεί απο Άγιους γεροντάδες» της Σύναξης κληρικών. «Απο την αφρόκρεμα των πνευματικών και γεροντάδων της Ελλάδας (ελήφθη απόφαση) να ΜΗΝ γίνει καμία Αποτείχιση και να ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ακόμη λίγο».
Επειδή τυχαίνει να έχω παρακολουθήσει αυτές τις Συνάξεις, ερωτώ:
α) Πότε η Σύναξη πήρε τέτοια απόφαση;
Τον πληροφορώ, ότι η απόφαση που είχε παρθεί το 2007 από κάποιο μοναστήρι, στο οποίο συνεδρίαζε η παραπάνω Σύναξη, ήταν απόφαση για αποτείχιση, με ημερομηνία συγκεκριμένη. Και χειροκροτήθηκε με ενθουσιασμό από τους συνέδρους-Πατέρες που αποτελούν την ομάδα της Σύναξης. Όμως, προέκυψαν κάποια γεγονότα, και η απόφαση ναυάγησε. Έκτοτε κάποιοι θεωρούν ότι δεν είναι ακόμα ο κατάλληλος καιρός, κάποιοι άλλοι έχουν άλλη τοποθέτηση και το θέμα συζητείται με προσοχή. Πώς λοιπόν έχει παρθεί απόφαση για ΜΗ αποτείχιση; β) Με ποια πνευματικά κριτήρια έβγαλε το συμπέρασμα ότι οι 40-50 γέροντες είναι η αφρόκρεμα των πνευματικών της Ελλάδας; Οι άλλοι που για κάποιους λόγους ή διαφωνούν ή δεν συμμετέχουν, τι είναι;
2. Γράφει ακόμα: «Οφείλουμε όσοι υπογράψαμε την Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού να κάνουμε ΥΠΑΚΟΗ στο πλήθος των αγίων γερόντων που προΐσταντο της Ιεράς Σύναξης, όσοι προχωρήσουν ή ακόμη χειρότερα παρασύρουν άλλους ανθρώπους μαζί τους το κρίμα θα είναι στο λαιμό τους!!! Ελπίζουμε οι αγαπητοί αδελφοί του "Κοσμά Φλαμιάτου" να κάνουν δεύτερες σκέψεις και όσοι άλλοι έχουν τέτοιο σκοπό. Κάντε ΥΠΟΜΟΝΗ!!!».
α) Οφείλουμε υπακοή, ασφαλώς. Σε τι και σε ποιους, όμως; Όσοι υπέγραψαν την «Ομολογία», δεσμεύθηκαν να μη κάνουν αποτείχιση; Οφείλουμε υπακοή στους γέροντες που διαφωνούν μεταξύ τους στο θέμα και δεν έχουν αποφασίσει ακόμα, ή στους Πατέρες της Εκκλησίας που μας έχουν δείξει το σίγουρο δρόμο και μας έχουν διδάξει τι να κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις;
β) Από πότε παίρνουν κρίμα στο λαιμό τους εκείνοι, που σε καιρό αποδεδειγμένης αιρέσεως –παναιρέσεως κατά τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς– εφαρμόζουν Ιερό Κανόνα Οικουμενικής Συνόδου; Όσοι ακολουθήσουν οικειοθελώς, όπως αρμόζει σε ελεύθερους ανθρώπους, την εφαρμογή Ιερού Κανόνα, τώρα το λέμε «παρασύρονται»; Ακόμα και ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, στο βιβλίο του «Τα δύο Άκρα» που τώρα το ανακάλυψε ο «Παναής», γράφει, πως όποιος αποτειχίζεται καλά κάνει.
γ) Ο «Κοσμάς Φλαμιάτος» δεν «προέτρεψε-παρέσυρε» κανένα προς αυτήν την κατεύθυνση. Ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει εκείνο που του υπαγορεύει η συνείδησή του. Αν ένα μέλος του «Κοσμά Φλαμιάτου», ο θεολόγος Παναγιώτης Σημάτης, παρέθεσε τις απόψεις του στο περιοδικό, με θέσεις όχι δικές του αλλά των Πατέρων της Εκκλησίας, τούτο ήταν χρέος του ως θεολόγου να το κάνει (αλλοίμονο αν δεν το έκανε) για να προβληματίσει, να προκαλέσει γόνιμη και θεοφιλή συζήτηση. Και το βάρος πέφτει τώρα, σε εκείνους τους Πατέρες, που τους παρακαλεί (μέσα από τα κείμενά του) να πάρουν θέση, τους παρακαλεί να τον διορθώσουν αν ερμηνεύει λανθασμένα τους Αγίους Πατέρες (πολύ πιθανό ενδεχόμενο, αφού αυτός δεν έχει –δυστυχώς- κατ’ ελάχιστο την αγιότητά τους), αλλά παραδόξως οι γέροντες δεν παίρνουν θέση, αλλά μόνο συνιστούν εξ ιδίας πρωτοβουλίας διάκριση και υπακοή. Πιθανόν να είναι σωστό αυτό, αλλά δεν το στηρίζουν στην πράξη της Εκκλησίας, όπως ζητάμε για να αναπαύσουμε την συνείδησή μας, αλλά μας το λένε σαν δική τους άποψη, όχι των Πατέρων.
3. Και συνεχίζει ο «Παναής»: «Ποιοι είμαστε που θα αποφασίσουμε μεμονωμένα και αυτοβούλως να αποτειχιστούμε, γράφοντας τους πιό πάνω Πατέρες στα παλιά μας τα παπούτσια; Μήπως το θέμα αποτείχιση (που το σκαλίζουν ορισμένοι συχνά) κρύβει αλαζονεία».
α) Φίλε μου, δεν αποφασίζουμε εμείς να κάνουμε μεμονωμένα αποτείχιση. Αυτό συνιστούν οι Πατέρες. «Όποιος, λέγουν, κάνει την θεοφιλή αποτείχιση (ασφαλώς χωρίς να προχωρήσει σε σχίσμα, αλλά μένοντας στην Εκκλησία και μη επικοινωνώντας με τους αιρετικούς και όσους τους αποδέχονται) αυτός πρέπει να τιμάται από την Εκκλησία». Μην μπερδεύεις, λοιπόν, την αποτείχιση με το σχίσμα. Έπρεπε πρώτα να διαβάσεις το κείμενο που ο κ. Τελεβάντος έχει δημοσιεύσει στην ιστοσελίδα του, για να δεις τι λέγουν οι Άγιοι Πατέρες. Οι Άγιοι Πατέρες στα κείμενά τους, δεν βλέπουμε, να ομιλούν περί «συντεταγμένων» αποτειχίσεων, ούτε για επίδειξη ανοχής στην αίρεση. Αντίθετα ομιλούν για διακοπή της κοινωνίας με τους αιρετικούς, όταν μάλιστα η αίρεση αριθμεί δεκαετίες, έχει φουντώσει για τα καλά και κατατρώγει τα σπλάχνα της Εκκλησίας. (Ακόμα και το κάτι σαν αποτείχιση-διακοπή μνημοσύνου των Ελευθερουπόλεως, Φλωρίνης και Παραμυθίας το 1971 –αλλά και του Αγίου όρους– είναι υπό έρευνα αν έγινε συντεταγμένα. Προχώρησε κάποιος και ακολούθησαν οι άλλοι).
β) Αδελφέ μου, τον αν κρύβει αλαζονεία η αποτείχιση που κάποιος θα κάνει (όπως μπορεί να κρύβει αλαζονεία κάθε «καλή» πράξη, ακόμα και τα δικά σου σχόλια), ας το βρεί ο καθένα με τον πνευματικό του. Και δεν είναι έντιμο, να κατηγορείς τις προθέσεις του άλλου, σαν να είσαι καρδιογνώστης. Το ζητούμενο είναι: ποια είναι η στάση της Εκκλησίας στο θέμα; Και εφ’ όσον η Εκκλησία όχι μόνο επιτρέπει την αποτείχιση αλλά ουσιαστικά και προτρέπει προς αυτήν, έχεις το δικαίωμα εσύ, να κατηγορείς κάποιον που δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να ακολουθεί τους Πατέρες, με τη βαριά μάλιστα κατηγορία, ότι «γράφει τους πατέρες στα παλιά του υποδήματα»; Μήπως κάποιοι άλλοι δεν υπακούουν στους Αγίους Πατέρες, ή αρνούνται το δικαίωμα που έχει δώσει η Εκκλησία δια Συνόδου περί αποτειχίσεως, σε όποιον επιθυμεί να προχωρήσει σ’ αυτή την ενέργεια και μιλάνε περί «συντεταγμένων» αποτειχίσεων;
γ) Και τώρα κάτι άλλο. Βάζεις στο στόμα του κ. Τσελεγγίδη, φράσεις, όπως εσύ τις κατάλαβες, που όμως δεν συνάδουν με όσα έχει γράψει και στις ομιλίες του έχει πει· και νομίζω πως έτσι τον εκθέτεις, γιατί αυτά παρουσιάζονται αντιφατικά. Γράφεις στο πρώτο σχόλιό σου: «Όπως μας λέει και ο κ. Τσελεγγίδης (δεν υπάρχει λόγος να γίνει αποτείχιση…)». Και όταν ο κ. Τελεβάντος χρησιμοποίησε σε επόμενο σχόλιό του αυτή τη φράση σου, ως επιχείρημα εναντίον της αποτειχίσεως γράφοντας, «και μόνον ότι ο κ. Τσελεγγίδης διαφωνεί με τις αποτειχίσεις είναι αφ' εαυτού εξαιρετικά σοβαρός λόγος για να προβληματιστούν όλοι όσοι την σκέφτονται», τότε κλονίζεσαι, αμφιβάλλεις αν τα είπε έτσι ακριβώς και γράφεις δεύτερο σχόλιο, και αλλάζεις το νόημα των λόγων του. Σημειώνεις συγκεκριμένα: «Σε ένα περσινό μάθημα μας εξηγούσε ο κ. Τσελεγγίδης τον λόγο που δέν χρειάζεται να βγούμε εκτός Εκκλησίας, πόσον μάλλον να γίνει η διακοπή μνημοσύνου, όμως στερούμενος μνήμης δέν θυμόμουνα να σας το εκφράσω».
Είναι δυνατόν ο κ. Τσελεγγίδης να είπε: «δέν υπάρχει λόγος να γίνει αποτείχιση», θεωρώντας ότι η από τους Ι. Κανόνες και κατά τους Ι. Κανόνες πραγματοποιούμενη αποτείχιση οδηγεί εκτός Εκκλησίας; Είναι δυνατόν ο μελετητής των Ιερών Κανόνων κ. Τσελεγγίδης να θεωρεί –εναντιούμενος σε Ι. Κανόνα– ότι ο αποτειχισμένος είναι εκτός Εκκλησίας; Και είναι δυνατόν ο κ. Τσελεγγίδης να θεωρούσε χειρότερη τη διακοπή μνημοσύνου, από το να βγούμε εκτός Εκκλησίας;
Μήπως, λοιπόν, επειδή δεν έχεις πεισθεί για την ορθόδοξη τοποθέτηση στο θέμα, χρησιμοποιείς κατά το δοκούν θέσεις άλλων, τις εκμεταλλεύεσαι για να αποδείξεις τους ισχυρισμούς σου και προσβάλλεις εκτός από εμένα, που έγραψα τα συγκεκριμένα κείμενα και τον δογματολόγο καθηγητή που βάσταξε τελευταία τόσο βάρος στην αναμέτρηση με τους οικουμενιστικούς κύκλους; Και μήπως ακόμα ο κ. Τελεβάντος ήταν βιαστικός στους προς εσένα επαίνους του, ενώ γράφεις αυτά τα μπερδεμένα πράγματα;
Βέβαια, η αγάπη μου και η εκτίμησή μου προς τα πρόσωπα δεν κλονίζεται, γιατί και εγώ έχω κάνει ή μπορεί να κάνω παρόμοια λάθη. Η διάθεσή μου είναι να σε βοηθήσω να ξεκαθαρίσεις μέσα σου τα σχετικά με την αποτείχιση. Αν θες, βοήθησέ με και εσύ να διορθώσω τα πιθανά δικά μου λάθη, αλλά με Πατερικό λόγο και θέσεις και όχι με αφορισμούς.
Με την εν Κυρίω αγάπη,
Σημάτης Παναγιώτης
No comments:
Post a Comment