ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ,ΑΡΧΙΜ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΛΙΧΑ,ΗΛΙΑΚΤΙΔΕΣ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

_______

Αρχιμανδρίτου Γρηγόριου Γ. Λίχα, Ηλιακτίδες, έκδ. Ιεράς Μονής Προφήτου Ηλιού, Πρέβεζα 2020, σσ. 124.

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Ομολογώ πως ασχολούμαι με το γράψιμο του π. Γρηγορίου για πρώτη φορά. Όμως θα ήταν ψέμα να πω πως δεν με εντυπωσίασε ο τρόπος με τον οποίο εκθέτει τις σκέψεις, τις θέσεις και τα συμπεράσματά του. 

Δεν διαφωνώ καθόλου για τη διαπίστωση του επιχωρίου επισκόπου του, Σεβασμιώτατου Πρεβέζης κ. Χρυσοστόμου, που σημειώνει (στο περιεκτικό του Προλογικό σημείωμα) ότι οι 31 ιστορίες που διηγείται: “περιγράφουν με τρόπο απλό, ζωντανό και παραστατικό τη βάσανο των παθών και τον πνευματικό ιστό που αυτά υφαίνουν στην ανθρώπινη ψυχή, για να την κρατούν 

φυλακισμένη και υπόδουλη”. 

Και συνεχίζει ο Σεβασμιώτατος: “Με ακρίβεια λόγου και πλούτο λέξεων ερμηνεύει τις ιστορίες αυτές με σκοπό την ίαση από την οξείδωση της καρδιάς και τελική πορεία την ανάσταση και τη βασιλεία των ουρανών”. 

Ας κάνουμε τον κόπο να δούμε από κοντά μία από αυτές. Αναφέρεται στην προσπάθεια ενός αγιορείτη μοναχού να βρει κατάλυμα για να αποφύγει την ενόχληση από τους ποικίλους επισκέπτες που δεν τον άφηναν σε ησυχία. 

Τελικά ο καλόγερος βρίσκει μια απόμερη σπηλιά κι ενώ προσπαθεί να την τακτοποιήσει για κατοικία του βρίσκει κάτω από ένα βράχο …χρυσές λίρες! - Ο διάβολος, ο διάβολος, 

φωνάζει και τρέχει 

να απομακρυνθεί 

βιαστικά. 

Δύο ξυλοκόποι του τον άκουσαν τρέχουν παραξενεμένοι στη σπηλιά και βλέπουν τις λίρες. Θαμπωμένοι από το χρυσάφι οίκτειραν τον καλόγερο και αποφάσισαν ο ένας να μείνει να φυλάει το θησαυρό κι ο άλλος να πάει στις Καρυές να φέρει φαγητά να το γιορτάσουν. 

Αυτός που πήγε στις Καρυές αγόρασε μαζί με τα τρόφιμα και ποντικοφάρμακο, που έβαλε στα φαγητά για να εξοντώσει το σύντροφό του και να οικειοποιηθεί ολόκληρο το θησαυρό. Ο άλλος, κάνοντας παρόμοιες σκέψεις, μόλις τον βλέπει να μπαίνει στη σπηλιά του δίνει μια με το τσεκούρι του και τον σκοτώνει! Πεινασμένος όπως ήταν, πέφτει με τα μούτρα στο φαγητό και σε λίγο πέφτει κι αυτός νεκρός! 

Τω όντι ήταν παρών ο ανθρωποκτόνος Διάβολος! Είχε δίκιο ο καλόγερος. Και σημειώνει συμπερασματικά ο καλός π. Γρηγόριος: “Προσοχή, λοιπόν. Να έχουμε ορθάνοικτα τα μάτια μας! Και να μας λυτρώνει ο Κύριός μας, βλέποντας την ταπείνωσή μας και τον περιεσκεμμένο αγώνα μας!” 

Αν με ρωτάτε αν συνιστώ το βιβλίο η απόκριση μου είναι μία: Αναμφιβόλως! Όποιος το διαβάσει πιστεύω πως δεν θα έχει λόγο να διαφωνήσει με τον γράφοντα.