Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Το μήνυμα του Παναγιώτατου (απόσπασμα του οποίου δημοσιεύσαμε στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση) στοιχείται στην λογική ότι τα μέτρα που πήραν οι κυβερνήσεις, αλλά και οι θρησκευτικοί ηγέτες, δεν αποσκοπούν στην επίθεση εναντίον της πίστης, αλλά στην προφύλαξη των χριστιανών από την πανδημία του κορωνοιού.
Νομίζω σε αυτό οι πλείστοι, αν όχι όλοι, συμφωνούν.
Το ερώτημα, Παναγιώτατε, δεν είναι τι η ιατρική κοινότητα συνιστά στον πρωθυπουργό ή στην όποια κυβέρνηση της κάθε χώρας να πράξει, αλλά τι η Εκκλησία έπρεπε να κάνει.
Όλοι αναμέναμε τους ηγήτορες της Εκκλησίας και στην Ελλάδα και στην Κύπρο και σε κάθε χώρα της υφηλίου να πουν στις κυβερνήσεις:
"Εμείς χειροτονηθήκαμε επίσκοποι για να τελούμε την Θεία Λειτουργία και τα άλλα μυστήρια της Εκκλησίας και να προσευχόμαστε καθημερινά στον Θεό με τις Ακολουθίες της Εκκλησίας.
"Εμείς χειροτονηθήκαμε επίσκοποι για να τελούμε την Θεία Λειτουργία και τα άλλα μυστήρια της Εκκλησίας και να προσευχόμαστε καθημερινά στον Θεό με τις Ακολουθίες της Εκκλησίας.
Απορρίπτουμε διαρρήδην τον ισχυρισμό ότι η Θεία Κοινωνία είναι δυνατόν να είναι φορέας μικροβίων, επειδή είναι βλάσφημο να πιστεύουμε ότι ο Χριστός, δηλαδή ο Θεός, προσβάλλεται από μικρόβια.
Επιπλέον γνωρίζουμε, από την δισχιλιετή Ιστορία της Εκκλησίας, ότι δεν υπάρχει έστω και ένας ιερέας που να κόλλησε μεταδοτικές ασθένειες, παρόλον ότι καταλύει το υπόλοιπο της Θείας Κοινωνίας μετά από κάθε Θεία Λειτουργία.
Γι’ αυτό, ως εκ της φύσεως της αποστολής μας και με δεδομένη την συσσωρευμένη εμπειρία της ιστορικής μαρτυρίας, δεν μπορούμε να σταματήσουμε να λειτουργούμε, ούτε έχουμε δικαίωμα να αποκλείσουμε τους πιστούς από τα μυστήρια και την λατρεία της Εκκλησίας."
Οι κυβερνήσεις, βεβαίως, δεν δεσμεύονται από το τι θα τους πουν οι επίσκοποι.
Γι’ αυτό και επειδή έχουν την ευθύνη της δημόσιας υγείας των πολιτών, αλλά και την ισχύ να βάλουν σε εφαρμογή τις αποφάσεις τους, θα προχωρήσουν σε όλα τα -κατ’ αυτούς- αναγκαία περιοριστικά μέτρα.
Γι’ αυτό και επειδή έχουν την ευθύνη της δημόσιας υγείας των πολιτών, αλλά και την ισχύ να βάλουν σε εφαρμογή τις αποφάσεις τους, θα προχωρήσουν σε όλα τα -κατ’ αυτούς- αναγκαία περιοριστικά μέτρα.
Στην περίπτωση αυτή, όμως, η όποια απόφαση των κυβερνήσεων, δεν θα εβάρυνε πια τους ώμους των επισκόπων, ούτε θα δημιουργούσε συνειδησιακό πρόβλημα στους πιστούς, διότι οι κυβερνήσεις δεν θα ενεργούσαν με την σύμφωνη γνώμη των Ιεραρχών, των άλλων κληρικών, των μοναχών και του ευσεβούς λαού.
No comments:
Post a Comment