ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΕΠΑΥΣΕ Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ κ. Δ. ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΝΑΩΝ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΙΟΥ

ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΕΠΑΥΣΕ Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ κ. Δ. ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΝΑΩΝ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΙΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

====

Σε πρόσφατο άρθρο του για το κλείσιμο των ναών εξαιτίας του κορωνοιού, που διαβάσαμε στο ιστολόγιο “Ακτίνες”, ο Καθηγητής της Δογματικής κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης αναφέρει μεταξύ άλλων:

“Βρισκόμαστε μπροστά σέ γεγονότα μέ «ἀποκαλυπτική» σημασία γιά ὅλους μας. Γι’ αὐτό καί τά μέτρα, πού ἀνακοινώθηκαν, θά πρέπει νά γίνουν ἀποδεκτά ὡς κοινό «ἐπιτίμιο τῆς δυσσεβείας» ὅλων μας, ὡς κάποιο δηλαδή φιλάνθρωπο παιδαγωγικό μέσο, πού παραχώρησε ὁ μακρόθυμος καί πολυεύσπλαγχνος Θεός μας, μέ τήν ἀγαπητική πρόνοιά Του, προκειμένου νά ὁδηγηθοῦμε ὅλοι μας, κλῆρος καί λαός, στήν σωτήρια μετάνοια, πού νοεῖται ὡς στροφή τοῦ νοῦ μας στό Θεό. 

Νά προσλάβουμε τό «ἐπιτίμιο» αὐτό ταπεινά, μέ εὐχαριστία καί νά τό ὑπομείνουμε μέ πνεῦμα βαθιᾶς μετανοίας, ὡς πικρό ἀλλά καθαρτικό φάρμακο γιά τήν θεραπεία μας. Ἔτσι, ἡ μετάνοιά μας θά γίνει ἡ ἀποτρεπτική ἀσπίδα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐντός μας. Θά γίνει ἡ ἀόρατη καί ἀλεξίκακη ὀμπρέλα γιά τήν ἀσφαλῆ προστασία μας.

Ἡ θλίψη, πού διερχόμαστε, ἐλέγχει ἀλαθήτως τήν κλίση τῆς προαιρέσεώς μας. Διαπιστώνουμε δηλαδή ποῦ κλίνει τό θέλημά μας, στόν Θεό ἤ στόν κόσμο.”

Θα μπορούσα να μιλήσω εν εκτάσει για όσα αναφέρει ο κ. Καθηγητής, αλλά θα περιοριστώ μόνον στα ακόλουθα:

Δεν είναι ικανοποιητικό ή πειστικό το άρθρο του κ. Καθηγητή. Ούτε αντάξιο των προσδοκιών μας από ένα τόσο παραδοσιακό και αντιοικουμενιστή σπουδαίο Καθηγητή της Θεολογίας.

Να δεχτούμε, ισχυρίζεται ο κ. Καθηγητής, το κλείσιμο των ναών και την απαγόρευση στην συμμετοχή στο Ποτήριο της Ζωής σαν επιτίμιο.

Με συγχωρείτε, κ. Καθηγητά, αλλά από πότε οι πολιτικοί ή οι επιστήμονες βάζουν επιτίμια ακοινωνησίας στους πιστούς;

Δεν είναι αποκλειστικό έργο των Συνόδων και των πνευματικών;

Συμφωνούμε ολόθυμα με την αναφορά σας για μετάνοια και αυτομεμψία, αλλά η πρωτόγνωρη επέμβαση του Καίσαρα στα interna sacra της Εκκλησίας, δεν είναι δυνατόν να γίνει δεκτή, όπως δεν γίνεται δεκτός ο στρουθοκαμηλισμός: “Αφήστε τον Καίσαρα να βάζει επιτίμια ακοινωνησίας και εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα της μετανοίας σαν να μη συμβαίνει τίποτα.”

Απολύτως σύμφωνοι. Η μετάνοια είναι το κύριο καθήκον ενός χριστιανού, αλλά ο αγώνας της μετανοίας ουδόλως αίρει τις ευθύνες μας για την υπεράσπιση της πίστης μας.