ΓΕΝΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΑΓΑΜΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΙΚΟΥ “ΚΛΗΡΟΥ”: Η ΡΙΖΑ ΤΗ ΗΘΙΚΗΣ ΣΗΨΕΩΣ ΤΟΥ Δ΄

ΓΕΝΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΑΓΑΜΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΙΚΟΥ “ΚΛΗΡΟΥ”: Η ΡΙΖΑ ΤΗ ΗΘΙΚΗΣ ΣΗΨΕΩΣ ΤΟΥ

Δ΄

Του Γραφείου επί των αιρέσεων της Ι. Μ. Πειραιώς

=====

Περαίνοντας, θα θέλαμε να εκφράσουμε, για πολλοστή φορά, τον πόνο και την οδύνη μας για το κατάντημα του Παπισμού, για την άβυσσο της ηθικής σαπίλας, στην οποία έχει περιπέσει, με αποκορύφωμα τις χιλιάδες περιπτώσεις παιδεραστίας και παιδοφθορίας, το διαβόητο και πανίσχυρο «γκέι κλαμπ» του Βατικανού και βέβαια τις πρόσφατες φρικιαστικές αποκαλύψεις των βιασμών των καλογραιών, οι οποίες ήρθαν τελευταία να επιβεβαιώσουν, με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, την απουσία κάθε ίχνους εκκλησιαστικότητος και Θείας Χάριτος στον Παπισμό. 

Και όλα αυτά βέβαια ως ηχηρή απάντηση σε όσους «Ορθοδόξους» επισκόπους και προκαθημένους νομιμοποίησαν με την υπογραφή τους, επίσημα πλέον και συνοδικά, τον Παπισμό ως Εκκλησία στη «Σύνοδο» της Κρήτης!

Ο μόνος τρόπος θεραπείας του κακού είναι η μετάνοια και η επιστροφή τους στην Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού, η οποία όμως, όπως φαίνεται εκ των πραγμάτων, είναι αδύνατη. Το αδύνατον της μετανοίας των παπικών επισημαίνει και ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο κορυφαίος αυτός Πατέρας και διδάσκαλος της Εκκλησίας μας και σφοδρός πολέμιος του Παπισμού, ο οποίος στον Β΄ λόγον του περί της εκπορεύσεως του αγίου Πνεύματος, παρομοιάζει τον Παπισμό, με το μεγαλύτερο από όλα τα ζώα, τον ελέφαντα. 

Γράφει ο άγιος: «Λέγουν δι’ αυτόν, [τον ελέφαντα], ότι δεν κατακλίνεται στο έδαφος, δι’ ανάπαυσιν κατά τον καιρόν του ύπνου, αλλά αναπαύεται με το να λυγίζει απλώς τα δύο πλάγια άκρα. Αν δε πάθει κάτι και πέσει κάτω, δεν μπορεί να σηκωθεί πλέον. Αλλ’ εις μεν τους ελέφαντας αίτιον είναι το βάρος του σώματος και η παχυσαρκία…εις δε τους Λατίνους νομίζω ότι είναι μόνον ο τύφος, ο οποίος θα μπορούσα να πώ ότι είναι πάθος ανίατον, το οποίον κατά τον απόστολον είναι το ιδιαίτερον κρίμα μόνον του πονηρού, εξ’ αιτίας του οποίου και εκείνος είναι ανίατος εις τους αιώνας», (Γρηγορίου Παλαμά Έργα, Ε.Π.Ε. Τόμ. 1, σελ. 184). 

Επειδή λοιπόν δεν υπάρχει ελπίδα μετανοίας στον Παπισμό, θα συνεχίζει να κατρακυλάει από πτώση σε πτώση και θα επεκτείνεται η ηθική σήψη του συνεχώς, όπως το έχει αποδείξει περίτρανα η ιστορία του Παπισμού τα τελευταία χίλια χρόνια και όπως θα αποδεικνύεται συνεχώς μέχρι συντελείας των αιώνων!