ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ ΟΙ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΜΟΝΑΧΟΙ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΗΚΑΝ

ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ ΟΙ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΜΟΝΑΧΟΙ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΗΚΑΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε, στο ιστολόγιο “Ομολογία”, το ακόλουθο κείμενο (που διατηρήσαμε την ορθογραφία του): 

“Η “Ομολογία” θα περιμενε απο τους πατερες που αρνηθηκαν να συμμετασχουν στην Ημεριδα του Ωραιοκαστρου να προβουν σε καποιες συμφηλιωτικες πραξεις με τους Αγιορειτες και τους λοιπους συμμετεχοντες εις αυτην. Μεχρι αυτης της στιγμης δεν ειδαμε καμμια τετοια παρεμβασι και καμμια υποχωρησι εστω και σε μορφη προθεσης. Γιατι αραγε; Τι συμβαινει; Δεν θελουμε εμεις λαίκοι οντες να προβουμε σε αλλες παρομοιες συστασεις προς τους σεβαστους πατερες. Απλα εκφραζουμε την εσωτατη επιθυμια μας να διεξαχθη ενας κοινος Αγων για την Αγια Πιστι του Κυριου μας που κινδυνευει στις μερες μας να αφανισθη απο την Παναιρεσι του Οικουμενισμου Πανθρησκειασμου. Κινδυνευει τον εσχατον κινδυνον που ισως και να βρισκομαστε στην εποχη που πιθανον επαληθευση το Γραφικον: Αραγε θα ευρη ο Κυριος την Πιστιν επι της γης; Γι αυτο και με βαρια καρδια δημοσιευουμε αρθρα και κειμενα που μας εμφανιζουν διασπασμενους και επιτιθεμενους ο εις κατα του αλλου. Εχουμε κοινην Πιστιν και κοινον Αγωνα. Μονο ο Διαβολος επιχαιρει απο αυτην την διασπασι.”

Πολύ ορθές οι θέσεις του ιστολογίου. Οι αποτειχισθέντες δεν έφτασαν καλά-καλά να κάνουν διακοπή μνημοσύνου και ήδη διασπάστηκαν σε διάφορες ομάδες και προβάλλουν μια πολύ αρνητική εικόνα στους πιστούς.

Αυτό που χρειάζεται, επομένως, είναι να ομονοοήσουν ΟΛΟΙ στη βάση των Ιερών Κανόνων.

Καταρχήν οφείλουν -ανυπερθέτως- να αντιληφθούν ότι ο ΙΕ΄ Κανόνας της ΑΒ΄ Συνόδου είναι δυνητικός. Δηλαδή αφήνει στη διακριτική ευχέρεια των πιστών την απόφαση αν θα διακόψουν το μνημόσυνο του οικείου ιεράρχη, όταν κηρύσσει γυμνή τη κεφαλή κατεγνωσμένη αίρεση, αλλά δίνει τη διακριτική ευχέρεια, επίσης, στους πιστούς να μη διακόψουν το μνημόσυνο αιρετίζοντος ιεράρχη μέχρι την καταδίκη του από Σύνοδο.

Το δεύτερο που χρειάζεται να αντιληφθούν είναι ότι η διακοπή του μνημοσύνου δεν γίνεται για τον δήθεν κίνδυνο μολυσμού από την αίρεση, αλλά σαν ένδειξη διαμαρτυρίας για τις αιρετικές θέσεις και ενέργειες που προβαίνει ο αιρετίζων επίσκοπος.

Το τρίτο που πρέπει να έχουν υπόψη, όσοι διέκοψαν το μνημόσυνο, είναι ότι άλλο πράγμα είναι η διακοπή του μνημοσύνου και εντελώς διαφορετικό η ακοινωνησία με όλη την Εκκλησία. Το πρώτο είναι κανονικό δικαίωμα των πιστών, ενώ το δεύτερο είναι σχίσμα.

Το τέταρτο που χρειάζεται να αντιληφθούν όσοι αποτειχίστηκαν είναι ότι τα μυστήρια των οικουμενιστών επισκόπων πριν τη συνοδική καταδίκη και καθαίρεσή τους είναι απολύτως έγκυρα και επομένως βλασφημούν το Άγιο Πνεύμα όσοι διαμφισβητούν την εγκυρότητά τους.

Με αυτά τα δεδομένα εξάγεται αβίαστα το συμπέρασμα ότι αυτοί που πρέπει να κάνουν συμφιλιωτική κίνηση δεν είναι οι τρεις πρωτοπρεσβύτεροι π. Θεόδωρος Ζήσης, π. Νικόλαος Μανώλης και π. Φώτιος Βεζύνιας, οι οποίοι κινούνται μέσα στα πλαίσια των Ιερών Κανόνων, αλλά όσοι (ευτυχώς όχι όλοι) εκ των Αγιορειτών πατέρων που αποτειχίστηκαν, επιδιώκουν ακοινωνησία με όλη την Εκκλησία, δηλαδή σχίσμα, επειδή πλανεμένα θεωρούν τον ΙΕ΄ Κανόνα της ΑΒ΄Συνόδου υποχρεωτικό και όχι δυνητικό.

Αναμένουμε, λοιπόν, χωρίς χρονοτριβή την έμπρακτη μετάνοια όσων κινούνται έξω από τα πλαίσια των Ιερών Κανόνων ώστε η αποτείχισή τους να είναι κατά Θεόν, αλλά και για να αφαιρέσουν από τους Οικουμενιστές το πρόσχημα να τους καθαιρέσουν, να τους αποσχηματίσουν και να τους εξορίσουν από τον Άθωνα.

Όλοι μας πρέπει να ξέρουμε τα μέτρα μας. Δεν είναι δυνατόν μοναχοί άμοιροι θεολογικής παιδείας να επιδιώκουν να ποδηγετήσουν τον π. Θεόδωρο Ζήση, θεολόγο ολκής πανορθόδοξου κύρους, που ηγείται του αντιοικουμενιστικού αγώνα με τόση επιτυχία για τόσες δεκαετίες.

Ερωτώ κάθε καλόπιστο άνθρωπο: Πόσοι θεολόγοι της εμβέλειας του π. Θεόδωρου Ζήση υπάρχουν σήμερα; 

Ας κάνουν, λοιπόν, υπακοή, αντί να θέλουν να κάνουν το δάσκαλο, στον π. Θεόδωρο Ζήση.