ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΣ, ΝΕΟΙ ΠΡΟΣΗΛΥΤΟΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΕΣ

ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΣ, ΝΕΟΙ ΠΡΟΣΗΛΥΤΟΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΕΣ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι στις Φιλιππίνες, την πολυάνθρωπη, νησιωτική χώρα της Ασίας, υπήρχαν μερικές ορθόδοξες κοινότητες, που υπάγονταν στην Ι. Μητρόπολη Χονγκ-Κονγκ του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Προσφάτως οι Ρώσοι έφτιαξαν στη χώρα δικές τους κοινότητες, υπαγόμενες στο Πατριαρχείο της Μόσχας. Οι τελευταίες ειδήσεις αναφέρουν ότι  το Πατριαρχείο Αντιοχείας και συγκεκριμένα η Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας και Ν. Ζηλανδίας δέχθηκε πρόσφατα στους κόλπους της κοινότητες  αποστασιοποιημένων Παπικών («Καθολικό πατριαρχείο της Ανατολής»)  και Προτεσταντών («Ευαγγελικών»). Οι αντιπρόσωποί τους, όπως μας πληροφορεί μια επιστολή του Αρχιεπισκόπου Παύλου (του Πατριαρχείου Αντιοχείας), κατέληξαν σε συμφωνία με το Πατριαρχείο Αντιοχείας ώστε να γίνουν δεκτοί στην Ορθόδοξη Εκκλησία πλέον των τριάντα κληρικοί με το ποίμνιο τους. Το Πατριαρχείο αυτό θα αναλάβει την εκπαίδευση και ακολούθως τη χειροτονία τους. Αυτοί προέρχονται από το νησί Λουζόν των Φιλιππινών (4 ενορίες), Βιζάγιας, Μιντανάο, που είναι επίσης νησιά των Φιλιππινών, από μία ενορία και τέλος μια ενορία από το νησί Βανουάτου της Πολυνησίας. 

Χωρίς ίχνος αμφιβολίας το γεγονός της εισόδου στην Εκκλησία τόσον ανθρώπων μας χαροποιεί και μας ευφραίνει τα μέγιστα. Αν «χαρά μεγάλη γίνεται εν ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι» πόση πρεπει να είναι η χαρά για τόσους άδελφούς μας που μπαίνουν στην Εκκλησία εγκαταλείποντας τις αιρέσεις! 

Από την άλλη σκέφτομαι τι θ’ απογίνει με το ακανθώδες πρόβλημα της Διασποράς. Αντί να βαίνει προς λύσιν σύμφωνα με τους ιερούς κανόνες και τα εκκλησιαστικά θέσμια, δυστυχώς μάλλον περιπλέκεται επικίνδυνα, αν θυμηθούμε την εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Αμερικής κ. Δημητρίου στη Σύναξη των Αρχιέρεων του Οικουμενικού Θρόνου 28.8-2.9. ε.έ. 

Γιατί, λοιπόν, σχίζει τα ιμάτιά του το Πατριαρχείο Αντιοχείας, που έφτασε στο σημείο να διακόψει την κοινωνία με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων για το … Κατάρ; Κι η εν λόγω αντίφαση αγγίζει τα όρια του τραγικού, άμα σκεφτούμε ότι το εν λόγω Πατριαρχείο πλευρίζει επικίνδυνα τις αιρετικές ομάδες των Ουνιτών της Συρίας αλλά και τους Μονοφυσίτες Ιακωβίτες.