ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟ, ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΤΙΚΟ …ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟ, ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΤΙΚΟ …ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Στις 4.9.2015 στο παπικό ναό της ενορίας Νοϋζιντλ αμ Ζέε της Βιέννης έγινε προσευχή για τους 71 μετανάστες που βρήκαν φρικτό θάνατο από ασφυξία μέσα σε φορτηγό στην προσπάθειά τους να  περάσουν από την Ουγγαρία στην Αυστρία. Στην οικουμενιστική αυτή συνάθροιση έλαβε μέρος, ως οικοδεσπότης, ο παπικός «επίσκοπος» Αιγίδιος, ο προτεστάντης πάστορας Μάνφρεντ Κωχ, «ιέρειες» του Προστεσταντισμού κι, ως μη όφειλε, κι ο Ορθόδοξος Μητροπολίτης Αυστρίας (του Οικουμενικού Θρόνου) Αρσένιος μαζί με δύο τουλάχιστον ορθόδοξους κληρικούς. 

Η ερώτηση είναι απλή: από πού ως πού, κι από πότε, οι Ορθόδοξοι προσεύχονται υπέρ των αποθανόντων  Μωαμεθανών; Ως γνωστόν τα 71 τραγικά θυματα δεν ήταν Ορθόδοξοι. Αν η ως άνω ενέργεια δεν είναι κλασσικό παράδειγμα σύγχρονου συγκρητισμού, τότε τι είναι συγκρητισμός; Πολύ προχωρημένος στον οικουμενιστικό κατήφορο ο Σεβ. Αυστρίας, που θαυμάζει, όπως λέει, τον μοναχό Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό. 

Το οικουμενιστικό γιορντάσι καλά κρατεί στο κλίμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Φραγκοκκλησία, φραγκοπαπάδες, παπικός «επίσκοπος», πάστορας, «ιέρειες», όλοι στην υπηρεσία του λαϊκού οικουμενισμού, που δεν περνά μέρα που να μην προκαλέσει την ορθόδοξη αυτοσυνειδησία. Δεν πάνε να λένε ότι θέλουν οι ιεροί κανόνες! Αν κραυγάζει ο Ψαλμωδος: «Πώς άσωμεν την ωδήν Κυρίου επί γης αλλοτρίας»(Ψαλμ. 136,3-4); Δεν θα απεμπολήσουμε, ουδ’ επί στιγμήν, το οικουμενιστικόν μας καθήκον. Θα κάνουμε την «υπέρβαση». Λύκοι, πρόβατα στο ίδιο μαντρί κι όποιος επιβιώσει. Κι όμως! Ο  λύκος κι αν εγέρασε κι άλλαξε το μαλλί του, μηδέ η γνώμη του άλλαξε, μηδέ η κεφαλή του.