ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΡΩΓΟΣ ΕΙΣ ΣΩΤΗΡΙΑΝ Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΣ, ΟΤΑΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ ΤΟΥ π. ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ, ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΝΟΥ;

 ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΡΩΓΟΣ ΕΙΣ ΣΩΤΗΡΙΑΝ Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΣ, ΟΤΑΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ ΤΟΥ π. ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ, ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΝΟΥ;

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

=====

«Χάρις είναι αι θείαι εκείναι ενέργειαι τας οποίας η Παναγία Τριάς παρέχει εις την Εκκλησίαν δια την σωτηρίαν των ανθρώπων από την αμαρτίαν, τον θάνατον και τον διάβολον και δια την αιωνίαν ζωήν εν τω Τρισυποστάτω Θεώ», αναφέρει σχετικά ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς. 

«Φωτίζει η Χάρις αυτόν (εννοεί τον άνθρωπον), οδηγεί, ειρηνεύει, αγαθύνει τα πάντα ούσα θεία και επουράνιος», αναφέρει ο Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος.

«Όταν ουν άρξηται ο νους εν πολλή αισθήσει γεύεσθαι της χρηστότητος του Αγίου Πνεύματος, τότε οφείλομεν ειδέναι ότι άρχεται η χάρις ώσπερ επιζωγραφείν εις το κατ’ εικόνα το καθ’ ομοίωσιν», αναφέρει ο Άγιος Διάδοχος Φωτικής. Με θεολογικό, αλλά και ποιητικό τρόπο ο Άγιος Διάδοχος Φωτικής αναφέρεται στη Θεία Χάρη.

Αλήθεια με τι όμορφο τρόπο ο Άγιος Διάδοχος Φωτικής αναφέρεται στη Θεία Χάρη. «Ώσπερ επιζωγραφείν εις το κατ’ εικόνα το καθ’ ομοίωσιν», αναφέρει με θεολογικό, αλλά και ποιητικό τρόπο ο Άγιος Διάδοχος Φωτικής. Τι χρειαζόταν να προβάλουν την αιρετική καινοτομία του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού, ότι «ο νους του ανθρώπου που είναι πρόσωπον και το καθ’ εικόνα και ομοίωσιν, είναι υπεράνω της Χάριτος», για την οποία μάλιστα αντιλαμβανόμενος την παραδοξότητά της, τη χαρακτήρισε ως «μυστήρια μυστηρίων»; Τι υπερπροβάλλουν αυτόν τον μοναχό που πρόσθεσε και αυτή την αιρετική ασχήμια στις πλάνες του (κακοδοξία περί αμβλώσεων κλπ);

«Η χάρη όμως και η αλήθεια στον Χριστιανισμό», κατά τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, «δεν είναι αφηρημένες έννοιες, αλλά ζώντα μέλη της προσωπικότητας του Θεανθρώπου Χριστού».  Απαντά ξεκάθαρα στην κακοδοξία του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού, την οποία κατοχυρώνοντάς την ‘’θεολογικά’’, υπέδειξε την αιτία της ‘’κατωτερότητας’’ της Θείας Χάριτος κατά την αναιδή πλάνη του, ότι δήθεν έγκειται στο γεγονός ότι η Θεία Χάρις είναι εργαλείο, ενώ ο νούς είναι πρόσωπο. Θα επαναλάβω τα λόγια του Αγίου  Ιουστίνου Πόποβιτς: «Η χάρη όμως και η αλήθεια στον Χριστιανισμό, δεν είναι αφηρημένες έννοιες, αλλά ζώντα μέλη της προσωπικότητας του Θεανθρώπου Χριστού».

«Η Χάρη του Θεού κατά τη θεολογία και την πνευματική εμπειρία των Πατέρων της Ορθόδοξης Ανατολής αποτελεί θεολογικό όρο με σαφές δογματικό περιεχόμενο. Ο όρος ‘’Χάρις του Θεού στο πλαίσιο της θεολογίας δηλώνει κατά τον ησυχαστή Γρηγόριο τον Παλαμά μία συγκεκριμένη φυσική και ουσιώδη ενέργεια του Θεού, που όταν γίνεται μεθεκτή, θεώνει χαρισματικώς τους μετόχους της» αναφέρει ο καθηγητής κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης στο κείμενό του ‘’Η οντολογία της θεοποιού Χάριτος κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά. Η οντολογία της θεοποιού Χάριτος κατά τον υπέρμαχο του ησυχασμού’’. Αναφέρει επίσης το αξιοσημείωτο ότι «η έκχυση της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος στους πιστούς αποτελεί φανέρωση της θείας Χάριτος, φανέρωση του ίδιου του Θεού», που λοιπόν η κατωτερότητα που αχαρίστως είδε ο π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός;

Πως θα γίνει αρωγός εις σωτηρίαν η Θεία Χάρις, όταν με βάση την αίρεση αυτή είναι κατώτερη του ανθρωπίνου νου; Γιατί λοιπόν να διδάσκεται η αιρετική ασέβεια περί κατωτερότητας της Θείας Χάριτος;