"ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: ΤΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΟΝΟΜΑ"

«ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: ΤΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΟΝΟΜΑ!»

Τοῦ Δημήτρη Νατσιοῦ,

Δασκάλου - Κιλκίς

============

Τὴν φράση «Θεόδωρος Πάγκαλος: τί ἐνδιαφέρον ὄνομα!», συνήθιζε νὰ λέει ὁ ποιητὴς Κωνσταντῖνος Καβάφης. Βεβαίως ἀναφερόταν στὸν παπποὺ τοῦ σημερινοῦ ἀντιπροέδρου τῆς, εὐφημιστικῶς λεγόμενης, ἑλληνικῆς κυβερνήσεως. Ὁ Καβάφης, μὲ τὴν διακριτικὴ δηκτικότητά του καὶ τὴν νόστιμα καρυκευμένη εἰρωνεία του, μεμφόταν τὸν βίο καὶ τὴν πολιτεία τοῦ πολυπλαγκτοῦ στρατηγοῦ Θεόδωρου Πάγκαλου.

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ (ΠΑΠΠΟΥ) ΠΑΓΚΑΛΟΥ

______________

«Ἡ δικτατορία τοῦ Πάγκαλου» γράφει ὁ Ἀλέξανδρος Σβῶλος, λίγα χρόνια μετὰ τὴν ἀνατροπή της, «ἐγελοιοποίησεν ἑαυτὴν διὰ τῶν ἀνερμάτιστων καὶ ἀλλοπρόσαλλών της πράξεων, ἀλλὰ ἐζημίωσεν ὅσον ἠδύνατο τὴν χώραν, διότι, ὅπως συνήθως συμβαίνει εἰς τὰς δικτατορίας διέφθειρε τὰ πολιτικὰ ἤθη».

(Ἀλλοπρόσαλλος, ἀνερμάτιστος, σπασμωδικός, «ἡ περιφρόνησή του πρὸς τὶς συμβουλὲς τῶν διπλωματῶν καὶ οἱ σπασμωδικὲς προσωπικές του παρεμβάσεις ἀποτέλεσαν ἐγγύηση ἀποτυχίας» σημειώνεται στὴν Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, τῆς ἐκδοτικῆς Ἀθηνῶν, στὸν ΙΕ’ τόμο, σελίδα 294, καὶ ἐξηγεῖ κάποια «χαρίσματα» μὲ τὰ ὁποῖα εἶναι προικισμένος καὶ ὁ…προκομμένος ἐγγονός).

Ο ΕΓΓΟΝΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΓΑΠ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΗΜΙΟΥ

______________

Αὐτὰ γιὰ τὸν παππού. Ὁ πληθωρικὸς ἐγγονὸς τοῦ τώρα, τὸ ὁποῖο φορτωθήκαμε τριάντα χρόνια τώρα καὶ ὑπομένουμε, πρὸς τὸ παρόν, ἀγογγύστως τὶς ἀνοησίες του. Τριάντα τόσα χρόνια ὑπάρχουν κομματικὰ ὑποζύγια, ποὺ τὸν ψηφίζουν, γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ἐξευτελίζει τὸν λαό μας, δημοκρατικῶς.

Τριάντα χρόνια τώρα ὁ ἴδιος καὶ ἀρκετὰ ἄλλα μηδενικὰ καί…κουλούρια (τὸ μηδὲν τὸ λέμε, στὴν σχολικὴ γλώσσα, καὶ κουλούρι), λεηλατοῦν τὴν ψυχή μας καὶ διαγουμίζουν τὸν ἱδρώτα τοῦ λαοῦ μας.

Ξεθυμασμένο ἀπολειφάδι τοῦ παρελθόντος ὁ ἀντιπρόεδρος, ὀψίγαμος καλοπερασάκιας, ἐμπαίζει καὶ περιφρονεῖ, τὴν φρικιαστικὴ τούτη «ἐθνικὴ» στιγμή, τὸν λαό, ἀποκαλύπτοντας τὸν ἀληθινὸ χαρακτήρα του.

ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΩΣ ΧΥΔΑΙΟΣ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ

_________

Τί νὰ πρωτοθυμηθεῖ κανεὶς ἀπὸ τὶς παφλάζουσες μεγαληγορίες του, ποὺ κατὰ καιροὺς ἐκτοξεύει, βάλλοντας ἐπὶ δικαίων καὶ ἀδίκων. Τὸ «ὅλοι μαζὶ τὰ φάγαμε». «Τοὺς κοπρίτες», ποὺ ὁ ἴδιος καὶ οἱ ὁμόφρονές του παράσιτοι, διόρισαν στὸ Δημόσιο, τὸ «ἕνα μάτσο ἀδαῶν χωριατῶν» ὅπως ὀνόμασε, ὁ βλάσφημος, τοὺς ἀγωνιστὲς τοῦ ’21. Ἀσύδοτος, ἀχαλίνωτος, κρυμμένος πίσω ἀπὸ τὴν βουλευτικὴ ἀσυλία-ἀτιμωρησία, εἰκονίζει τὴν Ἑλλάδα ποὺ μᾶς ἀηδιάζει, τὴν ἀνυπόληπτη καὶ κουτοπόνηρη. Γνωρίζουμε ὅλοι μας, πὼς 30 τόσα χρόνια, ἔπαιρνε ὑψηλὰ ἀξιώματα γιὰ νὰ σφραγίζει τὸ στόμα του, νὰ μὴν ἀμολάει τὴν χολερικὴ κριτική του γιὰ τὸ «ἅγιο» κόμμα, τὸ κόμμα τῆς φαυλοκρατίας.

Ὅσο τὶς τύχες αὐτοῦ του τόπου, τῆς πατρίδας μας, τὶς καθορίζουν «ἀξιόμαχες ἀγέλες», ὀλιγοφρενεῖς ζητωκραυγαστὲς τῆς κλεπτοκρατίας, θὰ ἀναθρώσκουν καὶ θὰ ξεβράζονται Πάγκαλοι καὶ Γιωργάκηδες καὶ Βουλγαράκηδες καὶ λοιποὶ –ἄκηδες, «οἱ ἀνθρωποκάμπιες», ὅπως λέει Κόντογλου, «ποὺ μαράζωσαν τὸ ὁλόδροσο δέντρο τῆς φυλῆς μας».

ΜΟΝΟΝ Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΠΑΧΥΝΘΗ;

_____________

Τουλάχιστον ὁ παπποὺς Πάγκαλος, συναισθανόμενος τὸ λάθος του, ἀποτραβήχτηκε στὴ σιωπή. Καυχόταν ὡς τὸ τέλος τῆς ζωῆς τοῦ διότι, ὅπως εἶπε στὴν ἀπολογία του γιὰ τὴν ἐκτροπή, «ἐφύλαξε τὶς Θερποπύλες τοῦ Ἔβρου» καὶ δὲν τὸν ἔτυπτε ἡ συνείδησίς του γιὰ τίποτε. Γιὰ τὸν ἐγγονὸ ἰσχύει τὸ εὐαγγελικὸ «ἐπαχύνθη ἡ καρδία» τοῦ ἀνθρώπου τούτου…

ΠΗΓΗ:

Χριστιανική Βιβλιογραφία