ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΕ ΚΕΙΝΟ ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΛΙΟ*
Του Βασίλη Χαραλάμπους
==============
Κάθε που οι θύμισες
ετούτου του γεροπρόσφυγα
τη σκλάβα Μικρασία δρασκελίζουν
Έφεσος
Μίλητος
Φώκαια
Σμύρνη
δαρμός θαρρώ
από κείνο το θυμητάρι
πού ΄φερε στης προσφυγιάς το γρέκι.
Οι κραυγές των αητών στον Σίπυλο
σε κείνο το μεγάλο ξεριζωμό
κι ο ορυμαγδός** κατ’ αντίκρυ
στον Σαγγάριο εκείνο ποταμό
και συλλογιέται ακόμη
τότε π’ αγροίκαε ολομόναχος
τ’ αφεύγατα αγριοπερίστερα
στου Μαίανδρου τ’ αγνάντιο.
Ανάπλεος ο αιγιαλός
μοναχά ανταυγάζει
ετούτα τ’ αποκαΐδια
από τα Πετρωτά
τη Σμύρνη
το Κορδελιό
κι όπου νάναι ο πουνέντες***
που από τις Κυδωνιές σιμώνει
θ’ αρχινίσει το φευγάτισμα
για τούτα του μισεμού καράβια.
Κι από τότε
με το ίδιο καρτέρι
με το ίδιο αγνάντεμα
καθημερινά σε κείνο το σιγούρλιο
της Αγιάς Φωτεινής να φωλεύει.
*Σιγούρλιο - Παρηγοριά.
**Ορυμαγδός – Θόρυβος, ταραχή, οχλαγωγία.
*** Πουνέντες – Δυτικός άνεμος.
(Από την ποιητική Συλλογή «Γη άγνωστος»)
No comments:
Post a Comment