ΝΕΟΠΑΝΡΩΣΙΣΜΟΥ ΑΝΑΙΡΕΣΙΣ Ε'

ΝΕΟΠΑΝΡΩΣΙΣΜΟΥ ΑΝΑΙΡΕΣΙΣ Ε΄

ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΜΠΕΡΙΣΤΑΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

Tου καθηγητή Αριστείδη Πανώτη

Άρχοντος Μ. Ιερομνήμονος της Μ.τ.Χ.Ε.

==============

Ακολούθησε η «καθαρτήρια περίοδος» εναγκαλισμού της εν Ρωσία Εκκλησίας με την τσαρική εξουσία και για να προστατεύσει την υπόστασή της από την προσεγγίζουσα λαίλαπα επέστρεψε το 1917 στον πατριαρχικό θεσμό, εκλέγοντας ως Πατριάρχη τον Μόσχας Τύχωνα.

Το Φανάρι, προβλέποντας τις συνέπειες της εγκαταστάσεως στην Ρωσία εχθρικού καθεστώτος προς την θρησκεία, αμέσως ανεγνώρισε την εκλογή και στήριξε το κύρος του μέσω του αντιπροσώπου του στην Ρωσία αρχιμανδρίτη Ιακώβου Βατοπεδινού και η Μητέρα Εκκλησία ανέλαβε την πρωτοβουλία να μεταφέρει την φωνή των καταδιωκόμενων στους διεθνείς οργανισμούς καταγγέλλοντας την βαναυσότητα του μεγάλου διωγμού που στοίχισε μόνον στην αρχή την δολοφονία 28 ιεραρχών, χιλιάδων κληρικών και μοναχών και μυριάδων πιστών Ορθοδόξων.

Ο πατριάρχης Μελέτιος Δ΄ στήριξε τον πατριάρχη Τύχωνα και στην άλλη μεγάλη δοκιμασία του, κατά την πολυδιάσπαση της τοπικής Εκκλησίας που επιδίωξαν οι σοβιετικοί. Έτσι, ανταπήντησε στον «ενδορωσικό μεταρρυθμιστικό ζήλο» των λεγόμενων τότε προοδευτικών κύκλων και της ψευτοσυνόδου τους, με το «Συνέδριο της Κωνσταντινουπόλεως» του 1923 και με την περίθαλψη των χιλιάδων Ρώσων προσφύγων που διήρχοντο από την Πόλη πριν απορροφηθούν από τις διάφορες χώρες.

Μεταξύ αυτών και τους διαφυγόντες τις εκτελέσεις ιεράρχες, όπως ήταν οι μητροπολίτες Αντώνιος, Πλάτων κ.ά. και δέχθηκε με την «κοινωνία» να επιβεβαιώσει την κανονική ορθόδοξή τους υπόσταση όσων υπερόριων στερήθηκαν την τσαρική χορηγία στις ιεραποστολές τους από τον Ευλόγιο των Παρισίων και τον Αλέξανδρο των ΗΠΑ μέχρι τον Ιννοκέντιο από το Πεκίνο κ.ά.

Έτσι, η Θεία Σοφία ρυθμίζει και κατευθύνει τα κατ’ Αυτήν για να διδασκόμεθα.

ΠΗΓΗ:

Ιδιωτική Οδός