ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ κ. ΠΑΝΩΤΗ

ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ κ. ΠΑΝΩΤΗ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

============

Το άρθρο του κ. Πανώτη “Νεοπανρωσισμού αναίρεσις” δημοσιεύθηκε ως ενιαίο άρθρο.

Χωρίς την άδεια του συγγραφέα του το χώρισα σε ενότητες που τις τιτλοφόρησα αυθαίρετα. Οπως κάνω με όλα τα εκτενή κείμενα, επειδή είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι ελάχιστοι διαβάζουν εκτενή κείμενα.

Το άρθρο του κ. Πανώτη είναι πολύ σημαντικό κείμενο. Ο συντάκτης του άρθρου ξέρει τι λέγει, γνωρίζει τις πηγές της Ιστορίας και μιλά με εντυπωσιακή ειλικρίνεια. Και λέγω εντυπωσιακή ειλικρίνεια επειδή - συν τοις άλλοις -αποκαλύπτει την πηγή των οικουμενιστικών πρωτοβουλιών. Τις συνδέει με γεγονότα που συνιστούν το ιστορικό πλαίσιο της ορθής ερμηνείας εγκυκλίων του Οικουμενικού Θρόνου που είναι σημαδιακές για την εκκλησιαστική Ιστορία και την ανέλιξη του Οικουμενισμού.

Προπαντός ο κ. Πανώτης με το άρθρο του ερμηνεύει το φαινόμενο του Νεοπανρωσισμού και δείχνει ότι η Μητέρα Εκκλησία συμπεριφέρθηκε ως αληθινή Μητέρα προς τη θυγατέρα της Ρωσική Εκκλησία χωρίς όμως δυστυχώς να υπάρχει και εκ μέρους της Ρωσικής Εκκλησίας - στις πλείστες περιπτώσεις - η ίδια στοργή και μέριμνα για την Μητέρα Εκκλησία το εμπερίστατο Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Εικάζω ότι δεν θα συμφωνήσουν κατ’ ανάγκην οι αναγνώστες με όλες τις αξιολογήσεις του άρθρου. Νομίζω όμως ότι πρέπει να το διαβάσουν προσεκτικά επειδή συνιστά συνοπτική και περιεκτική αναφορά στο φαινόμενο - καλύτερα στην αίρεση - του εθνοφυλετισμού, που καταδικάστηκε συνοδικά το 1872 σε Σύνοδο των τεσσάρων παλαίφατων Πατριαρχείων - και μετά θα έχουν τη δυνατότητα να καταγράψουν τις όποιες τυχόν επιφυλάξεις για επιμέρους θέσεις του άρθρου.