ΟΠΟΥ ΝΑΝΑΙ

ΟΠΟΥ ΝΑΝΑΙ

Του Βασίλη Χαραλάμπους

============

Δρασκελίζει ο πουνέντες

αντάμα με τις θύμισες

τους εγκρεμούς του Πενταδάκτυλου

και θαρρείς αναμετρά ακόμη

κείνου του Γιόυλη τ´αποκαΐδια

από τότε π’ ανακατέψαμε φευγιό και δείλι.

Τώρα πια ετάζουν μοναχά οι αετοί

αψηλά στον Άη Λαρίωνα.

Τ’ άβουλο προσπέρασμα των αητών

στο Βουφαβέντο των Βυζαντινών

βιγλίζει θαρρείς το κουρσεμένο κύμα.

Ετούτες οι καστρόπετρες

στ’ απύλωτο κάστρο

που τον σκλάβο αιγιαλό βιγλίζουν

δεν είναι για να ξαποσταίνουν οι κατακτητές.

Κάθε δείλι αρχινά το ίδιο τρικύμισμα

και κάθε π´ανταμώνουνται οι γλάροι

με τις ξενικές γαλέρες σωπαίνουν.

Κι έμεινε να κρατάνε καταντίκρυ οι πρωτυτερινοί

σαν νάναι κλεψίμι στην καρδιά

πως κείνο που το σκλάβο αιγιαλό ασκημαίνει

θάχει όπου νάναι το φευγιό του

κι αν πει της λευτεριάς τ’ αέρι να βουΐσει

θα γιομίσει ερμιά το πέλαγος.

*Βραβεύτηκε από τον Ελληνικό Πνευματικό Όμιλο Κυπρίων Ελλάδος το έτος 2010.

(Από την ποιητική Συλλογή “Άθελα στο στενορύμι”)