Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ, Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΩΝ ΚΑΙ Η ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟΣ

Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ, Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΩΝ ΚΑΙ Η ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Οι δηλώσεις του Μακαριότατου Πατριάρχη Ρωσίας κατά τη διάρκεια των εργασιών της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ρωσίας πρέπει να μας βάλουν σε μεγάλη ανησυχία.

Ο Μακαριότατος Μόσχας διευκρίνισε στους Ρώσους ιεράρχες ότι τα κοινά κείμενα της ε΄ προσυνοδικής Διάσκεψης έχουν όχι απλά τη σύμφωνη γνώμη αλλά και τη σφραγίδα της Εκκλησίας της Ρωσίας. Άρα είναι καθαρή ματαιοπονία εκ μέρους μας να αναμένουμε ότι στην Πανορθόδοξη Σύνοδο η Εκκλησία της Ρωσίας θα καταψηφίσει αυτά τα κείμενα.

Αλλά δεν έμεινε μέχρις εδώ ο Ρώσος Πατριάρχης. Διαβεβαίωσε ανακριβώς τους Ρώσους ιεράρχες ότι η Πανορθόδοξη Σύνοδος δεν θα εξετάσει θέματα πίστεως γι’ αυτό και δεν θα συγκαταριθμηθεί στις οικουμενικές.

Με άλλα λόγια απέκρυψε από τους Ρώσους ιεράρχες ότι το κείμενο για τις σχέσεις της Ορθοδοξίας με τους αιρετικούς αναγνωρίζει ύπαρξη άλλων Εκκλησιών. Ως αποτέλεσμα αναγνωρίζει έμμεσα την κακοδοξία της διηρημένης Εκκλησίας και την εξίσου αιρετική βαπτισματική θεολογία αλλά και δικαιώνει τις συμπροσευχές των οικουμενιστών με τους αιρετικούς.

Βέβαια έχει δίκαιο ο Ρώσος Πατριάρχης ότι η ούτω καλούμενη “Αγία και Μεγάλη Σύνοδος” δεν θα συγκαταριθμηθεί μεταξύ των Οικουμενικών Συνόδων. Όχι, όμως, επειδή δεν θα εξετάσει θέματα πίστεως αλλά επειδή θα μιλήσει με αιρετικό φρόνημα για θέματα πίστεως και θα αποδεχθεί τον Οικουμενισμό σαν πίστη της Εκκλησίας.

Δυστυχώς για μια ακόμη φορά η Εκκλησία της Ρωσίας αποδεικνύεται αναξιόπιστος παράγοντας σε θέματα πίστεως. Δεν εκπλησσόμεθα γι’ αυτό επειδή η παρουσία της στο ΠΣΕ και η έγκριση αντορθόδοξων αποφάσεων στις Γενικές Συνελέυσεις του ΠΣΕ είναι η συνήθης πρακτική της, αλλά κι επειδή δέχτηκε την προδοτική για την ορθοδοξία Συμφωνία του Μπαλαμάντ που αναγνωρίζει το Βατικανό Εκκλησία με έγκυρα μυστήρια, ενώ επιδίδεται συστηματικά σε συμπροσευχές και κοινές ποιμαντικές παραστάσεις με αιρετικούς και αλλόθρησκους.

Τις ελπίδες μας τις έχουμε εναποθέσει στις παραδοσιακές Εκκλησίες της Γεωργίας και της Βουλγαρίας και ίσως και της Ελλάδας και προπαντός στους παραδοσιακούς επισκόπους, άλλους κληρικούς, μοναχούς και λαικούς που πολεμούν σθεναρά τον Οικουμενισμό.