Η ΛΑΙΛΑΠΑ ΤΗΣ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗΣ ΠΡΟΕΛΑΥΝΕΙ

Η ΛΑΙΛΑΠΑ ΤΗΣ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗΣ ΠΡΟΕΛΑΥΝΕΙ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=======

Το άρθρο του κ. Γιώργου Παπαθανασόπουλου - αποσπάσματα του οποίου παραθέτουμε στη συνέχεια - αναφορικά με την εκκοσμίκευση ως τη γενεσιουργό αιτία της κρίσης που διέρχεται το Βατικανό είναι πολύ κατατοπιστικό για τη δομή του Παπισμού και την εκκοσμίκευση που τον μαστίζει.

Δεν έχω πρόθεση να αποκρύψω από τους καλούς αναγνώστες ότι προσωπικά δεν έχω καμιά απολύτως έγνοια αν ο Παπισμός αντιμετωπίζει κρίση. Αίρεση είναι που δεν έχει χάρη Θεού ή μυστήρια. Ποια μεγαλύτερη κρίση από αυτή;

Αυτό που με ανησυχεί δεν είναι η κατάσταση στο Βατικανό, αλλά η εκκοσμίκευση πλείστων όσων εκπροσώπων της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

“Ευτυχώς στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει θεσμοθετηθεί η εκκοσμίκευση όπως στη Ρωμαιοκαθολική παρασυναγωγή. Πλην όμως ανιχνεύονται άνετα συμπεριφορές και νοοτροπίες που φανερώνουν εκκοσμίκευση τόσο από πλευράς ποιμένων όσο και από πλευράς ποιμαινομένων. Η εκκοσμίκευση και ο συσχηματισμός με τον κόσμο πάντοτε θα αποτελεί πειρασμό για την Ορθοδοξία. Κι έχουμε χρέος σαν μέλη της να αντισταθούμε στην εισήλαση της δαιμονικής εκκοσμίκευσης” γράφει ο ευσεβής γιατρός κ. Λυκούργος Νάνης.

Πολύ ορθή παρατήρηση ότι ευτυχώς στην Ορθοδοξία δεν θεσμοθετήθηκε - όπως στον Παπισμό - η εκκοσμίκευση, αλλά και ότι ο αγώνας των Ορθοδόξων εναντίον της εκκοσμίκευσης είναι διηνεκής.

Η εκκοσμίκευση είναι το πιο ουσιαστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία.

Εχει κυριολεκτικά λεηλατήσει τα πάντα.

Νεωτερισμοί κάθε είδους εισάγονται στην Εκκλησία. Οι κληρικοί κυκλοφορούν με αντιπαραδοσιακή εμφάνιση. Ορισμένοι ταγοί της Εκκλησίας ζουν με σκανδαλώδη πολυτέλεια. Καινοτομίες στη λατρεία βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Πολεμείται απροκάλυπτα το ασκητικό πνεύμα που είναι σύμφυτο με την Ορθοδοξία και συνιστά το πιο ουσιαστικό οχυρό εναντιον της εκκοσμίκευσης.

Τελευταία μάλιστα ανεφάνη η κακοδοξία του Παποκαισαρισμού - Αγιατολλαχισμού την οποία εκπροσωπεί ο λίαν σεβαστός και εξαιρέτως αγαπητός εις ημάς π. Βασίλειος Βολουδάκης και όχι μόνον.

Το πνεύμα της εκκοσμίκευσης έχει πλήξει πολλούς επισκόπους που ζουν ως κοσμικοί άρχοντες, που φωτογραφίζονται σαν φωτομοντέλα, που περιάγουν την γη και τη θάλασσα και τους ουρανούς - με τα ελικόπτερα αν χρειαστεί - για να συμμετάσχουν σε πολυαρχιερατικά συλλείτουργα που γίνονται για τα ονοματήρια, τις εορτές, τις πανηγύρεις, τα γενέθλια (μάλιστα ακόμη κι αυτά!!!) και τις επετείους της ιερατικής διακονίας και της εις επίσκοπο προαγωγής των ιεραρχών μας.

Το πνεύμα της εκκοσμίκευσης χτυπά επίσης ανελέητα όχι μόνον τους έγγαμους κληρικούς πολλοί από τους οποίους ζουν τρυφηλό βίο, αλλά και πολλούς άγαμους κληρικούς που ζουν σαν κοσμικοί ανθρωποι επιλήσμονες των φρικτών όρκων που έδωσαν κατά την κουρά τους για να φυλάξουν την αρετή της ακτημοσύνης.

Το κακό όμως δυστυχώς επεκτείνεται ακόμη και στο μοναχισμό. Η ιστοσελίδα της Ιεράς Μονής Αγίου Αυγουστίνου του γνωστού παπαροκά, αντιχριστολόγου και προπαντός φαιδρολόγου π. Νεκτάριου Μουλατσιώτη - ο οποίος πληροφορούμαι από απολύτως φερέγγυα πρόσωπα ξεσάλωσε κυριολεκτικά κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Κύπρο - δημοσιεύει δεκάδες πλάνα από φωτογραφίες της πανήγυρης της Μονής. Σκέτο ρεζιλίκι. Ούτε οι πολιτικοί δεν συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο!

Φυσικά αν το πρόβλημα εστιαζόταν αποκλειστικά στον π. Μουλατσιώτη κάποιος θα μπορούσε να δείξει την απαιτούμενη επιείκεια και να πει: “Καλά ρε αδελφέ. Μουλατσιώτης και γαρ! Σ’ αυτόν κόλλησες;”

Δυστυχώς! Η λαίλαπα της εκκοσμίκευσης έχει εισέλθει όχι μόνον σε ενοριακές μονές και ησυχαστήρια στον κόσμο αλλά ακόμη και σε αυτό τούτο το Αγιον Ορος όπου Μονές και κελλιά καλλιεργούν συστηματικά τις δημόσιες σχέσεις με πολιτικούς και εκκλησιαστικούς άρχοντες, με παράγοντες των ΜΜΕ, με εφοπλιστές και εκπρόσωπους του μάταιου πλούτου και της εγκόσμιας δόξας.

*****

Η ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΒΑΘΙΑΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

========

Η δημοσιοποίηση στην Ιταλία απορρήτων προσωπικών σημειωμάτων, εγγράφων και επιστολών του Πάπα αποκάλυψε τη βαθιά κρίση που διέρχεται ο μηχανισμός του κράτους του Βατικανού και τη θλιβερή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η "Ρωμαϊκή Αυλή" (Curia Romana). Η εκκοσμίκευση των αρχόντων του Βατικανού έχει καταστήσει τη βαθιά κρίση ανεξέλεγκτη, αφού ο 86χρονος Πάπας Βενέδικτος 16ος δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει. Πίσω από τα υψηλά τείχη του Βατικανού εξελίσσεται ένα δράμα, με απροσδιόριστο ακόμη το τέλος και τις συνέπειες του.

Τα στοιχεία αυτής της πραγματικότητας που οδήγησε στην βαθιά κρίση είναι:

1.) Το Βατικανό, σε απόλυτη αντίθεση με την Χριστιανική διδασκαλία, αποτελεί θεοκρατικό, απολυταρχικό και μοναρχικό κράτος, το οποίο, πέραν της "κυβέρνησης", διαθέτει αστυνομία, μυστική υπηρεσία, φυλακές, ανακριτές, δικαστήρια και φυσικά Τράπεζα και υπευθύνους των οικονομικών του.

2.) Στο Βατικανό δεν υπάρχει διαφάνεια στη διαχείριση της εξουσίας γενικά και ειδικότερα των οικονομικών του.

3.) Η όλη δομή του έχει τα χαρακτηριστικά της γραφειοκρατίας των λιγότερο ανεπτυγμένων κρατών. Σ' αυτήν δεν λείπουν οι ανταγωνισμοί, οι συγκρούσεις φιλοδοξιών και συμφερόντων, και οι ομαδοποιήσεις με στόχο την εσωτερική επικράτηση. Σύμπτωμα αυτής της κατάστασης παρακμής η, κατά την αποδοθείσα κατηγορία, διαρροή των μυστικών εγγράφων του Πάπα από τον Αρχιθαλαμηπόλο του, ένα δηλαδή από τα πιο έμπιστα και πιο κοντινά πρόσωπα του Ηγεμόνα του Βατικανού!

4.) Η διάβρωση του εκκλησιαστικού μέρους από την εκκοσμίκευση του κράτους του Βατικανού έχει οδηγήσει και σε ένα απολύτως συγκεντρωτικό καθεστώς τα εκκλησιαστικά πράγματα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Ακόμη και ένας διορισμός ενός απλού εφημερίου σε χωριό της Τήνου ή σε οικισμό στον Αμαζόνιο πρέπει να έχει την έγκριση του Βατικανού! Αυτό σημαίνει ότι οι μερικές εκατοντάδες "τυχεροί" που υπηρετούν στη "Ρωμαϊκή Αυλή" διαχειρίζονται ανεξέλεγκτα τις τύχες ενός δισεκατομμυρίου περίπου Ρωμαιοκαθολικών, διασκορπισμένων σε όλες τις γωνιές της Γης. Το τεράστιο αυτό μέγεθος εξουσίας, απλησίαστο για τους πιο φιλόδοξους γραφειοκράτες και του πιο ισχυρού και πολυπληθέστερου κράτους στον πλανήτη, είναι επόμενο να προκαλεί συγκρούσεις "όλων εναντίον όλων" για την κατάκτηση της.

5.) Ο ισχυρότατος κλονισμός του κύρους του Βατικανού, οφείλεται στην από αιώνων εκκοσμίκευση των εκκλησιαστικών αρχόντων του.

Οι παραδοσιακοί Ρωμαιοκαθολικοί, - Ευρωπαίοι, Βορειοαμερικανοί και Αυστραλοί -, εγκαταλείπουν προτροπάδην το Βατικανό και οι άρχοντες του βαυκαλίζονται με την ιδέα ότι αυξάνονται οι πιστοί τους στην Αφρική και στην Ασία! Τόση είναι η εκ μέρους τους αδυναμία αντιμετώπισης της πραγματικότητας.

Τα αλλεπάλληλα πλήγματα που έχει δεχθεί ως θεσμός το Βατικανό, με τελευταίες τις αποκαλύψεις για τα άνω των 30.000 παιδιά ανά τον κόσμο - θύματα βιασμών εκ μέρους παιδεραστών Ρωμαιοκαθολικών κληρικών και, πιο πρόσφατα, για τα απόρρητα έγγραφα του Πάπα δεν δίνουν κάποιο "μάθημα" στη "Ρωμαϊκή Αυλή".

Η βαθιά κρίση στο Βατικανό πρέπει να προβληματίσει και τις Ορθόδοξες εκείνες τοπικές Εκκλησίες, στις οποίες ο Προκαθήμενος και το περιβάλλον του ασκούν συγκεντρωτική και αλαζονική εξουσία, που ρέπει προς μια παπικού τύπου εκκλησιαστική απολυταρχία. Και αυτές έχουν υποστεί παιδαγωγικά κολαφίσματα, αλλά οι ηγέτες τους νοοτροπία δεν άλλαξαν. Η ταπεινοφροσύνη τους, από τα πράγματα, δείχνει προσχηματική και η δουλοπρέπεια που απαιτούν απροσχημάτιστη.

Αλλά ακόμη και ορισμένοι Μητροπολίτες έχουν "τουπέ" καρδιναλίου, λες και κατέχουν κοσμικό αξίωμα και όχι ότι αποτελούν μαρτυρία του απλού και γλυκύτατου Θεανθρώπου Ναζωραίου.

Τα παθήματα του Βατικανού μακάρι να γίνουν μαθήματα σε όλους τους Ορθοδόξους κληρικούς της Ελλάδας. Γιατί και στην Ελλάδα έχουμε απομάκρυνση του κόσμου από την Εκκλησία και πρέπει οι κληρικοί μας να κοιτάξουν τις ευθύνες τους.