Τ' ΑΓΑΛΜΑΤΙΔΙΑ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝΕ

Τ’ ΑΓΑΛΜΑΤΙΔΙΑ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝΕ

Του Βασίλη Χαραλάμπους

=======

Και συλλογιέμαι

κείνο το φονικό

του Καίσαρα εκείνου

από το Βρούτο τον πρωτόφιλο

κείνη την αφέγγαρη νυχτιά

που φάνταζε

άγνωρη ταραχή

στης σιωπής το ξάγναντο.

Φιλίες αλλιώτικες

που κρατάνε

ίσαμε το δείλι.

Αν δεν ήταν ο Καίσαρ

ίσως να ήταν αλλιώς ο Βρούτος.

Κι αν δεν ήταν ο Βρούτος

ίσως να ήταν αλλιώς ο Καίσαρας.

Τ’ αγαλματίδια

που φτιάχνουνε τα πάθια των ανθρώπων.

Στο τέλος μου φαίνεται

πως κάθε Καίσαρας

φτιάχνει το δικό του Βρούτο

και κάθε Βρούτος

το δικό

κατάδικο του Καίσαρα.

(Από την ποιητική Συλλογή “Άθελα στο στενορύμι”)