ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ:ΔΡΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΤΜΗΜΑΤΙΚΗ “ΕΝΩΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ”;

ΔΡΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΤΜΗΜΑΤΙΚΗ “ΕΝΩΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ”;

Του Γραφείου επί των Αιρέσεων της Ι. Μ. Πειραιώς

=====

Το μεγάλο ζητούμενο, αλλά και δυσεπίλυτο πρόβλημα για τους θιασώτες του οικουμενισμού είναι να βρεθεί μια φόρμουλα της «ενώσεως των Εκκλησιών», αποδεκτή όχι μόνο από τους ιθύνοντες και σχεδιαστές της, αλλά και από τον 

πιστό λαό του Θεού. 

Το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή υπήρξε, ως γνωστόν η λεγόμενη «άρση των αναθεμάτων», το 1965, ερήμην των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, η οποία παρουσιάστηκε σε παραποιημένες μεταφράσεις στους Ορθοδόξους ως «άρση των αναθεμάτων του 1054»,  ενώ στο πρωτότυπο κείμενο αναφέρεται ως «άρση της ακοινωνησίας»! 

Επακολούθησε ο περιβόητος «Διάλογος της αγάπης», (1965 έως 1980), που αποσκοπούσε να προλειάνει το έδαφος, ώστε να επιτευχθεί το κατάλληλο κλίμα για τον εν συνεχεία Θεολογικό Διάλογο 

μεταξύ των δύο πλευρών, 

Ορθοδόξων και 

παπικών. 

Στη συνέχεια φθάσαμε στην πλήρη αμοιβαία εκκλησιαστική αναγνώριση Ορθοδοξίας και Παπισμού, ως «Αδελφών Εκκλησιών» το 1993 στο Balamand, η οποία κατόπιν επισφραγίστηκε συνοδικά στη «Σύνοδο» της Κρήτης το 2016.

Το μόνο που απομένει τώρα είναι το Κοινό Ποτήριο, το οποίο θα σηματοδοτήσει την τελεία «ένωση», εφ’ όσον βεβαίως επιλυθεί προηγουμένως το ακανθώδες θέμα του Πρωτείου. Ένα άλλο ακανθώδες και δυσεπίλυτο πρόβλημα είναι οι αντιδράσεις του πιστού λαού του Θεού. Οι ιθύνοντες γνωρίζουν ότι αυτές δεν θα είναι εύκολο να παρακαμφθούν, γι’ αυτό και προσπαθούν να βρουν «λύσεις», και «πλαγίους τρόπους», μέσω των οποίων θα μπορέσουν να σερβίρουν την «ένωση». 

Απ’ ό,τι φαίνεται, με βάση τα σημερινά δεδομένα, η παγκόσμια Ορθοδοξία οδηγείται σταδιακά σε διάσπασή της σε ελληνόφωνες και 

σλαβόφωνες Εκκλησίες, 

πράγμα το οποίο διακαώς 

επιθυμεί το Βατικανό.  

Μάλιστα υπάρχουν βάσιμοι φόβοι, ότι αυτό το μέγα ανοσιούργημα θα πραγματοποιηθεί κατά την προετοιμαζόμενη «Οικουμενική Σύνοδο» του 2025, με την συμπλήρωση 1700 ετών από την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο, (325 μ.Χ.). Θα αφορά δε την «ένωση» του Βατικανού με τις ελληνόφωνες Τοπικές Εκκλησίες, ενώ οι σλαβόφωνες θα απέχουν και δεν θα συμμετάσχουν.

Επισημαίνουμε τον κίνδυνο, που καραδοκεί στο εγγύς μέλλον και καλούμε σε αφύπνιση και αγωνιστικότητα κλήρο και λαό και ιδιαιτέρως την Ιεραρχία της ελλαδικής Εκκλησίας, πριν είναι πολύ αργά. Δηλώνουμε για μια ακόμη φορά ότι με τη Χάρη και τη δύναμη του Θεού θα μείνουμε εδραίοι και αμετακίνητοι στην Ορθοδοξία μας. Δεν θα συμμετάσχουμε σε μια τέτοια «ένωση» και θα διακόψουμε κάθε εκκλησιαστική κοινωνία με όσους συμμετάσχουν.