I REST MY CASE, κ. ΛΩΡΙΤΟΥ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση παραθέσαμε σχόλιο της κ. Ε. Λωρίτου για το Ουκρανικό.
Τι λέγει με το σχόλιό της η κ. Λωρίτου;
1.) Ο αντιοικουμενιστικός αγώνας έρχεται δεύτερος σε σχέση με το Ουκρανικό, επειδή ο Οικουμενισμός είναι αναστρέψιμος, ενώ το Σχίσμα είναι χαριστική βολή.
Περίεργη θεωρία η οποία πάντως δεν ερείδεται στην εκκλησιαστική Ιστορία, η οποία μας πληροφορεί ότι διαχρονικά πάμπολλα Σχίσματα επουλώθηκαν.
Φρίττω, όμως, και αγανακτώ υπέρμετρα όταν ακούω ότι ο Οικουμενισμός (που δεν είναι μόνον αίρεση αλλά παναίρεση, επειδή είναι συγκρητισμός) είναι λιγώτερο σημαντικός από την εισπήδηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ουκρανία.!!!
Ωραία τω όντι θεωρία. Η παράβαση των Ιερών Κανόνων είναι πιο σημαντική από την καταπάτηση των Όρων της πίστεως.!!!
Η κ. Λωρίτου γνωρίζει σίγουρα ότι η κατεξοχήν διδάξασα τις εισπηδήσεις είναι η Εκκλησία της Ρωσσίας που δημιουργεί Εξαρχίες και χορηγεί αυθαίρετα Αυτοκεφαλίες και Αυτονομίες εκτός των κανονικών της ορίων.
Εικάζω ότι υπέπεσε στην αντίληψη της κ. Λωρίτου ότι το Πατριαρχείο Ρουμανίας κάνει σειρά εισπηδήσεων στις όμορες του Εκκλησίες.
Γι’ αυτό το Πατριαρχείο Σερβίας προβληματίζεται σοβαρά αν πρέπει να διακόψει την εκκλησιαστική κοινωνία με το Πατριαρχείο Ρουμανίας.
Γι’ αυτό το Πατριαρχείο Σερβίας προβληματίζεται σοβαρά αν πρέπει να διακόψει την εκκλησιαστική κοινωνία με το Πατριαρχείο Ρουμανίας.
Ίσως η κ. Λωρίτου αγνοεί ότι το Πατριαρχείο Ρωσσίας, το οποίο διέκοψε την εκκλησιαστική κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο μετά την εκχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, στέλλει Ρώσσους κληρικούς στην Τουρκία για να πήξει θυσιαστήρια υπερορίως.
Αλήθεια! Γιατί η εισπήδηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ρωσσία είναι κατακριτέα -και είναι ασφαλώς-, αλλά δεν είναι κατακριτέες οι εισπηδήσεις των Πατριαρχείων Ρωσσίας, Ρουμανίας, Σερβίας, Ιεροσολύμων, Αντιοχείας κτλ. στα κανονικά όρια άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών;
Τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά, κ. Λωρίτου, ποτέ δεν με ανέπαυσαν.
Αλλοίμονον αν θεωρούσαμε ότι οι εισπηδήσεις είναι λόγος που επιτρέπει την δημιουργία Σχίσματος. Η Εκκλησία θα γινόταν κομμάτια με αυτή την πρακτική.
2.) Το πιο σημαντικό -κατά την εκτίμηση της κ. Λωρίτου πάντοτε και σε καμία περίπτωση κατά την δική μου εκτίμηση- είναι να αποφευχθεί το επί θύραις Πανορθόδοξο Σχίσμα και όχι να πολεμούμε την παναίρεση του Οικουμενισμού.!!!
Υπενθυμίζω ότι είμαι ο πρώτος που έγραφα και ξανάγραφα και ξανάγραφα ότι το μεγάλο διακύβευμα σήμερα είναι να μην παγιωθεί και να μη διευρυνθεί το υφιστάμενο Σχίσμα που προκάλεσε το Πατριαρχείο Ρωσσίας.
Αλλά σε καμιά περίπτωση δεν θεώρησα -ούτε θα μπορούσε ποτέ να θεωρήσω- ότι η καταπολέμηση της παναίρεσης του Οικουμενισμού έρχεται δεύτερη στις προτεραιότητές μας.
Με την στάση της αυτή η κυρία Λωρίτου αρνείται την ιστορία και τους αγώνες της.
Είναι λίαν επιεικώς άκρως απαράδεκτη η θεωρία ότι δήθεν η εισπήδηση μιας Εκκλησίας στα κανονικά όρια μιας άλλης Εκκλησίας είναι περισσότερο σημαντική από την καταπολέμηση της συγκρητιστικής παναίρεσης του Οικουμενισμού.
Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι σε λίγα χρόνια από σήμερα η κ. Λωρίτου θα ντρέπεται πραγματικά επειδή έγραψε αυτό το σχόλιο.
3.) Ομολογεί, επίσης, ότι, αν τα πράγματα φτάσουν στα άκρα, θα συνταυτιστεί με τους Ρώσσους που έβαλαν τα θεμέλια του Πανορθόδοξου Σχίσματος.
Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι δεν είναι οι Ρώσσοι που έβαλαν τα θεμέλια του Πανορθόδοξου Σχίσματος. Είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο που εκχώρησε Αυτοκεφαλία στην Ουκρανία.
Ξεχνούν φαίνεται ότι είναι η Εκκλησία της Ρωσσίας, με απόφαση της επαίσχυντης Συνόδου του Μινσκ, που διέκοψε την εκκλησιαστική κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Όχι το Οικουμενικό Πατριαρχείο, παρόλον ότι Ρώσσοι κληρικοί εισπηδούν συνεχώς στην Τουρκία, που είναι κανονικό έδαφος του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
4.) Η κυρία Λωρίτου, επίσης, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα επικαλείται την μαρτυρία του Οικουμενιστή Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστάσιου και θεωρεί ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με αυτό.
Δεν πιστεύει ότι υπάρχει πρόβλημα αν βρίσκεται στο ίδιο στρατόπεδο με τους βαμμένους Οικουμενιστές ή άλλους κακόδοξους όπως τον Αλβανίας Αναστάσιο, Βολοκολάσμκ Ιλαρίωνα, Διοκλείας Κάλλιστο Γουέαρ, Ρωσσίας Κύριλλο και τους Πατριάρχες Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, π. Βασίλειο Βολουδάκη κτλ. επειδή, ασχέτως των οικουμενιστικών ή άλλων κακόδοξών τους προσανατολισμών, έβαλαν στην θέση του τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι είναι ορθή αυτή η στάση. Όταν κάποιος λέγει το σωστό πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη την μαρτυρία του ασχέτως του ποιός είναι.
Η κυρία Λωρίτου, όμως, δεν έχει κανένα δισταγμό να ισχυρίζεται ότι ο Σεβ. Ναυπάκτου βρίσκεται σε λάθος δρόμο, επειδή Οικουμενιστές Μητροπολίτες υποστηρίζουν την αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας.!!!
Κραυγαλέα αντίφαση! Κυριολεκτικά δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Είναι σαφές ότι αυτό που μετρά για την κυρία Λωρίτου είναι η Βαρθολομαιομαχία, η πικρία για την απομόνωση που περιήλθε και το αδιέξοδο που βρίσκεται ο π. Θεόδωρος Ζήσης εξαιτίας της Αποτείχισης που έκανε.
Παράλληλα, με το Ουκρανικό, δόθηκε η χρυσή ευκαιρία στον π. Σεραφείμ Ζήση να αναπτύξει τις θεωρίες του περί μασωνίας και τις γεωστρατηγικές του αναλύσεις και να τις επιβάλει -δυστυχώς- στα συμπεράσματα της Ημερίδας που διοργανώθηκε πρόσφατα στην Θεσσαλονίκη για το Ουκρανικό.
Και τώρα;
Ακούμε την κυρία Λωρίτου να μας λέγει ότι το Ουκρανικό (τουτέστιν η παράβαση των Ιερών Κανόνων) είναι πιο σημαντική από την παναίρεση του συγκρητιστικού Οικουμενισμού, που καταλύει όλους τους Όρους της πίστεως.!!!
Ακούμε την κυρία Λωρίτου να μας λέγει ότι το Ουκρανικό (τουτέστιν η παράβαση των Ιερών Κανόνων) είναι πιο σημαντική από την παναίρεση του συγκρητιστικού Οικουμενισμού, που καταλύει όλους τους Όρους της πίστεως.!!!
Μετά από αυτή σας την δηλωση, κυρία Λωρίτου, I rest my case.
Υπάρχει, όμως, κάτι άλλο πολύ πιο ανησυχητικό στο σχόλιό σας, κυρία Λωρίτου, που θα δούμε -συν Θεώ- λίαν προσεχώς.
Επειδή κάποια πράγματα δεν μπορούμε να τα προσπερνάμε έτσι απλά:
ReplyDelete1) πώς ακριβώς έκανε εισπηδηση το οικουμενικό πατριαρχείο; Η μητρόπολη Κιέβου ήταν ΠΆΝΤΟΤΕ κανονικό έδαφός του. Ακόμη και στον τόμο Αυτοκεφαλιας της Πολωνίας γίνεται λόγος επ αυτού. Προκαλώ τον οποιοδήποτε να παρουσιάσει πότε και πώς, με ποια πράξη παραχωρήθηκε η μητρόπολη Κιέβου στην εκκλησία της Ρωσίας αλλιώς να μην ξαναγίνει λογος περί εισπηδησης.
2) ομοίως, όταν μιλάμε για "παράβαση ιερων κανόνων" δεν μπορούμε να πετάμε έτσι στρακαστρουκες. Οφείλει λοιπόν οποιος το υποστηρίζει ΝΑ ΤΕΚΜΗΡΙΏΣΕΙ ποιους ακριβώς ιερούς κανόνες και με ποιον τρόπο καταπατά το οικονομικό πατριαρχείο.
Θεωρώ ότι έχετε δει τις αντίθετες θέσεις που κυκλοφόρησαν. Δεν πειστήκατε προφανώς. Πρόσφατα , κάτι είδα καινούργιο, ότι επειτα από 30 έτη , παγιώνεται μια διοικητική κατάσταση σε επαρχία και δεν επιδεχεται αλλαγή. Η ορθοδοξία δεν είναι θρόνος της Αγγλίας να δανείζει πολιτικές εξουσίες σε κυβερνήσεις και γη σε ιδιώτες που νομίζουν ότι την αγόρασαν για πολλες γενιές και να τα παίρνει πίσω μετά. Ερευνήστε να το βρείτε, κυκλοφορεί..
DeleteΧαίρομαι πολύ κ. Τελεβάντο , νά σας δημιουργώ μία ανάπαυση , οτι επιτελέσατε το " όπερ έδει δείξαι " εξ αφορμής των δικών μου άτοπων λεγομένων . Είναι μεγάλο πράγμα η ειρήνη της καρδιάς , νά συμμαρτυρεί η καρδιά στις επιλογές μας , στις πράξεις μας , στα " όχι " και στα " ναί " μας .
ReplyDelete" Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
Που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο Όχι
Να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
Έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντας το πέρα
Πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθσί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
Όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
Εκείνο το όχι – το σωστό- εις όλην την ζωή του"
Καβάφης .
Εξ αρχής κ. Τελεβάντο , είπα οτι δια στόματος των οικουμενιστών πατριαρχών φανερώνεται η επιστασία του Αγίου Πνεύματος στην εκκλησία . Ακόμα και οι οικουμενιστές πατριάρχες και αρχιεπίσκοποι συνεστάλησαν μπρός στο Ουκρανικό χάος . Δεν είναι μόνο θέμα εισπήδησης ή διεκδίκησης όπως το θέμα του Κατάρ μεταξύ των παυριαρχείων Ιεροσολύμων και Αντιοχείας -- το θέμα έχει επιλυθεί ή κάνω λάθος ; -- ή όπως λέτε στην Τουρκία ή οπουδήποτε αλλού . Στην Ουκρανία δημιουργείται μία αυτοκέφαλη εκκλησία μέ όλους τους παράγοντες αρνητικούς , ημαρτημένους και αποτρόπαιους , ώστε κανένα πατριαρχείο δεν την αναγνωρίζει . Ο ίδιος ο Βαρθολομαίος ομολογεί την ανομία του μέ την άρνησή του νά συγκαλέσει πανορθόδοξο Σύνοδο . Δεν υπάρχει ούτε ένας παράγων δικαίου . Όσα κείμενα βγήκαν υποστηρικτικά του Βαρθολομαίου είναι απλά αστεία . Το κερασάκι στην τούρτα ήταν ο Φωκίδος που προσφάτως σχολιάσαμε .
Δεν πρέπει νά βάζουμε θέμα υπεροχής των Ιερών Κανόνων ή των δογμάτων . Η διαφορά τους είναι οτι οι μέν Ιεροί Κανόνες επιδέχονται την ερμηνεία της οικονομίας , τα δέ δόγματα όχι . Αυτό θα μου πείτε σημαίνει " τί Γιάννης , τί Γιαννάκης " . Σε κάθε περίπτωση η οπτική της οικονομίας δεν καταλύει τον ΙεροΚανονικό κώδικα , αντίθετα τον καθιστά ευέλικτο , μέ κριτήριο πάντα το συμφέρον . Όταν σε κάποιο θέμα δεν υπάρχει η συμμαρτυρία των Ιερών Κανόνων , τότε πρέπει νά βάζουμε ένα μεγάλο ερωτηματικό . Όταν υπάρχει ΙεροΚανονική κατοχύρωση , πατά επάνω σε στερεό έδαφος .
Υπάρχουν πολλά σχίσματα που εύκολα ιάθηκαν , υπαρχουν όμως και άλλα που ποτέ δεν ιάθηκαν . Ομοίως όλες οι αιρέσεις ιάθηκαν εντός της εκκλησίας . Πρέπει νά υπάρχει η εκκλησία για νά υποθέσουμε οτι μπορεί νά υπάρξει ίαση του οικουμενισμού , άν ποτέ υπάρξει . Άν καταλυθεί η εκκλησία μέ ποιό τρόπο θα ιαθεί η αίρεση ; Το σχίσμα σκοτώνει και αυτή την ελπίδα της ίασης . Ασφαλώς η εκκλησία είναι ακατάλυτη και πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής . Τό μόνο που μπορεί νά υποστεί είναι νά χάσει την μορφή της , την δύναμή της , την συγκρότησή της . Όταν όμως η δύναμη της εκκλησίας εργαλιοποιείται απο αλλότριες δυνάμεις , ποιό το συμφέρον ; Η εκκλησία έστω και μέ την μορφή των κατακομβών υπογείων ή ανωγείων θά επιβιώσει ενωμένη διαχρονικά μέ τους αγίους και την Παράδοσή της και μέ την εσχατολογική της προοπτική . Αυτοί που θα μείνουν εκτός των ορίων αυτών , απλά θα εκκοσμικευθούν και θα γίνουν ένας εγκόσμιος οργανισμός , μία επικερδής ΜΚΟ μέ εμπόριο τις μεταφυσικές ανησυχίες του ανθρώπου . Καλά το καταλάβατε λοιπόν , οτι δεν έχουμε σκοπό νά ενδώσουμε σε κάτι τέτοιο .
ReplyDeleteΝομίζω οτι ο π. Θεόδωρος Ζήσης και ο κατα σάρκα υιός του π. Σεραφείμ Ζήσης δεν αισθάνονται καμμία απομόνωση . Όταν οι δυνάμεις του οικουμενισμού αναλαμβάνουν νά τρέξουν το θέμα της Ουκρανίας τότε σίγουρα " we rest in our case " ! Είναι μεγάλο πράγμα η αναπαυση της καρδιάς . Δεν σε φοβίζει η απομόνωση , ο κατατρεγμός , οι λοιδορίες , γιατί έχει κανείς την συμμαρτυρία της συνειδήσεως . Ο π. Θεόδωρος μας προσφέρει τον καρπό των κόπων του μιάς ζωής . Νομίζω οτι αυτό τον γοητεύει , οτι δηκαδή αξιοποιήθηκε η θεολογική του συγκρότηση για τον στηριγμό της εκκλησίας . Αυτό καί μόνο είναι μία καταξίωση υπαρξιακή . Συγχρόνως ο π. Θεόδωρος προσφέρει στην εκκλησία ένα ιστορικό παράδειγμα , που θα μείνει στην εκκλησία ως ένα παράδειγμα αναφοράς . Δόξα τω Θεώ !
Ποια απομόνωση όταν ζεις με τις πράξεις και τις διδαχές μυριάδων αγίων; Η αλήθεια είναι ποτέ πλειοψηφική; Ο άγιος Μάξιμος πόσο μόνος του ήταν δηλαδή; Ακόμη και κανονικό έδαφος να είναι - που δεν είναι - από πότε πρέπει να έχουμε κοινωνία με σχισματικούς και αχειροτόνητους, καθιστάμενοι κι εμείς ακοινώνητοι; Σαφέστατος ο Κανόνας κι εδώ δεν έχει οικονομία. Πώς ο ακοινώνητος θα υπερασπιστεί αντιοικουμενιστικά το δόγμα; Ποτέ! Φτάνει η βλακεία!
DeleteΝομίζω ότι δεν καταλάβατε πλήρως και σε βάθος την κ. Λωρίττου. Όπως ξέρετε υπάρχουν αυτοί που θεωρούν ότι δεν υπάρχει οικουμενισμος επίσημα, διότι δεν κηρυτεται αίρεση και δεν άλλαξε δόγμα. Ο ίδιος ο Αλβανίας διαμαρτυρεται όταν τον λένε έτσι. Το ίδιο και ο Πατριάρχης. Διότι με το γραμμα του νόμου, δεν έχουν πει κάτι εξόφθαλμα αιρετικό μπροστά στο ποίμνιο. Το πάνε με το πονηρό, ανεπαίσθητα και ύπουλα. Ακριβώς όπως ο Μέγας Αθανάσιος είπε ότι θα γίνει. Διαφθορά δογμάτων σιγά σιγά για να μην καταλαβαίνουν οι πολλοί.
ReplyDeleteΓνωρίζοντας την θέση σας στην διακοπή μνημοσύνου, αλλά και τις θέσεις των άλλων, αυτές της άμεσης ακρίβειας και της ποιμαντικής οικονομίας, μπορούμε ίσως να δούμε το γιατί το Ουκρανικό είναι επείγον και ισχύει το "ακοινώνητο" , ενώ λόγω της οικονομίας και της υποκειμενικότητας στην
αντίληψη της εξάπλωσης της αίρεσης στις μητροπόλεις, πολλοί δεν ενδιαφέρονται ακόμη ή το θεωρούν "δυνητικό", δηλαδή 99,9% όχι. Η δυνητικότητα όμως όμως οφείλεται στην μη πλήρη εξάπλωση. Ενώ τον καιρό του χαράγματος για παράδειγμα, δεν θα είναι καθόλου δυνητικό...Για αυτο και κάποιοι επιμένουμε ότι οι δυνητικές ερμηνείες, άνευ ορίων οικονομίας, είναι τραγικές. Ουδείς αλάνθαστος, παρά μόνο οι πράξεις και τα συνολικα άγια λόγια. Ο "δυνητισμος", στην πράξη η οικονομία όπως λέει ορθότερα ο π.Θεώδορος, έγκειται κατά την περίοδο γιγάντωσης τους και μέχρι να γίνουν εξόφθαλμα και επίσημα κατανοητές και αποδεκτές.
Άρα δεν υπάρχει το μόνιμα δυνητικό , ούτε και το άλλο άκρο, το αν υπάρχει οικουμενισμος στην εκκλησία, οπουδήποτε σε άλλη χώρα που "κοινωνεί", τότε κόβω αμέσως μνημόσυνο και φεύγω. Όχι βεβαια. Ως γνωστόν, πρέπει να το κάνει ο δικός σου επίσκοπος και να παραμείνει αμετανόητος επιμένοντας. Διότι αυτός μπορεί να βλέπει τους άλλους οικουμενιστες, άλλα να κάνει οικονομία. Ο ιερέας και ο Λαϊκός δεν μπορεί να τον κρίνει σε τέτοια περίπτωση. Πολλά τα παραδείγματα. Το προς τον Λαο φυλλάδιο, έριξε μελάνι σουπιάς και κάλυψε προσωρινά την κατάσταση στους πολλούς. Η αλήθεια είναι ότι η ελλαδική εκκλησία προδόθηκε στο δικό της εισηγητικό κείμενο την τελευταία στιγμή. Από εκεί καταλάβει κανείς ότι έχουν γνώση του οικουμενισμου και υπάρχουν υγιεις αντισώματα που προσέχουν να μην διεγείρουν μαζικότερη φυγή.
Στο σχίσμα με καθαιρεμένους κτλ. ομως, επειδή η περίπτωση είναι τελεσμενη συνοδικά και η εξάπλωση απότομη και όχι σταδιακή, όπως με τις αιρέσεις, υπάρχει σε πλήρη ισχύ το κοινωνός ακοινωνητο..σύμφωνα με όλες τις κατά καιρούς ερμηνείες του π.Θεοδώρου και Αγίων βεβαίως. Προφανώς αυτό το γνωρίζουν και αρκετοί Ιεράρχες , αν όχι όλοι πλέον. Στον οικουμενισμό, μπορεί να ελιχθούν για την ώρα και να βρουν δικαιολογίες, λόγω και του τρόπου που εμπεδώνετε αυτός, όπως καλά γνωρίζετε . Ενώ με το ουκρανικό, είναι "κουκιά μετρημένα". Ο Θεός έδειξε δυο φορές ότι δεν αστειεύεται. Μια με τον γνωστό Εφράιμ και μια, πιο προχωρημένη, με τον Μακαρίτη. Ποιος να έχει σειρά άραγε;
Κύριε Βασίλη , η παρέα δεν είναι οτι δεν κατάλαβαν εμένα . Αξιούν νά δώσουν κατευθύνσεις , χωρίς νά καταλαβαίνουν καλά-καλά το νόημα των λέξεων . Αυτό που εφαρμόζουν είναι η " δυνητικότητα " .Καμμία ακρίβεια δεν εφαρμόζουν . Ο καθένας ό,τι θέλει κάνει . Η μόνη "ακρίβειά" τους είναι οτι παίρνουν τα οχήματά τους και εκκλησιάζονται στον γέροντά τους και αυτό το περνάνε για ακρίβεια . Αυτό έλειπε τώρα νά μας ελέγξουν για ακρίβεια ο τάδε και ο τάδε ! Δεν λέω ονόματα ....! Κάποιος απο αυτούς που αρθρογραφούν και ξιφουλκούν εναντίον του π. Επιφανίου , πέραν του ότι ξύπνησε εσχάτως , δεν είναι καλά καλά αποτειχισμένος ως ο Κουταλιανός ...! Και παρ' όλα αυτά μιλά για την ακρίβεια . Για ποιά ιστορικά παραδείγματα μιλάτε αγίων ! Υπάρχει κάποιο ιστορικό παράδειγμα , που η αποτείχιση θεωρήθηκε " υποχρεωτική " και κάποιος τιμωρήθηκε γιατί παραβίασε τον 15ο Κανόνα ; Υπάρχει κάποιος άγιος που ζήτησε την τιμωρία κάποιου για παραβίαση Κανόνος τινός ; Αυτά τα πράγματα είναι καινοφανίες του π. Ευθυμίου , ο οποιος η ψυχούλα βιωματικά εφαρμόζει την δυνητικότητα σε όλα τα πνευματικά του παιδιά , αλλά αποτυγχάνει αυτό νά το διατυπώσει ως διδασκαλία . Σε κάθε περίπτωση οι έννοιες είναι λεπτές και οι ισορροπίες δύσκολες . Ας συγχωρήσουμε τον π. Ευθύμιο για κάποια " ανακρίβεια " νά αποδώσει τα νοήματα . Υπάρχουν αυτοί που απέδωσαν την διδασκαλία της εκκλησίας κρυστάλλινη . Βρέθηκαν τώρα μερικοί φαντασμένοι , που δεν έχουν την επίγνωση των μέτρων τους νά τα βάλουν μέ τον π. Επιφάνιο ! Κομπάζουν και αυτοπροβάλλονται οτι ομολογούν αυτοί μόνοι ! Άς το πουλήσουν πουθενά αλλού το παραμύθι της ομολογίας , ως αδιάφθοροι ομολογητές ! Αυτά σας τα λέω μέ κάθε σεβασμό ! Ευλογείτε !
ReplyDelete