ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΕΝΘΡΟΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΡΑΣΤΙΣΛΑΒ

ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΕΝΘΡΟΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΡΑΣΤΙΣΛΑΒ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==============

Διαβάσαμε στο dogma.gr το ακόλουθο λίαν ανησυχητικό ρεπορτάζ του κ. Ανδρέα Λουδάρου:

“Από την νεώτερη Εκκλησία στον ορθόδοξο κόσμο, ξεκίνησε σήμερα με τον πλέον επίσημο και… πανηγυρικό τρόπο, μια από τις πιο σύνθετες κρίσεις των τελευταίων ετών. 

Το θεωρητικό «χάσμα» που χωρίζει δεκαετίες τώρα τα Πατριαρχεία Κωνσταντινουπόλεως και Μόσχας, πήρε πλέον «σάρκα και οστά», στο πρόσωπο του νέου Αρχιεπισκόπου Τσεχίας και Σλοβακίας κ. Ραστισλαβ, ο οποίος ενθρονίστηκε σήμερα στο Πρεσόφ της Σλοβακίας. 

Είναι η πρώτη φορά που νέος προκαθήμενος ενθρονίζεται χωρίς να τον έχει αναγνωρίσει το σύνολο των υπολοίπων Προκαθημένων, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή η Ορθόδοξη Εκκλησία να είναι πρακτικά χωρισμένη σε δύο πλευρές. Αυτή τη στιγμή τον νέο Αρχιεπίσκοπο Τσεχίας και Σλοβακίας αναγνωρίζουν μόνο τα Πατριαρχεία Ρωσίας και Αντιοχείας καθώς και η Εκκλησία της Πολωνίας. 

Όπως ήταν αναμενόμενο η Μόσχα έσπευσε να στηρίξει με τον πλέον σαφή τρόπο τον νέο Προκαθήμενο αποστέλλοντας τον πρώτο της εκκλησιαστικής διπλωματίας, μητροπολίτη Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίωνα ως εκπρόσωπο του Πατριάρχη κ. Κυρίλλου στην τελετή ενθρόνισης.

Στον αντίποδα, το Οικουμενικό Πατριαρχείο εκφράζει επιφυλάξεις για τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν και επιφυλάσσεται να απαντήσει για το αν θα προχωρήσει σε αναγνώριση ή όχι, συμπαρασύροντας τις υπόλοιπες Ορθόδοξες Εκκλησίες που τελούν εν αναμονή της απόφασης του κ. Βαρθολομαίου. 

Όλοι ωστόσο γνωρίζουν καλά πως το πρόβλημα δεν είναι το εκκλησιαστικό ζήτημα της Τσεχίας, αλλά οι επιπλοκές του. Αυτή τη στιγμή το Πατριαρχείο της Ρωσίας αμφισβητεί στην πράξη τον ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην επίλυση τέτοιων ζητημάτων. 

Αν το θέμα εξεταστεί από πλευράς αριθμών, το Οικουμενικό Πατριαρχείο αυτή τη στιγμή έχει στο πλευρό του το μεγαλύτερο μέρος των Προκαθημένων. Ωστόσο η κατάσταση είναι αρκετά σύνθετη για να υπολογιστεί με απλή αριθμητική.

Το μόνο βέβαιο μέχρι στιγμής είναι πως ο κ. Ράστισλαβ δεν θα είναι ανάμεσα στους άλλους Προκαθημένους που θα συνεδριάσουν τον Μάρτιο στο Φανάρι. Όπως είναι επίσης βέβαιο πως το θέμα της Εκκλησίας Τσεχίας και Σλοβακίας, θα κυριαρχήσει στην σύναξη.

Πλέον το ερώτημα δεν είναι «ποιος αναγνωρίζει τον κ. Ραστισλαβ» αλλά πόσο ενωμένη ή πόσο διχασμένη είναι η ορθόδοξη Εκκλησία εν τέλει…”

Διαφωνώ με την κατακλείδα του συμπεράσματος του κ. Λουδάρου. Η ενότητα της Ορθοδοξίας θα διαφανεί από την ομόφωνη αναγνώριση ή από την ομόφωνη άρνηση αναγνώρισης του Σεβ. κ. Ραστισλάβ.

Και δυστυχώς αυτό δεν είναι σαφές ότι θα συμβεί στο σύντομο τουλάχιστον μέλλον.

Και αυτά πότε;

Οταν ο λίαν επικίνδυνος για την Ορθοδοξία Πάπας Φραγκίσκος κατόρθωσε σε λιγότερο από ένα χρόνο από την ανάρρησή του στο Θρόνο να γίνει το επίκεντρο του ενδιαφέροντος των ΜΜΕ και του κόσμου πολύ πέραν από τα όρια του Παπισμού.

Δυστυχώς πολλοί από τους δικούς μας  εκκλησιαστικούς ηγέτες θεωρούν ότι τα πρωτεία, οι πρωτοκλισίες και οι πρωτοκαθεδρίες στα δείπνα του μάταιου τούτου κόσμου είναι πιο σημαντικά από την Ομολογία της ορθόδοξης πίστης και από την ενότητα της Ορθοδοξίας.

Ελπίζουμε και προσευχόμαστε σε ανάνηψη και σε αλλαγή πορείας.