"ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΤΡΟΙΚΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"

“ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΤΡΟΙΚΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”

Του Μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιεροθέου

=====================

Υπάρχει μια ιστορική, φιλοσοφική και θεολογική αρχή, ότι τα γεγονόνα επαναλαμβάνονται στην διαδρομή των αιώνων, ότι υπάρχουν ανυψώσεις και καταβάσεις, ότι τελικά κάθε κοινωνία αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα που είχαν και οι προηγούμενες κοινωνίες, ότι ο κάθε άνθρωπος ζη μέσα στην ύπαρξή του, αλλά και στην κοινωνική του ζωή την παγκόσμια ιστορία, με τις πτώσεις και τις αναστάσεις. Οπότε, διαβάζοντας κανείς διάφορα κείμενα παλαιών ιστορικών, φιλοσόφων, λογοτεχνών, θεολόγων, ανευρίσκει και προβλήματα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο. Βεβαίως, υπάρχουν μερικές διαφοροποιήσεις σε κάθε εποχή, αλλά στην βάση τους τα προβλήματα είναι τα ίδια.

Το θέμα που θα παρουσιάσω σήμερα είναι «Μια άλλη τρόϊκα σε σχέση με την ευτυχία και την ελευθερία». Φυσικά, δεν πρόκειται να ομιλήσω για την γνωστή τρόϊκα, δηλαδή την επιτροπή που εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, προτείνουν η και επιβάλλουν τρόπους αντιμετωπίσεως της διαχείρισης του Κράτους μας στα οικονομικά θέματα, ώστε και αυτοί να εξασφαλίσουν την δυνατότητα να εισπράξουν το δάνειο που έχουν δώσει στην Ελλάδα και μας έχουν τρελάνει τα ΜΜΕ, αλλά για μια άλλη τρόϊκα που σχετίζεται με την ευτυχία και την ελευθερία, η οποία, όπως πιστεύω, είναι η βάση των οικονομικών και κοινωνικών θεμάτων που απασχολούν την Πατρίδα μας.

ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ

____________

Στην ομιλία μου θα γίνη μια μικρή αναφορά στο έργο Αδελφοί Καραμάζοβ του διάσημου Ρώσου λογοτέχνη Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι και σε μερικά από τα μηνύματα τα οποία μπορεί κανείς να αναφέρη και τα οποία έχουν μεγάλη επικαιρότητα στην εποχή μας. Ο Ντοστογιέφσκι είναι ένας παγκοσμίου κύρους Ρώσος λογοτέχνης, γεννήθηκε στην Μόσχα της Ρωσίας την 30η Οκτωβρίου του έτους 1821 και πέθανε στην Πετρούπολη την 28η Ιανουαρίου του έτους1881, σε ηλικία 60 ετών, και έχει επηρεάσει κατά καιρούς διάφορα ρεύματα, όπως την διαλεκτική θεολογία, την υπαρξιακή φιλοσοφία, την αναλυτική ψυχολογία και την ρωσική θεολογία.

Με συγκίνηση επισκέφθηκα την κατοικία του στην αγία Πετρούπολη, όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, και ξεναγήθηκα μέσα σε αυτήν, και είδα μερικά από τα προσωπικά του αντικείμενα. Περπάτησα στην γειτονιά που και εκείνος έζησε και εκινείτο και πήγα στην Μεγίστη Λαύρα του αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι, όπου και ετάφη, και έτσι συγκινήθηκα βαθύτατα από εκείνο το προσκύνημα που έκανα στην αγία Πετρούπολη.

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ "ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΡΑΜΑΖΟΒ"

___________

Το έργο Αδελφοί Καραμάζοβ είναι το τελευταίο του, είναι η «γενική εξομολόγησή του», η «τελευταία λέξη» του, είναι «το κύκνειο άσμα του», «είναι το απόγειο, ο δραματικός επίλογος μιας ζωής» και αποτελεί «ένα απ' τα μεγαλύτερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας».

«Το έργο αυτό γραμμένο όταν ο Ντοστογιέβσκη ήταν εξήντα χρόνων σχεδόν και δημοσιευμένο στα 1880, λίγο πριν απ' το θάνατό του, είναι όχι μονάχα το πιο ώριμο και το πιο ολοκληρωμένο απ' τα μεγάλα έργα του, αλλά χωρίς αμφιβολία ένα απ' τα πιο αντιπροσωπευτικά του μια και συγκεφαλαιώνει σ’ αυτό όλες τις ιδέες του και παρουσιάζει ανάγλυφα όλα τα επιτεύγματα της τέχνης του». Πρόκειται για ένα «πολύπλοκο αριστούργημα».

Το έργο αναφέρεται στην δολοφονία του Θεόδωρου Καραμάζοβ και στην διερεύνηση του θανάτου του, για το ποιός ήταν ο φονιάς, και στις ανακρίσεις που γίνονται και στην δίκη που ακολουθεί, εμπλέκονται όλα τα παιδιά του. Ο Θεόδωρος Καραμάζοβ έχει τρία παιδιά, τον Μήτια-Ντιμήτρι από την πρώτη του γυναίκα, καθώς και τον Ιβάν και Αλεξέϊ-Αλιόσα από την δεύτερη γυναίκα. Συγχρόνως έχει και ένα νόθο παιδί τον Σμερντιακόβ. Τελικά, η δολοφονία αποδίδεται στο μεγαλύτερο παιδί του τον Μήτια-Ντιμήτρι, χωρίς όμως να είναι ο δολοφόνος του πατέρα του. «Ο γέρο-Καραμάζοβ δολοφονείται -και οι συνθήκες του θανάτου του είναι τόσο παράξενες ώστε να εμπλέκουν όλους τους γυιούς του- όχι μονάχα τον πραγματικό δολοφόνο αλλά ακόμα και κείνους που μολονότι είναι αθώοι ντε φάκτο, έχουν ωστόσο εκθρέψει εγκληματικές προθέσεις στην καρδιά τους και γι’ αυτό τον λόγο είναι ηθικά ένοχοι.

Ο Ντιμήτρι, ο μεγάλος γιος, μισεί τον πατέρα του και είναι έτοιμος να τον σκοτώση, χωρίς τελικά να το κάνη, πράγμα που έκανε το νόθο παιδί του, ο Σμερντιακόβ. Ο Ιβάν σιχένεται τον πατέρα του και αυτό συνδέεται και με την ανταρσία του εναντίον του Θεού που έχει σχέση με την βασική του αρχή «όλα επιτρέπονται» και «κατά συνέπεια είναι υπεύθυνος για τις διεστραμμένες αντιλήψεις του νόθου μηλαδερφού του Σμερντιακόβ. Ούτε τ’ άλλα πρόσωπα είναι αθώα από παραβάσεις έστω και μικρότερες». Τελικά, «η τιμωρία διαμοιράζεται σ’ όλους, ο Ντιμήτρι κατηγορείται και καταδικάζεται από δικαστήριο. Ο Ιβάν καταρρέει ψυχικά, ενώ ο Σμερντιακόβ αυτοκτονεί. Η συμπεριφορά όλων των ηρώων (περιλαμβανομένου και του τετάρτου γιου, του Αλιόσα, που είναι ένοχος μονάχα για το ότι δεν κατάφερε να προλάβει το έγκλημα) έχει τις ρίζες της στην ηθική τους στάση, στις θρησκευτικές αμφιβολίες και στις φιλοσοφικές πεποιθήσεις τους, συγχωνεύοντας έτσι πλοκή, μύθο και κεντρική ιδέα σ’ ένα και μόνο δυναμικό σύνολο».

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ

________

Θα πρέπει να εξηγήσω τον τίτλο του θέματός μου με τα όσα θα αναφέρω στην συνέχεια. Η λέξη τρόϊκα είναι ρωσική και κυριολεκτικά δηλώνει το «ρωσικό έλκηθρο η άμαξα που σύρεται από τρία άλογα» (Μπαμπινιώτης). Στο έργο Αδελφοί Καραμάζοβ αναφέρεται στα τρία παιδιά του δολοφονηθέντος πατέρα Θεόδωρου Καραμάζοβ και σε ο,τι εκπροσωπούν. Ο Ντοστογιέφσκι βάζει την λέξη αυτήν -τρόϊκα- στην αγόρευση του εισαγγελέα Ιππόλυτου Κυρίλοβιτς, κατά την διάρκεια της δίκης για τον φόνο του γέρο Καραμάζοβ. Αναφέρεται στον Γκόγκολ, έναν «μεγάλο συγγραφέα της προηγούμενης σχολής» από τον οποίον είχε επηρεασθή αρχικά, και στο μυθιστόρημά του «νεκρές ψυχές» που παρομοιάζει την Ρωσία με τρόϊκα «που καλπάζει προς το άγνωστο» και αναφωνεί: «Αχ τρόϊκα, πουλί τρόϊκα, ποιός σε σοφίστηκε;». Καί «με περήφανο ενθουσιασμό προσθέτει πως μπροστά στην τρόϊκα που τρέχει με ξέφρενο καλπασμό παραμερίζουν, με σεβασμό όλοι οι λαοί». Έάν σε αυτήν την τρόϊκα ζεύσει κανείς «τους ίδιους τους ήρωές του» «τότε όποιον και να βάλεις αμαξά, ένας Θεός ξέρει που θα φτάσεις με τέτοια άλογα».

Η ΤΡΟΙΚΑ ΣΤΟΝ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ

___________

Ο Ντοστογιέφσκι στα λόγια που βάζει στον εισαγγελέα εννοεί ως τρόϊκα τα τρία παιδιά του γέρο-Καραμάζοφ, και αυτόν τον ίδιο -τον πατέρα τους- ως αμαξά. Πρόκειται για τα τρία ρεύματα που κυριαρχούσαν στην Ρωσία της εποχής του Ντοστογέφσκι, τα οποία εξέφραζαν τα τρία παιδιά του πατέρα τους Καραμάζοβ. Θα το δούμε αυτό στην συνέχεια της ομιλίας μου. Έτσι, τα τρία αυτά ρεύματα συνδέονται με το ερώτημα «ευτυχία η ελευθερία;» που βάζει ο Νοστογιέβσκι στο στόμα ενός άλλου ήρωά του, του Μεγάλου Ιεροεξεταστού. Νομίζω δε αυτά τα σημεία, που είναι βασικά στην σκέψη του μεγάλου αυτού Ρώσου λογοτέχνη, αποτελούν τον κεντρικό πυρήνα του έργου του, καθώς επίσης αποτελούν και την νοοτροπία του σύγχρονου κόσμου, ιδιαιτέρως της πολιτιστικής ατμόσφαιρας που επικρατεί στην Πατρίδα μας και είναι η βάση των κοινωνικών, αλλά και οικονομικών προβλημάτων που μας απασχολούν τον τελευταίο καιρό. Γι’ αυτό και θεωρώ το έργο αυτό «αδελφοί Καραμάζοφ» ως ένα σημαντικό έργο, που καθρεπτίζει και την σύγχρονη κοινωνία μας.

Στην συνέχεια θα τονίσω τέσσερα σημεία τα οποία, κατά την γνώμη μου, έχουν μεγάλη σημασία για την εποχή μας.