ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΕΣ- ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΗΜΑΤΗ, ΔΙΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΕΣ

===========

Παναγιώτη Σημάτη, Διαχριστιανικοί και Διαθρησκειακοί διάλογοι, Στιγμές και σταθμοί, Εκδόσεις “Τήνος”, Αθήνα 2003, σσ. 183.

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

====================

Για χρόνια τώρα ο κ. Σημάτης δουλεύει με συστηματικό τρόπο. Μελετά, αποδελτιώνει και ταξινομεί πολύ υλικό σχετικά με τον Οικουμενισμό. Εργάζεται επαγγελματικά και υπεύθυνα. Διατυπώνει απόψεις και θέσεις με νηφάλιο τρόπο και εξηγεί στους αναγνώστες των κειμένων του το αδιέξοδο του Οικουμενισμού.

Με το έργο του αυτό καταπιάνεται με τους Διαχριστιανικούς και Διαθρησκειακούς διαλόγους. Πραγματεύεται το θέμα ιστορικά και αναλύει πώς οι διάλογοι με τους Παπικούς, τους Προτεστάντες, τους Μονοφυσίτες αλλά και με τις άλλες θρησκείες είναι άγονοι, ελαύνονται από ανθρωπιστικά - και όχι Θεανθρώπινα κριτήρια - και προσβάλλουν την ορθόδοξη πίστη αφού δεν ερείδονται στη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας.

Αξιολογεί την ισότιμη συμμετοχή των Ορθόδοξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών στο παγκόσμιο συμβούλιο των αιρέσεων γνωστό ως ΠΣΕ και στοιχειοθετεί το απαράδεκτο της συμμετοχής μας σε αυτό.

Πιστοποιεί ότι η οικουμενιστική φρενίτιδα των ημερών μας ανδρώθηκε επί πατριαρχίας Αθηναγόρου και εξακολουθεί δυστυχώς να κινείται στην ίδια τροχιά. Με τους μεν Προτεστάντες και τους αλλόθρησκους επιδιώκει - όπως είναι ο σκοπός του ΠΣΕ αλλά και το πνεύμα της Νέας Εποχής και τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων - κοινωνικούς, περιβαλλοντολογικούς και πολιτικούς στόχους, ενώ με τους Παπικούς ακολουθεί πιστά το πρότυπο ένωσης της εκκλησιολογίας της Β΄ Βατικάνειας Συνόδου.

Αντί της ομολογίας της αλήθειας την οποία πάντοτε οι Αγιοι Πατέρες έβαζαν ως προυπόθεση των διαλόγων οι Οικουμενιστές υιοθέτησαν ήδη από τις αρχές του εικοστού αώνα - και κατεξοχήν επί πατριαρχίας Αθηναγόρα - αντορθόδοξες εκκλησιολογικές αρχές που διατυπώθηκαν από τους Αγγλικανούς στο Συνέδριο του Λάμπεθ το 1878 και από τους Παπικούς στη Β΄ Βατικάνεια Σύνοδο.

Ο καλός συγραφέας προτείνει την επανεξέταση του Οικουμενισμού με βάση την πατερική διδασκαλία και αγωνίζεται προς αυτήν την κατεύθυνση με ζήλο και επιμονή, ως πιστό μέλος της Ορθοδόξου Εκκλησίας.