Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΛΑΜ

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΛΑΜ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

======

Σε άρθρο του, που επιγράφει “Η ευθύνη της Δύσης για την εξόντωση των χριστιανών του Ιράκ”, ο γνωστός έγκυρος αναλυτής κ. Γ. Παπαθανασόπουλος κάνει μια ιστορική αναδρομή της επικίνδυνης άγνοιας με την οποία οι ΗΠΑ και οι άλλες Δυτικές χώρες αντιμετωπίζουν το Ισλάμ χωρίς να αντιλαμβάνονται ποσώς τη φύση του ή τους κινδύνους που εγκυμονεί η ραγδαία του εξάπλωση. Και καταλήγει:

“Στην Ελλάδα η κατάσταση δεν είναι καλύτερη, ως προς τη μη γνώση του Ισλάμ. Η κυρία Γιαννάκου, ως Υπουργός Παιδείας, όταν εξήγγειλε την ανέγερση τζαμιού στο Βοτανικό, με δαπάνη του ελληνικού κράτους, και ερωτήθηκε ποιοι θα προσεύχονται εκεί, οι Σουνίτες ή οι Σιίτες, έδωσε την απάντηση «ας τα βρουν μεταξύ τους», απάντηση που όπως αποδεικνύεται από τα όσα συμβαίνουν στο Ιράκ, ήταν πρόχειρη και επικίνδυνη για την ηρεμία της Αθήνας και της χώρας. 

Στο ίδιο επίπεδο με την κυρία Γιαννάκου γνώσης του Ισλάμ κινείται το Υπουργείο Παιδείας και σήμερα, με την προώθηση ίδρυσης Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης και του Δημάρχου Θεσσαλονίκης κ. Ι. Μπουτάρη, με τη διάθεση του να μετατρέψει την συμπρωτεύουσα σε μια πόλη «ελκυστική» στους Τούρκους, 102 χρόνια μετά την απελευθέρωσή της από τη μακραίωνη και απάνθρωπη δουλεία σ’  αυτούς. 

Τη συμπαράστασή του στους δοκιμαζόμενους Χριστιανούς του Ιράκ και γενικότερα της Μέσης Ανατολής εξέφρασε, προς τιμήν του, με εγκύκλιό του, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος. 

Η Εκκλησία της Ελλάδος τηρεί σιγή για τη δοκιμασία των Χριστιανών στο Ιράκ. Το παράξενο θα ήταν αν είχε εκδώσει κάποια ανακοίνωση.”

Θα παρακαλούσα θερμά τον κ. Παπαθανασόπουλο να είναι περισσότερο επιεικής με την Εκκλησία της Ελλάδος νοουμένου ότι αυτή την περίοδο έχει άλλες προτεραιότητες.

Καταρχήν τα πολυαρχιερατικά συλλείτουργα, τα ποικίλα αρχιερατικά Ιωβηλαία και τις άλλες πολυαρχιερατικές φιέστες.

Παράλληλα η Ιερωνυμική κλίκα προωθεί τον"Νεωκόρο" -άλλως Θεοφιλέστατο επίσκοπο Διαυλείας Γαβριήλ (Παπανικολάου)- στο Αρχιεπισκοπικό αξίωμα. 

Προς τούτο επιδιώκεται η μαζική εκπαραθύρωση δεκαπέντε ιεραρχών, από ότι πρόσεξα σε σημερινό άρθρο του κ. Σωτήρη Τζούμα, στο ιστολόγιό του "Εξάψαλμος".

Το ενδιαφέρον του Αρχιεπισκόπου προπαντός έχει επικεντρωθεί στη μετατροπή της Ορθόδοξης Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης σε Θρησκειολογική. 

Με αιχμή του δόρατος τους ΚΑΙΡΟΣκόπους Αγουριδικούς της Σχολής, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος επιδιώκει την αναβάθμιση του Ισλάμ στην “ηρωοτόκο”, “Αγιοτόκο”, “Βυζαντινή” κτλ., κτλ., κτλ., -θα προσθέταμε και “Τουρκομπουταροτόκο”- Θεσσαλονίκη.

Ο Σεβ. Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμος έχει ουσιαστικά αφεθεί μόνος -ή σχεδόν μόνος- να αντιπαραταχθεί με την  αναβάθμιση του Ισλάμ στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, για να ικανοποιηθεί η ασίγαστη πολυπολιτισμική και οικουμενιστική λύσσα -και όταν λέμε λύσσα εννοούμε λύσσα!- των γνωστών Αγουριδικών Καθηγητών της Σχολής.

Η αντίδραση του π. Θεόδωρου Ζήση είναι κυριολεκτικά υποτονική. 

Εκτός από κάποια άσφαιρα πυρά και εκτός από τις συνεχείς λίαν ενοχλητικές αυτάρεσκες καυχησιολογίες του για την προσωπική του συμβολή, αρκείται -ως νέος προφήτης Ηλίας- να δοκιμάζει, μετά αφάτου ηδονής, τα τερψιλαρύγγια του π. Νικοδήμου από την Πάτρα.

“Η σιωπή των αμνών” της Ιεραρχίας -με ελάχιστες επαινετές εξαιρέσεις- είναι εξοργιστική και άκρως αποκαρδιωτική. 

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος -με τις γνωστές υπόγειες παρασκηνιακές μεθοδεύσεις του- προωθεί δυναμικά τους πολυπολιτισμικούς να αλώσουν καταρχήν τον ορθόδοξο χαρακτήρα της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια βεβαίως και της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.

Οσο για την “ναυαρχίδα του αντι-οικουμενιστικού αγώνα” -τον "Ορθόδοξο Τύπο"- "τι φω και τι λαλήσω;"

Με τις ατεκμηρίωτες και κυριολεκτικά γελοίες αναλύσεις για την υποτιθέμενη πρόθεση του ΠΣΕ να καταργήσει το άβατο του Αγίου Ορους, έδωσε το δικαίωμα στον κάθε Μεσσηνίας Σαββάτο και στο συνάφι του να ανοίξουν το απύλωτο στόμα τους και να ζητούν και τα ρέστα και να μας εκθειάζουν την πανσπερμία των αιρέσεων του ΠΣΕ με την θλιβερή ισότιμη συμμετοχή σ' αυτό των πλείστων Ορθοδόξων Εκκλησιών.

Σ’ αυτό το στάδιο ας προσπαθήσουμε όλοι να βοηθήσουμε τον Σεβ. Θεσσαλονίκης να μείνει σταθερός στις επάλξεις και να τον ενισχύσουμε παντοιοτρόπως στον αγώνα του, επειδή όλοι γνωρίζουμε τα όριά του, αλλά και επειδή μάχεται αβοήθητος και προδωμένος ακόμη και από τα πνευματικά του παιδιά.

Στο αμέσως μεταγενέστερο στάδιο πρέπει εξάπαντος να υπάρξει πρωτοβουλία ώστε τα συνεργαζόμενα χριστιανικά σωματεία -ελπίζω με τη συνδρομή της ΠΕΘ και του "Συνδέσμου θεολόγων Μακεδονίας-Θράκης"- να αναλάβουν τα ηνία των αγώνων.

Είναι κυριολεκτικά ανεδαφικό και τραγικά επικίνδυνο να αναμένουμε ότι ο π. Θεόδωρος Ζήσης μπορεί να ηγηθεί οποιουδήποτε αγώνα. Εντελώς συνειδητά έχει επιλέξει να ενεργεί ως "Αγιο-Αντωνίτης", αντί ως αρχηγός του αντι-οικουμενιστικού αγώνα. 

Οσο για τον π. Γεώργιο Μεταλληνό, “τον συνεχιστή του έργου του Καποδιστρίου” και ορισμένους άλλους ας μην κάνουμε λόγο! Εκτός και αν μας αρέσουν τα κακόγουστα ανέκδοτα.