Η ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

Η ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΛΑΝΘΑΜΕΝΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===============

Από την παρουσίαση του νέου βιβλίου του π. Ευθύμιου Τρικαμηνά, που δημοσίευσε ο κ. Π. Σημάτης, αποσπώ ένα απόσπασμα που αναφέρεται στην υποχρεωτική δήθεν και όχι δυνητική εφαρμογή του 15ου Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, που αναφέρεται στις προυποθέσεις διακοπής του μνημοσύνου του οικείου ιεράρχη.

Γράφει λοιπόν ο κ. Σημάτης:

“Οἱ ἡγετικὲς ὁμάδες τῶν «ὀρθόδοξων» οἰκουμενιστῶν προχώρησαν στὴν ἐπιθετικὴ πλέον ἐπιβολὴ τῆς αἱρέσεως, ἡ ὁποία ὡς μολυσματικὴ νόσος πλήττει σήμερα ἕνα μεγάλο μέρος τῶν πιστῶν.

Ἡ διάβρωση δέ, εἶναι τόσο μεγάλη, ὥστε ἀκόμα καὶ ἐκεῖνοι οἱ ἱερεῖς καὶ ἁγιορεῖτες Πατέρες, ποὺ πρὶν μιὰ δεκαετία συνιστοῦσαν τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς οἰκουμενιστὲς «ὀρθοδόξους», (τότε ποὺ ὁ Οἰκουμενισμὸς ἦταν ἀκόμα στὰ σπάργανα), τώρα νὰ διεξάγουν ἕνα ἀναποτελεσματικὸ ἀγῶνα, καὶ νὰ συνιστοῦν προσευχὴ καὶ ὑπομονή, ἀλλὰ καὶ ὑπακοὴ στοὺς οἰκουμενιστὲς Πατριάρχες καὶ Ἐπισκόπους!”

ΠΟΥ ΕΝΤΟΠΙΖΕΤΑΙ Η ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ;

_____________

Η λανθασμένη διάγνωση του π. Τρικαμηνά και του κ. Σημάτη δεν εντοπίζεται στην δυνατότητα της διακοπής του μνημοσύνου του οικείου ιεραρχη - η οποία όντως παρέχεται δυνητικά από τον 15ον Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου - αλλά ότι ο Οικουμενισμός δήθεν στις μέρες μας είναι είναι πιο επικίνδυνος από το παρελθόν.!!!

Ποια είναι η αλήθεια - η ιστορική αδιαμφισβήτητη αλήθεια - που βασίζεται στα ιστορικά γεγονότα;

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΠΑΙΕΙ

__________

Οτι ο Οικουμενισμός στις μέρες μας είναι κυριολεκτικά ανήμπορος.

Η αναπηρία του μάλιστα είναι τόσο προχωρημένη ώστε οι Παπικοί και οι Ορθόδοξοι εκπρόσωποι στο διάλογο αδυνατούν να εκδώσουν κοινά κείμενα ακόμη και διαδικαστικά θέματα - πολλώ μάλλον ουσίας.

Η σύγκρουση των θρόνων Ρωσίας - Κωνσταντινουπόλεως ψαλίδισε τις οικουμενιστικές προσδοκίες από τη ρίζα τους.

Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να προχωρήσει ο διάλογος Ορθοδοξίας και Παπισμού σύμφωνα με τους επιτελικούς σχεδιασμούς του Σεβ. Περγάμου Ιωάννη (Ζηζιούλα).

Η Εκκλησία της Ρωσίας αποκλείεται να δεχτεί ερμηνεία του πρωτείου όπως τη συνέλαβε ο Αθηναγόρας και προσπάθησε να υλοποιήσει ο Σεβ. Περγάμου.

Αυτό το ομολογούν και οι ίδιοι οι Οικουμενιστές και μάλιστα ο Σεβ. Περγάμου.

Ο δε Καρδινάλιος Κοχ είναι απελπισμένος, επειδή όπως δήλωσε οι 14 Ορθοδοξες Εκκλησίες προσέρχονται στο διάλογο με 14 διαφορετικές θέσεις.!!!

Επομένως πώς θα προχωρήσει ο διάλογος;

ΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΕΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΠΡΩΤΕΙΟΥ

____________

Αλλά πέραν των ανυπέρβλητων στο παρόν - αλλά και στο προβλεπτό μέλλον - δυσχερειών για να προχωρήσει ο διάλογος υπάρχει και η άτεγκτη στάση του Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ΄, ο οποίος είναι ένας πραγματικά Μεσαιωνικός Πάπας που δεν είναι διατεθειμένος να δεχτεί επανερμηνεία του Παπικού πρωτείου με τρόπο που να διαμφισβητείται ο απόλυτος κυριαρχικός χαρακτήρας του στην Εκκλησία.

ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΠΟΘΟΙ ΤΩΝ ΦΑΝΑΡΙΩΤΩΝ ΤΑ ΔΕΥΤΕΡΕΙΑ

__________

Τα περί “δευτερείου” οράματα του Αθηναγόρα και η ρήση του Χαλκηδόνος Μελίτωνα (Χατζή) για “Πατριάρχη της Δύσεως και Πατριάρχη της Ανατολής” και η έκκληση για επανερμηνεία των αποφάσεων της Β΄Βατικάνειας Συνόδου είναι ευσεβείς πόθοι των Φαναριωτών οι οποίοι λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο - Πάπα. Απόδειξη τούτου είναι το γεγονός ότι ο σημερινός Πάπας αφαίρεσε τον τίτλο “Πατριάρχης τη Δύσεως” που είχαν οι προ αυτού Πάπες.

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΒΑΤΕΙ

__________

Αρα ο Οικουμενισμός του Αθηναγόρα έχει στραπατσαριστεί και από τη Σκύλλα και από τη Χάρυβδη.

Ποτέ τα τελευταία πενήντα χρόνια ο Οικουμενισμός δεν βρέθηκε μπροστά σε τόσο μεγάλο αδιέξοδο όσο βρίσκεται σήμερα.

Επομένως κάθε άλλο παρά έχει υποτροπιάσει ο Οικουμενισμός στις μέρες μας. Η αλήθεια είναι ότι έχει δεχτεί ανελέητα πλήγματα, από τα οποία είναι αδύνατον να αναρρώσει στο προβλεπτό μέλλον.

ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΑΣ

_________

Γι’ αυτό εισηγούμαι ταπεινά, υικά και αδελφικά στον π. Ευθύμιο, στον κ. Σημάτη και σε όσους άλλους πατέρες και αδελφούς προχώρησαν σε αποτείχιση να αλλάξουν πορεία. Να αποκαταστήσουν κανονική σχέση με την Εκκλησία και να μη δίνουν τροφή στους Οικουμενιστές.

Τρεις είναι οι τομείς που πρέπει να επικεντρώσουμε όλοι την προσοχή μας.

1.) Στην καταδίκη όσων μετέρχονται συμπροσευχές και εμπεδώνουν τον λεγόμενο “λαικό οικουμενισμό”.

2.) Στην προσπάθεια να πειστούν οι Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες να εξέλθουν από το ΠΣΕ (Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών - γράφε αιρέσεων) όπως έπραξαν ήδη οι Εκκλησίες της Βουλγαρίας και της Γεωργίας, και

3.) Στην Συνοδική καταδίκη των κακοδοξιών που στηρίζεται το οικουμενιστικό οικοδόμημα δηλαδή την καταδίκη της “Βαπτισματικής θεολογίας”, των κοινών κειμένων της μικτής Επιτροπής των Ορθοδόξων και των Παπικών στη Ραβέννα, στην Ελούντα και στο Πόρτο Αλέγκρε και βεβαίως των προδοτικών για την Ορθοδοξία συμφωνιών του Σαμπεζύ και του Μπαλαμάντ.

Τα λοιπά εκ του πονηρού. Ούτε σχίσματα, ούτε αποτειχίσεις, ούτε συκοφαντίες εναντίον των Αγιορειτών πάτερων ότι δήθεν πρόδωσαν την πίστη μας και έγιναν Οικουμενιστές.