Π. ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΥ,ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΚΑΝΔΑΛΑ! ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΗΜΕΡΑ!

 ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΚΑΝΔΑΛΑ! 

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΗΜΕΡΑ!

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Είμαι υποχρεωμένος έναντι του Αγίου Θεού να μιλώ για τους Θεομπαίκτες και αδίστακτους γόνους του Ιωσήφ του Βατοπαιδινού. 

Έχω καθήκον να προειδοποιώ για τον θανάσιμο κίνδυνο, που θα αντιμετωπίσει η Εκκλησία της Κύπρου, αλλά και η πατρίδα, όταν θα αναρρηθεί στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο ο Σεβ. Λεμεσού Αθανάσιος.

Σε προσεχή άρθρα, θα προσπαθήσω να καταδείξω λεπτομερώς ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στην Εκκλησία της Κύπρου μετά την βέβαιη -κατ’ άνθρωπο πάντοτε ομιλούντες- κατάληψη του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου από τους Ιωσηφίτες.

Το παρόν άρθρο, όμως, έχει άλλο σκοπό.

Ούτε επί λεπτό, έστω και σε επίπεδο ψιλού λογισμού, δεν επιτρέπεται να διασαλευθεί η πίστη μας στον Χριστό, επειδή συμβαίνουν σκάνδαλα στην Εκκλησία ή επειδή άνθρωποι καταχθόνιοι και αδίστακτοι μαγαρίζουν τα ιερά και τα όσια.

Ας θυμόμαστε πάντοτε τα λόγια του Κυρίου: Η ήρα θα χωρίσει από το σιτάρι την ώρα του θερισμού και τα ζιζάνια θα συναυξάνονται με το σιτάρι μέχρι την Ημέρα της Κρίσεως.

Αλλού είναι ο παράδεισος. 

Εδώ είναι ο στίβος. 

Πολλοί ξεκινούν με καλές προϋποθέσεις και στην συνέχεια παρατούν τον αγώνα ή ακόμη χειρότερα γίνονται όργανα του διαβόλου και κινούνται σατανικά στον χώρο της Εκκλησίας.

Ορισμένοι, από τους μεγαλύτερους αιρετικούς της Εκκλησίας λ.χ. ήταν Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως.

Τα μάτια της ψυχής μας ας μην είναι στραμμένα στους αποτυχημένους και στους σκανδαλοποιούς.

Ας τα στρέψουμε στις πολλές υπέροχες ψυχές που μας περιβάλλουν, που αγωνίζονται τον καλό αγώνα της πίστεως και φτάνουν σε μεγάλο μέτρα Αγιότητας.

Θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ σε κάτι υπέροχο που έζησα τελευταία.

Ευλαβής ψυχή, πολύτεκνος πατέρας, μου γνώρισε αγία γυναίκα, που πέρασε απερίγραπτα βάσανα στην ζωή της, για να μεγαλώσει το ορφανό, από την βρεφική ηλικία, παιδί της, με πίστη, ταπείνωση, υπομονή και συνεχή δοξολογία προς τον Θεό.

Μιλάμε για μεγάλη πνευματική κατάσταση. Για πολύ μεγάλα μέτρα αρετής. 

Όση ώρα μιλούσε και άκουα τον τρόπο που σκέφτεται και θαύμαζα το φρόνημα της αγιασμένης αυτής ψυχής μονολογούσα: “Παναγιώτη! Αλλοίμονόν σου. Αφού υπάρχουν τέτοιες ψυχές θα πας στην κόλαση.”

Στην επιστροφή, ο ευλογημένος πολύτεκνος αυτός πατέρας, με πήγε από το σπίτι του, για να γνωρίσω την οικογένειά του.

Άλλη αποκάλυψη αυτή! Τα παιδιά του -στην ύστερη εφηβεία τους- πραγματικοί άγγελοι. 

“Μα είναι δυνατόν”, μονολογούσα, “στις μέρες μας να υπάρχουν τόσο πνευματικοί νέοι.!!!” 

Ο λογισμός μου ξαναγύρισε στο ίδιο μοτίβο. “Αλλοίμονό σου Παναγιώτη. Αυτά τα παιδιά θα σε κρίνουν την Ημέρα της Κρίσεως.”

Όταν επέστρεψα στο σπίτι και είπα να πω δυο λόγια προσευχής ένα εντελώς διαφορετικό συναίσθημα με πλημμύρισε. 

Η ψυχή μου πληρώθηκε με ανεκλάλητη χαρά, που υπερεκχείλιζε και συνέπαιρνε τα πάντα και ένοιωσα πολύ βαθειά την απέραντη αγάπη του Θεού για τα πλάσματά Του. 

Ο λογισμός μου πια δεν μου έλεγε “θα χαθείς επειδή υπάρχουν τόσοι Άγιοι άνθρωποι γύρω σου”.

Μου έλεγε το ακριβώς αντίθετο: “Ακριβώς επειδή υπάρχουν τόσες Άγιες ψυχές μεταξύ μας, έχουμε όλοι ελπίδα σωτηρίας, αν δείξουμε λίγο φιλότιμο”.

Και εξήλθα, από το Συνέδριο της ολιγοπιστίας μου, και έκλαυσα πικρά. 

Όχι από απελπισία, αλλά από ανέκφραστη χαρά και απέραντη ευτυχία για τα θαυμάσια του Θεού στις μέρες μας.

Ο Χριστός έστειλε, στην κατάλληλη στιγμή, τον ευλογημένο αυτό πολύτεκνο πατέρα με σκοπό να μου χαρίσει την πιο γλυκιά ταπείνωση, για να ελέγξει την ολιγοπιστία μου.

Αυτή την ταπείνωση και την παρηγοριά που μόνο ο Ηγαπημένος Κύριος μπορεί να χαρίζει στους Πέτρους όλων εποχών, που βασανίζονται από ολιγοπιστία.

Ναι! Είναι αλήθεια δυστυχώς! 

Υπάρχουν πολλά σκάνδαλα. 

Πολλοί οι αποτυχημένοι κληρικοί, πολλώ μάλλον οι λαϊκοί. 

Η Εκκλησία της Κύπρου είναι ζωσμένη από αδίστακτα φαρμακερά μαύρα φίδια. 

Ο Θεός, όμως, έχει τους δικούς Του. Πολλούς δικούς Του ασύγκριτα περισσότερους από όσο βάζει το μυαλό μας. 

Αυτοί αποτελούν την παρηγοριά και την ελπίδα μας και στην πρόσκαιρη και στην αιώνια ζωή.

Και οι κίνδυνοι που απειλούν θανάσιμα την Εκκλησία της Κύπρου;

Ας μην τρέφουμε ψευδαισθήσεις ότι κατ’ άνθρωπο μπορεί να γίνει κάτι. 

Από καιρό, ένα μαύρο δίχτυ έχει απλωθεί, από άκρο σε άκρο, και θα σκεπάσει τα πάντα ασφυκτικά μόλις κενώσει ο Αρχιεπισκοπικός Θρόνος.

Για δεκαετίες, άνθρωποι καταχθόνιοι περισφίγγουν με μαεστρία μεθοδικά τον λαιμό της Εκκλησίας μας, με σιδερένια αλυσίδα, και είναι έτοιμοι να ορμήξουν όπως τους γύπες, για να κατασπαράξουν τα πάντα, μόλις απέλθει από τα γήινα ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος.

Όλα αυτά, αλλοίμονον, είναι αλήθεια! 

Δεν είμαστε άπιστοι, όμως, να πάρει η ευχή. 

Αμαρτωλοί είμαστε, αλλά άπιστοι δεν είμαστε. 

Στον Χριστό αμαρτάνουμε και στον Χριστό ελπίζουμε.

Ας πέσουμε στα γόνατα, με ειλικρινή μετάνοια, με ταπεινό φρόνημα και με δάκρυα στα μάτια. 

Ας αυξήσουμε την άσκηση, την νηστεία, την προσευχή και την φιλανθρωπία. 

Ας δούμε τον εαυτό μας, με εντιμότητα και πνευματική παλικαριά, στον καθρέπτη της αυτομεμψίας του Ευαγγελίου. 

Ας αφήσουμε τα πάντα στην Πρόνοια του Αγίου Θεού. 

Αν ο Χριστός δει ότι υπάρχουν οι 10 δίκαιοι -όπως τις αγιασμένες ψυχές που ανέφερα πιο πάνω-, ίσως αποτρέψει την συμφορά, που επικρέμαται θανάσιμα απειλητική πάνω από τα κεφάλια μας. 

Αλλά ποιος ξέρει το θέλημα του Κυρίου; 

Ποιος μπορεί να πει ότι ο Χριστός δεν θα επιτρέψει την επικράτηση των Ιωσηφιτών ως σκληρή συμβατική επιφορά, ως Βαβυλώνειο αιχμαλωσία, για να συνέλθουμε από την αμαρτία; 

Ότι και αν συμβεί, ας κύψουμε τον αυχένα και ας δεχτούμε το θέλημά Του, με ταπείνωση, πίστη, μετάνοια και υπομονή.

Ο Θεός -κατά τις ανεξιχνίαστες βουλές Του- κατεργάζεται πάντα και με κάθε τρόπο την σωτηρία μας.