ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΩΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ!!!
Του Γραφείου επί των αιρέσεων της Ι. Μ. Πειραιώς
=====
Ὅπως εἶναι σὲ ὅλους γνωστό, οἱ θιασῶτες τοῦ οἰκουμενισμοῦ ἐδῶ καὶ πολλὲς δεκαετίες ἐργάσθηκαν καὶ ἐργάζονται γιὰ τὴν καθιέρωση καὶ ἐμπέδωση τῆς παναιρέσεως αὐτῆς μὲ πολλοὺς τρόπους καὶ σὲ πολλὰ ἐπίπεδα ταυτοχρόνως.
Ἀφοῦ κατόρθωσαν μέσω τῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης νὰ δώσουν δογματικὴ καὶ συνοδικὴ νομιμοποίηση στὴν παναίρεση, προσπάθησαν παράλληλα νὰ τὴν θεμελιώσουν καὶ νὰ τὴν κατοχυρώσουν σὲ λόγους τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας.
Γιὰ νὰ ἐπιτύχουν τὸ στόχο τους ἐπεχείρησαν νὰ διαστρεβλώσουν λόγους νεοφανῶν ἁγίων, οἱ ὁποῖοι πρόσφατα ἔχουν ἁγιοκαταταχθεῖ καὶ νὰ τοὺς παρουσιάσουν ὡς ἔχοντες δῆθεν οἰκουμενιστικὲς ἰδέες καὶ ἀντιλήψεις καὶ προωθοῦντες τὸν Οἰκουμενισμό.
Ὡστόσο ὅλοι οἱ νεοφανεῖς ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, ὑπῆρξαν φανερὰ καὶ ξεκάθαρα ἀντίθετοι μὲ τὶς γνωστὲς οἰκουμενιστικὲς θεωρίες, ἰδιαιτέρως μὲ τὴν ἀναγνώριση καὶ ἀποδοχὴ τῶν ἑτεροδόξων αἱρετικῶν ὡς «Ἐκκλησιῶν», καὶ κατ’ ἐπέκταση μὲ τὶς κακόδοξες ἀποφάσεις τῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης.
Αὐτὸ τουλάχιστον συνάγεται ξεκάθαρα ἀπὸ γραπτὰ κείμενά τους, εἴτε ἀπὸ σωζόμενες μαγνητοφωνημένες ὁμιλίες τους, εἴτε ἀπὸ προφορικὲς μαρτυρίες πνευματικῶν τέκνων τους, ποὺ ἐπιζοῦν μέχρι σήμερα, εἴτε τέλος ἀπὸ βιογραφίες ποὺ συνέταξαν ἀξιόπιστα καὶ ὑπεύθυνα πρόσωπα, τὰ ὁποῖα ἀπέδωσαν, (κατὰ τὸ δυνατόν), μὲ πιστότητα καὶ συνέπεια, τὴν στάση ποὺ κράτησαν οἱ ἐν λόγω ἅγιοι ἀπέναντι στοὺς ἑτεροδόξους αἱρετικούς, τοὺς ἀλλοθρήσκους, καὶ σὲ ὅσους προωθοῦν τὸν Οἰκουμενισμό.
Γιὰ παράδειγμα οἱ ἅγιοι Νεκτάριος Πενταπόλεως, Ἰουστίνος Πόποβιτς, Νικόλαος Ἀχρίδος, Ἰωάννης Μαξίμοβιτς, Παΐσιος Ἁγιορείτης, Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, Ἰάκωβος Τσαλίκης, κ.ἂ., ἐξέφρασαν μὲ τὸν δικό τους ὁ καθένας τρόπο, ἀνάλογα μὲ τὸ μορφωτικὸ ἐπίπεδο ποὺ εἶχαν, τὴν ἴδια ἀλήθεια.
Ὅτι δηλαδὴ μόνον ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία καὶ ὅτι ἐκτὸς Αὐτῆς δὲν ὑπάρχουν ἄλλες «Ἐκκλησίες», παρὰ μόνον αἱρέσεις.
Ἐπίσης, ὅτι σὲ καμιὰ ἀπὸ τὶς θρησκεῖες τοῦ κόσμου δὲν ὑπάρχει σωτηρία, ἀλλὰ ὅλες ὁδηγοῦν στὴν ἀπώλεια.
Ἀπὸ τούς ἁγίους ποὺ ἔζησαν τὶς τελευταῖες δεκαετίες, δύο κυρίως ἐπικαλοῦνται οἱ οἰκουμενιστές, τὸν ἅγιο Παΐσιο τὸν Ἁγιορείτη καὶ τὸν ἅγιο Πορφύριο τὸν Καυσοκαλυβίτη.
Τὸν μὲν πρῶτο προκειμένου νὰ στηρίξουν τὴν οἰκουμενιστικὴ τους ἰδεολογία χωρὶς νὰ λαμβάνουν ὑπ’ ὄψιν τους γραπτὰ κείμενα καὶ ἐπιστολές του, ὅπου ὁ ἅγιος ἐκφράζεται σαφέστατα κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ πρὸ παντὸς τὸ γεγονὸς τῆς ἀποτειχίσεώς του ἀπὸ τὸν τότε Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κυρὸ Ἀθηναγόρα, ἐξ’ αἰτίας τῆς ἄρσεως τῶν ἀναθεμάτων.
Ἐπικαλοῦνται ἐπίσης καὶ τὸν ἅγιο Πορφύριο καὶ μάλιστα τὴν τελευταία προσευχή του, λίγο πρὶν ἀπὸ τὴν πρὸς Κύριον ἐκδημία του, κατὰ τὴν ὁποία, σύμφωνα μὲ μαρτυρίες πενυματικῶν του τέκνων, «ψέλιζε στὰ χείλη τὴν Ἀρχιερατικὴ Προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς τοὺς μαθητές, τὸ «ἴνα ὦσιν ἒν», ἀδιαλείπτως.
Μ’ αὐτὴ τὴν εὐχὴ πῆγε στὸν ἀγαπημένο του Χριστό. Προσευχόταν γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ τὴν ἑνότητα ὅλου τοῦ κόσμου», (Ἱερομ. Γεώργιος Καυσοκαλυβίτης, Ἱερὰ Καλύβη Ζωοδόχου Πηγῆς, Ἱερᾶς Σκήτης Ἁγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων Ἁγίου Ὅρους).
No comments:
Post a Comment