Η ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΙΕΡΩΤΑΤΟΥ ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΟΣ ΒΑΡΝΑΒΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η Ανακοίνωση του Πανιερώτατου Μητροπολίτη Βαρνάβα για την μετάδοση της Θ. Κοινωνίας στους πιστούς είναι ένα από τα πιο άρτια ορθόδοξα θεολογικά κείμενα που γράφτηκαν ποτέ από Ιεράρχη της Εκκλησίας της Κύπρου.

Ισχυρή επιχειρηματολογία, πολύ πνευματική, με θεολογική επάρκεια και ορθόδοξο φρόνημα.

Υικά και ταπεινά θερμά συγχαίρουμε τον ευλαβή Ιεράρχη.

Η ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΙΕΡΩΤΑΤΟΥ ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΟΣ ΒΑΡΝΑΒΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

=====

Μὲ φόβο Θεοῦ, συναίσθηση καὶ συνέπεια στὴν ποιμαντικὴ διακονία καὶ ἀποστολή μας, ἀλλὰ καὶ μὲ ὑπακοὴ στοὺς νόμους τῆς Πολιτείας, προσπαθοῦμε στὸ μέτρο τῶν δυνάμεών μας νὰ ἀναποκριθοῦμε, ὄχι στὴ δυνατότητα τοῦ Ἐκκλησιασμοῦ, ἀλλὰ σὲ αὐτὴ τούτη καὶ μόνο τὴ δυνατότητα μετοχῆς στὸ Μυστήριο τῆς Ζωῆς, στὴ Θεία Κοινωνία τοῦ Σώματος καὶ Αἵματος τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Μὲ πόνο ψυχῆς, ὑπὸ τὶς πρωτοφανεῖς παγκόσμιες περιστάσεις καὶ συνθῆκες ποὺ διάγουμε, δὲν μποροῦμε νὰ καλέσουμε σὲ μαζικὴ σύναξη καὶ γενικὸ Ἐκκλησιασμό.

Νερώσαμε ἕως καὶ ξεθωριάσαμε τὸ κρασί μας, μὲ ἀνείπωτη θλίψη καὶ «ἐν ἐπιγνώσει» στεροῦμε τὸ λειτουργικὸ βίωμα στοὺς πιστούς μας εἰδικὰ αὐτὲς τὶς Ἅγιες ἡμέρες τῶν Παθῶν καὶ τῆς Ἀναστάσεως.

Μὲ εὐθύνη καὶ ὑποχρέωση στὸ ἱερατικό μας σχῆμα καὶ ἀποστολή, δὲν μποροῦμε ὅμως νὰ ἀρνηθοῦμε αὐτὴ τούτη τὴ μετάληψη τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων.

Μποροῦμε νὰ διασφαλίσουμε τὴ Θεία Κοινωνία σὲ ὅσους τὸ ζητοῦν, καὶ συνάμα νὰ τηρήσουμε ὅλα τὰ πρωτόκολλα ἀσφαλείας στοὺς μεγάλους εὐρύχωρους Ναούς μας, πολὺ καλύτερα ἀπὸ τὶς ὑπεραγορές, τὰ φαρμακεῖα, τὶς τράπεζες, ἀρκετοὺς χώρους ἐργασίας, συμπεριλαμβανομένων τῆς Δημόσιας Ὑπηρεσίας, τῶν Ὑπουργείων, τῆς Ἀστυνομίας καὶ τῆς Ἐθνικῆς Φρουρᾶς.

Ἐὰν εἶναι ἐφικτὸ καὶ νόμιμο στὴν Κυπριακὴ Δημοκρατία ἐν μέσῳ περιοριστικῶν διαταγμάτων ἡ ἀγορὰ τοῦ «ἄρτου τοῦ ἐπιούσιου» ἀπὸ τοὺς Φούρνους, τῶν ζυμαρικῶν ἀπὸ τὶς Ὑπεραγορές, τῶν φθαρτῶν ἀπὸ τὶς Φρουταρίες, τῶν τσιγάρων ἀπὸ τὰ Περίπτερα, τῶν χαπιῶν ἀπὸ τὰ Φαρμακεῖα· πῶς αὐτὸ δὲν εἶναι δυνατὸ γιὰ τὸν Ἄρτο τῆς Ζωῆς καὶ τὸ φάρμακο τῆς Ἀθανασίας στὸ Μέγα Θεραπευτήριο τὴν Ἐκκλησία;

Πῶς εἶναι δυνατὸ νὰ ἀπαγορεύεται αὐτὴ τούτη καὶ μόνο ἡ Θεία Κοινωνία σὲ αὐτὸν ποὺ ἐλεύθερα καὶ ἐπίμονα τὴν ζητᾶ -δὲν ἀναφερόμαστε στὸν μαζικὸ ἐκκλησιασμό, τὸν ὁποῖο καὶ ἀπαγορεύουμε-, ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ πραγματοποιηθεῖ σὲ ἐλάχιστα λεπτά, μὲ ἀπόσταση 5 καὶ 8 μέτρων καὶ ὅλες τὶς προβλεπόμενες προφυλάξεις;

Ἐὰν ὅμως τὸ πραγματικὸ ἀνομολόγητο κρυφὸ «πρόβλημα», μὴ γένοιτο, ἄπαγε τῆς βλασφημίας, γιὰ κάποιους ἔγκειται σὲ αὐτὸ τοῦτο τὸ γεγονὸς τῆς θείας μετάληψης καὶ μετοχῆς στὸ μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, τότε τὸ ζήτημα καθίσταται Μείζων Θεολογικὸ καὶ Ὁμολογιακό.

Τουλάχιστον γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ τὴ λειτουργικὴ θεολογία Της αὐτὸ εἶναι λελυμένο, ξεκάθαρα ἀπαντημένο, συνοδικὰ κατοχυρωμένο καὶ βεβαιωμένο μέσα στὴ δισχιλιετῆ ἁγιοπνευματικὴ ἱστορικὴ πορεία Της.

Γιὰ ὅσους εἶναι ἀμέτοχοι καὶ ἄγευστοι τῆς ἐμπειρίας τῶν πιὸ πάνω, ἢ ἀκόμα καὶ ὀλιγόπιστοι, κανένα ἐπιχείρημα τῶν 20 αἰώνων ἐμπειρίας τῆς Ἐκκλησίας δὲν θὰ τοὺς πείσει.

Χωρὶς τὴ Θεία Εὐχαριστία δὲν ὑπάρχει Ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ Θεία Λειτουργία ποὺ τελεῖται ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον διὰ τὸ θεαθῆναι τῆς τηλεόρασης, ἀποκλείοντας ἐκ προοιμίου τὴ δυνατότητα μετάδοσης τῶν ἀχράντων μυστηρίων σὲ ἐκείνους ποὺ ἐπίμονα καὶ ἐξ ἰδίας θελήσεως τὸ ζητοῦν καὶ βαθιὰ τὸ πιστεύουν καὶ πληροῦν τοὺς πνευματικοὺς ὅρους καὶ προϋποθέσεις, ἔστω μόνο τῆς μετοχῆς στὴ Θεία Κοινωνία, τότε αὐτὴ ἐκφεύγει τοῦ σκοποῦ της, λανθάνει στὸν προσανατολισμό της, ἐκπίπτει τοῦ προορισμοῦ της ὅπως αὐτὸς καθορίζεται καὶ καταγράφεται σὲ αὐτὰ τοῦτα τὰ ἴδια τὰ λόγια τῶν εὐχῶν τῆς Ἁγίας Ἀναφορᾶς.

Μετὰ πατρικῶν εὐχῶν

† Ὁ Τριμυθοῦντος Βαρνάβας