ΤΡΕΙΣ ΥΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ, ΒΑΡΥΣ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΣ ΧΕΙΜΩΝ

ΤΡΕΙΣ ΥΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ, ΒΑΡΥΣ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΣ ΧΕΙΜΩΝ

Του κ. Ανδρέα Κυριακού, θεολόγου

=====

Η είδηση μας έρχεται από τη Βαυαρία. Τρεις εκκλησιαστικές εκδηλώσεις της Ι. Μητροπόλεως Γερμανίας σημαδεύτηκαν -για μια ακόμη φορά- από το οικουμενιστικό στίγμα. Αυτές είναι:

Α.) Ο αγιασμός των υδάτων την ημέρα των Θεοφανείων στον ποταμό Ίζαρ του Μονάχου. Ο Επίσκοπος Αρίστης κ. Βασίλειος δεν αρκέστηκε στους Ορθόδοξους κληρικούς και προσκάλεσε και τον Παπικό «επίσκοπο» κ. Ρούπερντ φον Στόλμπεργκ (βοηθό του παπικού καρδιναλίου της πόλεως), αλλά και την Λουθηρανή παστόρισσα (συγχωρέστε μου το νεολογισμο) κα Μπάρμπαρα Κιτελμπέργκερ.

Β.) Στη βαυαρική πόλη Γκέρετσριντ, ανήμερα των Φώτων, ο Αρχιμ. π. Γεώργιος Σιώμος τέλεσε σε πισίνα τον αγιασμό των υδάτων. Ποια θέση είχε, αναριωτιέμαι, ο φραγκόπαπας κ. Γκεόργκ Μαίρτζ, αφού πρόκειται περί αιρετικού; Βεβαίως και δεν πήγε απρόσκλητος.

Γ.) Στο Ρέγκενσμπουργκ τελέστηκε την Κυριακή 7 Ιανουαρίου ο αγιασμός των υδάτων στον ποταμό Δούναβη από τον Αρχιμ. π. Πέτρο Κλιτς. Όμως και προσκλήθηκαν και παρέστησαν ο Παπικός «επίσκοπος» κ. Ρούντολφ, ο Λουθηρανός «επίσκοπος» κ. Μάρτιν Βάις και ο πάστορας κ. Βίλχελμ Ούνγκερ. 

Επ’ αυτών τι είπω και τι λαλήσω; Αβέρτα και κατά συρροήν οι συμπροσευχές μετά των ποικιλωνύμων αιρετικών, καθόσον βασιλική διαταγή και τα σκυλιά δεμένα. Ιδίως τώρα που, με την κακόφημη απόφαση της «Συνόδου» του Κολυμβαρίου, οι πάσης φύσεως αιρετικοί, κακόδοξοι και κακόφρονες ανεδείχθηκαν σε «ετερόδοξες Εκκλησίες και Ομολογίες». 

Στην πράξη έχουν ακυρώσει την προτροπή του Αποστόλου Παύλου προς τον Τίτο: “αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού”. Πού να ανεχθούν να τείνουν ευήκοον ους στη ρήση του Αββά Αγάθωνος (που αναφέρεται στο Γεροντικό) ότι η αίρεση είναι χωρισμός από το Θεό! 

Μήπως είναι υπερβολή να λεχθεί ότι όλος εκείνος ο σαματάς στην Κρήτη έγινε για να απαλλαχθούν οι Οικουμενιστές από την επί 19 αιώνες εκκλησιαστική διδασκαλία και να πορευθούν προς τους αιρετικούς άνευ όρων και ορίων; 

Ας έχουν, όμως, υπόψη ότι «ο κατοικών εν ουρανοίς εκγελάσεται αυτοίς και ο Κύριος εκμυκτηριεί αυτούς”. Ο τελευταίος λόγος ΔΕΝ είναι δικός τους, αλλά ανήκει εις τον Κύριον του αμπελώνος.