Ο ΑΘΕΙΣΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΑΘΕΙΣΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Του Γραφείου επί των αιρέσεων της Ι. Μητρόπολης Πειραιώς

=====

Ο μαρξισμός, δογματική θεωρία απόλυτα υλιστική, έχει ως βασική της ιδεολογική αρχή την αθεΐα, η οποία, όπως εφαρμόστηκε εδώ και μια εκατονταετία, δεν αρκείται στην θεωρητική άρνηση του Θεού, αλλά προχωρεί στη βίαιη επιβολή της στους πολίτες, όπου επικράτησε ως κοινωνικοπολιτικό σύστημα, ως «όπιο του λαού». Η ιστορία του ταραγμένου 20ου αιώνος είναι συνυφασμένη με ανείπωτους διωγμούς κατά της Εκκλησίας και των πιστών. Στις λεγόμενες χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού» έλαβαν χώρα απίστευτες διώξεις κατά της Εκκλησίας και των πιστών και ταλαιπωρήθηκαν και έχασαν τη ζωή τους εκατομμύρια αθώοι, οι οποίοι το μόνο «έγκλημά» τους ήταν η πίστη τους στο Θεό! Μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», κατά τη δεκαετία του 1990, φάνηκε το μέγεθος του προβλήματος. Μεταξύ των χωρών, όπου η Εκκλησία διώκονταν, υπήρχαν και χώρες, όπου η πίστη στο Θεό είχε καταργηθεί δια νόμου, όπως στη γειτονική μας Αλβανία, και όπου απλή θρησκευτική εκδήλωση (π.χ. σταυροκόπημα), θεωρείτο έγκλημα και τιμωρούνταν με εξορία, καταναγκαστικά έργα και θάνατο! Κάτω όμως από το βάρος των στυγνών δικτατορικών διακυβερνήσεων των χωρών του πάλαι ποτέ «υπαρκτού σοσιαλισμού», των εκατομμυρίων εγκλημάτων, της ενδογενούς των διαφθοράς και της αντιεπιστημονικής μονολιθικότητας και του δογματισμού τους, κατέρρευσαν ως χάρτινοι πύργοι και φάνηκε η γύμνια των «κομμουνιστικών παραδείσων».

Προφανώς οι άθεοι της Κυβέρνησης δεν συνετίστηκαν από την παταγώδη κατάρρευση της μαρξιστικής ιδεολογίας και πράξης, την οποία οι πολίτες της γης την έστειλαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, για φρικιαστικό ανάγνωσμα των επόμενων γενεών. Παραμένουν δουλικά προσηλωμένοι και ερμητικά κλεισμένοι στα δογματικά μαρξιστικά περιχαρακώματα. Έμειναν άμοιροι των σύγχρονων μεγαλειωδών επιστημονικών ανακαλύψεων, οι οποίες έθεσαν στο περιθώριο κυρίαρχες ιδεολογίες, όπως ο ιστορικός και διαλεκτικός υλισμός, ο οποίος ήταν και δυστυχώς συνεχίζει να είναι για κάποιους, η «θρησκεία» του μαρξισμού. Η σύγχρονη επιστημονική διείσδυση στα μυστήρια του υλικού κόσμου και κύρια των δομών της ύλης, γκρέμισε με πάταγο το υλιστικό κοσμοείδωλο του μαρξισμού και διέλυσε κάθε «μεταφυσική» του πτυχή. Σήμερα, στην εποχή της κβαντικής φυσικής, το να μιλάει κάποιος τη «μεταφυσική» γλώσσα του «ορθοδόξου» μαρξισμού, περί υλισμού, θεωρείται τουλάχιστον ανεδαφικός!

Ζήλεψαν λοιπόν κάποιοι σύγχρονοι οπαδοί της υλιστικής «μεταφυσικής» τα «έργα και τις ημέρες» των προκατόχων τους και επιζητούν να τα εφαρμόσουν και στη χώρα μας, στη χώρα της ελευθερίας και της ανεκτικότητας, στη χώρα όπου διδάχτηκε και εφαρμόστηκε εδώ και τουλάχιστον τριάντα αιώνες ο σεβασμός του άλλου. «Γοητεύτηκαν» προφανώς από τις ιστορικές ταινίες του περασμένου αιώνα, οι οποίες παρουσιάζουν μαινόμενους (δαιμονισμένους) μαρξιστές να κατεδαφίζουν εκκλησίες, να καθηλώνουν, να βεβηλώνουν και να καίνε ιερά σεβάσματα. 

Λησμονούν όμως ότι θέλουν να εφαρμόσουν τις παρωχημένες δογματικές ιδεοληψίες τους στη χώρα όπου η πίστη στο θείον και η ελευθερία της έκφρασης, υπήρξαν ανέκαθεν οι πηγές της αισιοδοξίας, της έμπνευσης και του πολιτισμικού θαύματος. Στη χώρα, η οποία είχε την θεόθεν πνευματική υποδομή, από τους υπέροχους προγόνους μας («Σπερματικό Λόγο»), να δεχτεί, όσο καμιά άλλη χώρα, το «Φως το αληθινό, ό φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τονκόσμον» (Ιωάν,1,8), τον ένσαρκο Λόγο του Θεού, το Σωτήρα και Λυτρωτή του κόσμου Κύριό μας Ιησού Χριστό, να ασπασθεί τη σώζουσα διδασκαλία Του και να μεγαλουργήσει.