ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ, ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΡΘΡΑ, ΜΕΛΕΤΑΙ, ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ ΤΌΜΟΣ Β΄

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

_______

Επιφανίου Ι. Θεοδωροπούλου, Αρχιμανδρίτου, Άρθρα, Μελέται, Επιστολαί, τόμος Β΄, Μείζονες παρεμβάσεις 1, "Εκδ. Αγ. Ιωάννης Δαμασκηνος”, Σταμάτα 2017, σσ. 392.

Του κ. Ανδρέα Κυριακού, Θεολόγου

=====

Ο αοίδιμος Αρχιμανδρίτης, στο παρόν βιβλίο, καθίσταται όμοιος «ανθρώπω οικοδεσπότη, όστις εκβάλλει εκ του θησαυρού αυτού καινά και παλαιά» (Ματθ. ιγ΄52). Μιλάμε για το Β΄ τόμο του έργου που κυκλοφορεί, Θεού ευδοκήσαντος, δεκαετίες ολόκληρες μετά τον Α΄ τόμο. Γνωρίζουν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι ο πρώτος είδε το φως της δημοσιότητος ζώντος του Γέροντος. Ιδού, όμως, που ο χαλκέντερος Επιμελητής -π. Ιωάννης Κωστώφ- παραθέτει ενώπιόν μας τράπεζαν πνευματικήν, όχι σαν αυτήν του αρχιευνούχου Ασφανέζ (Δαν. α΄). Τουναντίον μας καλεί να γευθούμε το άριστον του π. Επιφανίου. 

Ο πίνακας των Περιεχομένων είναι ενδεικτικός της αξίας του όλου τόμου. Θέματα όπως λ.χ. Η παράβασις των Ιερών Κανόνων, Ο έλεγχος του κλήρου, Μεταθέσεων συνέχεια, Ο πολιτικολογών επίσκοπος, Περί το μεταθετόν, Παλαιοημερολογητικόν ζήτημα, Νέοι καιροί, Νέα ήθη κτλ., μας βοηθούν να αντιληφθούμε το εύρος, αλλά και το βάθος των στοχευμένων παρεμβάσεων του Γέροντος εις τα εκκλησιαστικά δρώμενα, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 50. Εντοπίζουμε, επίσης, Επιστολές προς κακόφρονες αιρετικούς διατυπωμένες με ευγένεια αλλά και παρρησία, όπου ο συντάκτης υπερασπίζεται με ουσιαστικά επιχειρήματα την πίστιν την αμώμητον. Άλλες Επιστολές απευθύνονται σε απλούς και άγνωστους ανθρώπους, αλλά και σε πρόσωπα του δημόσιου βίου, αρχιεπισκόπους, επισκόπους, πανεπιστημιακούς καθηγητές, δημοσιογράφους, εκδότες. 

Από τη μια αποτελούν μνημεία Ελληνικού λόγου και από την άλλη, το μείζον, βρίθουν επιχειρημάτων με τα οποία προασπίζεται ο π. Επιφάνιος τις απόψεις του για θέματα εκκλησιαστικά αλλά και ελέγχει μετά παρρησίας ου της τυχούσης. Σκέψη καθαρή, επιχειρήματα ατράντακτα και γλώσσα ρέουσα και λαγαρή συνθέτουν τα κείμενα του π. Επιφανίου. 

Διαβάζουμε, σε Ψήφισμα του Φοιτητικού Θεολογικού Συνδέσμου στις 16.1.1952, (του οποίου συντάκτης ήταν ο αοίδιμος Αρχιμανδρίτης, λαϊκός τότε) τα πιο κάτω: (Ο Φοιτητικός Θεολογικός Σύνδεσμος) «διαμαρτύρεται εντόνως διά την χειροτονίαν νεαρών και μηδέ την εφηβικήν ηλικίαν διανυσάντων κληρικών, και δια την συνεπεία τούτου κατάφωρον καταπάτησιν του ΙΑ΄ Κανόνος της εν Νεοκαισαρεία Σύνόδου, του ΚΑ΄ της εν Καρθαγένη και ιδία του ΙΔ΄ της ΣΤ΄ Οικουμενικής, ορίζοντος αυταίς λέξεσι: «Πρεσβύτερον προ των τριάκοντα ετών μη χειροτονείσθαι, καν πάνυ η ο άνθρωπος άξιος…ομοίως μήτε διάκονος προ των 25 ετών». 

Σήμερον δε τι γίνεται; Φρίξον ήλιε! Οι Ιεροί Κανόνες έχουν παραμεριστεί με πρωτοφανή σκαιότητα από τους Οικουμενιστές, που τους ενθυμούνται όταν θα δικάσουν... τους υπέρμαχους των Ιερών Κανόνων!!! Συνεπώς μην αναβάλλετε. Στηρίξατε, εδώ και τώρα, το έργο του π. Ιωάννη Κωστώφ, ώστε να ολοκληρώσει την πνευματικήν αυτή πανδαισία στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε. Δεν θα το μετανοιώσετε.