ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΣΕ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΕΙΣΗΓΗΣΗΣ Ε΄

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΣΕ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΕΙΣΗΓΗΣΗΣ

Ε΄

Του π. Φώτιου Βεζύνια

=====

Στην επόμενη παράγραφο διαβάζουμε: «Τά σημαντικά θέματα, μέ τά ὁποῖα ἀσχολήθηκε ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος, ὅπως ἡ ἐκκλησιολογική αὐτοσυνειδησία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἡ ἐν ἀγάπῃ καί ἐν διαλόγῳ συνάντηση μέ τίς ἄλλες Ἐκκλησίες καί Ὁμολογίες,μέ σκοπό τήν ἑκατέρωθεν κατανόηση τῆς ἀρχαίας χριστιανικῆς παράδοσης, τά κωλύματα τοῦ γάμου και γενικότερα ἡ στήριξη τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας, τό ἡμερολογιακό ζήτημα καί τό πασχάλιο, ἡ ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας στόν σύγχρονο κόσμο, συνήργησαν καί στήν ἀνάδειξη τῆς ποιμαντικῆς ἐπικαιρότητας καί εὐαισθησίας τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.»

Εδώ ας μας επιτραπεί και πάλι να εκφράσουμε την αντίθεσή μας. Έπρεπε να γίνει η σύνοδος της Κρήτης, για να ασχοληθούμε με την «εκκλησιολογική αυτοσυνειδησία μας» ως Ορθόδοξη Εκκλησία; Μας έλλειπε η εκκλησιολογική αυτοσυνειδησία; Και ακόμα στους διαφόρους και περίφημους πλέον διαλόγους, ο σκοπός μας είναι και «εμείς» οι  μέσα στα νάματα της Ορθοδοξίας βιούντες, να κατανοήσουμε την αρχαία χριστιανική παράδοση; Θα το αντιλαμβανόμασταν αυτό, ως επιδιωκόμενο για τους αιρετικούς συνομιλητές μας. Δηλαδή δεν βιώνουμε καθημερινά την χριστιανική παράδοση; Δεν φέρουμε την Ομολογία των Αγίων Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων μέσα μας και έξω μας, ως Εκκλησία; Σε τι σκότος έχουμε περιπέσει, για να ζητούμε τα βρούμε αυτά μέσα από μία σύνοδο που είναι ηλίου φαεινότερο γιατί έλαβε χώρα….  Κύριε ελέησον.

Το ημερολογιακό δε, δεν το ακούμπησε η σύνοδος της Κρήτης, ούτε και το πασχάλιο.

Διαβάζουμε στη συνέχεια «..Τό πλέον ἀνησυχητικό ὅμως εἶναι ὅτι ἡ μετασυνοδική αὐτή πραγματικότητα ἐπιβεβαιώνει τό γεγονός ὅτι ἐλάχιστοι ἀκαδημαϊκοί θεολόγοι καί ἀκόμη λιγότεροι ἐπίσκοποι πλέον ἀσχολοῦνται μέ τά ἰδιαίτερα θέματα τῆς Συνόδου, ἴσως γιατί ἡ ἴδια ἡ θεματολογία τῆς Συνόδου θεωρεῖται, προϊόντος τοῦ χρόνου, ὡς ἀνεπίκαιρη.

Δέν θά ἦταν ἐπίσης ὑπερβολή νά εἰπωθεῖ ὅτι τελικά ἡ ὑπόθεση τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου διασώζεται στήν ἐπικαιρότητα χάρις στην κριτική, τήν ὁποία ἀσκοῦν οἱ λεγόμενοι φονταμενταλιστικοί κύκλοι, οἱ ὁποῖοι δέν προβάλλουν μία ἐποικοδομητική κριτική, ἡ ὁποία εἶναι θεμιτή, (Ερώτηση: Αλήθεια είναι όντως θεμιτή η κριτική θέση και στάση απέναντι στην σύνοδο της Κρήτης;) ἀλλά προσπαθοῦν νά ἀποδομήσουν τόν συνοδικό χαρακτήρα της, χαρακτηρίζοντάς την ὡς ληστρική ἤ προσύνοδο, καί νά ἀποδυναμώσουν τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ἀπαξιώνοντας συγχρόνως τόν συνοδικό θεσμό, μέ πρώτιστη ἐπιδίωξη τήν ἀμφισβήτηση τοῦ σημαντικοῦ, τοῦ συντονιστικοῦ καί τοῦ οὐσιαστικοῦ ρόλου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὡς τοῦ Πρώτου στή διακονία τῆς ἑνότητας τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.

Ὅλα αὐτά ἔχουν ὡς ἀποτέλεσμα τήν ἀνάπτυξη μιᾶς ἀκατάσχετης φλυαρίας καί ἀτεκμηρίωτης ἀντισυνοδικῆς ἐπιχειρηματολογίας, ἐνῶ παράλληλα ταλαιπωρεῖται ἡ ἑνότητα τόσο ἀπό τήν ἐπιλεκτική ἀναφορά «ἀποσπαραγμάτων» ὅσο καί ἀπό τή «ζυγομαχία» περί τῶν ὅρων, ὅπως γιά παράδειγμα γιά τή χρήση τοῦ ὅρου «Ἐκκλησία - Ἐκκλησίαι» σέ σχέση πρός τούς ἄλλους ἑτερόδοξους Χριστιανούς ἤ τοῦ ὅρου «ἀνθρώπινο πρόσωπο.»

Να εντοπίσουμε λοιπόν εδώ την προσπάθεια αφ’ ενός μεν να παρουσιασθεί η σύνοδος ως κάτι που έληξε και τελείωσε. Απέθανε και ετάφη. Έτσι είχε γραφεί σε κάποιο άρθρο εφημερίδος⁵…. Λοιπόν δεν ισχύει αυτό. Τουλάχιστον δεν μας αφήνει να εφησυχάσουμε ούτε το άρθρο 13 παρ. 2 του κανονισμού λειτουργίας, αλλά ούτε και το άρθρο 22 του Έκτου κειμένου, πάνω στο οποίο θα μιλήσουμε αναλυτικότερα στην συνέχεια. Μήπως κάνουμε λάθος;.

(Συνεχίζεται)

ΠΗΓΗ:

salpismazois.blogspot.gr/2017/09/blog-post_99.html