Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Ποια είναι τα γεγονότα που αφορούν την κριτική που ασκούμε στον π. Βασίλειο Βολουδάκη;

α.) Καταρχήν όποτε μιλήσαμε για τον εν λόγω κληρικό μιλήσαμε πάντοτε με άκρατο σεβασμό και ευγένεια. Αναφερόμαστε σ’ αυτόν πάντοτε ως αγαπητό π. Βασίλειο, προσφιλή π. Βασίλειο, λίαν προσφιλή π. Βασίλειο, σεβαστό π. Βασίλειο, άκρως σεβαστό π. Βασίλειο, λίαν σεβαστό π. Βασίλειο, σεβαστό και προσφιλή π. Βασίλειο, σεπτό Γέροντα των Εξαρχείων κοκ.

β.) Εξυπακούεται φυσικά ότι αυτή η πηγαία και άδολη αγάπη προς το σεπτό του πρόσωπο επιβάλλει να υποδεικνύουμε στον προσφιλή μας π. Βασίλειο τα σοβαρά του ολισθήματα περί την πίστη με την ελπίδα ότι -του Θεού συνεργούντος- θα μετανοήσει και θα τα διορθώσει.

Επαναλαμβάνουμε τα ερωτήματα:

1.) Πώς να αποκρύψουμε την πικρία και την απογοήτευσή μας διότι ο αγαπητός π. Βασίλειος ναυάγησε περί την πίστη και επιδιώκει να κάνει την Εκκλησία κόμμα;

2.) Πώς να μη θλιβόμαστε επειδή ο σεβαστός π. Β. Βολουδάκης είναι δεινός παραβάτης επτά κανόνων Οικουμενικών Συνόδων που απαγορεύουν αυστηρά, ρητά και επί ποινή καθαιρέσεως την εμπλοκή των κληρικών "σταις του βίου πραγματείαις;" 

3.) Δεν ίδρυσε ο αγαπητός μας π. Βασίλειος κόμμα το οποίο διευθύνει από τα παρασκήνια και στο οποίο τα κατά σάρκα παιδιά του είναι βασικά στελέχη;

4.) Πώς να μη στενοχωρηθούμε επειδή ο σεπτός Γέρων των Εξαρχείων προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τον αντιοικουμενιστικό αγώνα με στόχο να τον μετατρέψει σε αγώνα κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως θεσμού με οδηγό τον νεωτεριστή και Δυτικόπληκτο Φαρμακίδη; Αυτό είναι το πρόβλημα σήμερα; Δεν είναι μικροψυχία και μικρόνοια να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στην Πατριαρχική Πράξη του 1928 την ώρα που οι Οικουμενιστές κατόρθωσαν να θεσμοθετήσουν τον Οικουμενισμό σαν πίστη της Εκκλησίας;

5.) Πώς να μην εκφράσουμε τη θλίψη και τη διαφωνία μας, επειδή ο π. Βασίλειος από τότε που ανέλαβε τον έλεγχο του “Ορθοδόξου Τύπου”, καταβάλλει εργώδη προσπάθεια για να υποσκάψει τους ηγέτες του αντιοικουμενιστικού αγώνα -και δη τον π. Θεόδωρο Ζήση- με στόχο να αναδειχθεί ο ίδιος ηγέτης του παραδοσιακού χώρου; Επιτρέπεται ένας χριστιανός -και δη κληρικός- να είναι αυτόκλητος και όχι Θεόκλητος ή δημόκλητος ηγέτης;

6.) Πώς να μη απογοητευτούμε οικτρά επειδή ο π. Βασίλειος χρησιμοποίησε ακόμη και το εξομολογητήριο για να κατορθώσει -με ανορθόδοξες μεθόδους- να περάσει υπό τον απόλυτο έλεγχό του τον “Ορθόδοξο Τύπο”;

Συνοψίζουμε: Ασχέτως των υβριστικών και εμπαθών επιθέσεων του αγαπητού και σεβαστού μας π. Βασιλείου Βολουδάκη εμείς πάντοτε με σεβασμό και αγάπη θα του υποδεικνύουμε -ως έχουμε χρέος- τα κατά συρροήν ολισθήματά του περί την πίστη με την ελπίδα ότι του -Θεού συνεργούντος- θα τα διορθώσει.

Δεν θα πέσουμε, ΠΟΤΕ, στην παγίδα να συνδράμουμε την προσπάθειά του να αποπροσανατολίσει τη συζήτηση για να αποφύγει να απαντήσει τα βασανιστικά ερωτήματα που απασχολούν τους πιστούς. Για να πετύχει το στόχο του σπιλώνει και στιγματίζει αδίστακτα όποιο θεωρεί εμπόδιο στα καταχθόνια του σχέδια και κρύβεται πίσω από διάφορα ονόματα για να μείνει ο ίδιος στο απυρόβλητο. Με άλλα λόγια κάνει πολλά ατιμωτικά, όχι μόνον για ένα κληρικό, αλλά ακόμη και για κάθε άνθρωπο που έχει στοιχειώδη αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια. 

Γιατί, όμως, συμπεριφέρεται έτσι;

Μόνον επειδή είναι αυτός ο χαρακτήρας του; Όχι μόνον, αλλά προπαντός επειδή θέλει να αποφύγει να απαντήσει τα ερωτήματα που θέσαμε πιο πάνω.

Γι' αυτό ακριβώς και δεν θα παίξουμε το παιγνίδι του. Δεν θα του επιτρέψουμε να εκτρέψει τη συζήτηση μόνον και μόνον για να του δώσουμε τη δυνατότητα να αποφύγει να απαντήσει 
1.) Γιατί παραβαίνει κατ' εξακολούθηση τους Ιερούς Κανόνες; 
2.) Για ποιο λόγο καρφώνει πισώπλατα και προσπαθεί να εκτρέψει τον αντιοικουμενιστικό αγώνα; και 
3.) Γιατί υποσκάπτει τον π. Θεόδωρο Ζήση -αδιαμφισβήτητο ηγέτη του αντιοικουμενιστικού αγώνα για δεκαετίες- με σκαιότητα και αβυσσαλέο μίσος που του γεννά στην ψυχή του το ασίγαστο πάθος του φθόνου;