ΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ «ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ» ΤΗΣ Δ.Ι.Σ. ΚΑΙ Ο ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ κ. Γ. ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗ Β΄

ΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ «ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ» ΤΗΣ Δ.Ι.Σ. ΚΑΙ Ο ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ κ. Γ. ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗ

Β΄

Του Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου

Πρ. Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού

Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς

=====

Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά:

Κατ’ αρχήν η πρώτη φράση της πρώτης παραγράφου του Ανακοινωθέντος πάσχει σοβαρά από δογματικής απόψεως. Γράφει: «Η Ορθόδοξη Εκκλησία εκφράζει την ενότητα και την καθολικότητά Της δια των Ιερών Μυστηρίων». Η αλήθεια είναι ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία εκφράζει την ενότητα και την καθολικότητά Της πρωτίστως και κυρίως δια της κοινής ορθής πίστεως και στη συνέχεια, και σαν συνέπεια αυτής, δια των Ιερών Μυστηρίων. Προηγείται η πίστις και έπονται τα μυστήρια. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος πολύ ορθά επισημαίνει: «Όταν δε πάντες ομοίως πιστεύομεν, τότε ενότης εστίν», (Ερμηνεία στην προς Εφεσίους επιστολήν, PG 62,83). Επίσης στη Θεία Λειτουργία του ιερού Χρυσοστόμου ο ιερεύς σ’ ένα από τα αιτήματα ζητάει από τον Κύριο την ενότητα της πίστεως: «Την ενότητα της πίστεως και την κοινωνίαν του αγίου Πνεύματος αιτησάμενοι εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα». Αυτό που ζητάει ο ιερεύς από τον Κύριο δεν είναι η ενότης των μυστηρίων, αλλά η ενότης της πίστεως, διότι αυτή η ενότης  είναι η αναγκαιότερη και βασικότερη, η οποία, όταν υπάρχει, τότε οπωσδήποτε υπάρχει και η ενότης στα μυστήρια. Βέβαια η Εκκλησία όπως παρατηρεί ο άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας «σημαίνεται εν τοις μυστηρίοις», θεμελιώνεται όμως δια της κοινής ορθής πίστεως. Εάν δεν υπάρχει ενότης στην πίστη δεν μπορεί να υπάρχει ενότης στα μυστήρια. Έπρεπε λοιπόν το Ανακοινωθέν να κάνει οπωσδήποτε λόγο για την ενότητα πάνω στη βάση της κοινής ορθής πίστεως, διότι επί τη βάσει αυτής επιδιώκεται η επανένταξις των ετεροδόξων στην Ορθόδοξο Εκκλησία μέσω των διεξαγομένων Διαχριστιανικών Διαλόγων και όχι επί τη βάσει των Ιερών Μυστηρίων.

Παρά κάτω το Ανακοινωθέν αναφέρει: «Η Συνοδικότητα υπηρετεί την ενότητα και διαπνέει την οργάνωση της Εκκλησίας, τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις Της και καθορίζει την πορεία Της». Η παρά πάνω φράση είναι μεν ορθή, αλλά από μόνη της δεν λέει τίποτε. Διότι εκείνο που πρωτίστως θέλει να μάθει ο λαός δεν είναι το να πληροφορηθεί, τι είναι Συνοδικότης και πως αυτή υπηρετεί την ενότητα της Εκκλησίας, αλλά να μάθει, αν αυτή η Συνοδικότης εκφράσθηκε στην Σύνοδο της Κρήτης σύμφωνα με την Συνοδική και Κανονική Παράδοση της Εκκλησίας μας. Έχουμε ήδη αναφερθεί σε παλαιότερα εκτενή άρθρα μας στον τρόπο οργανώσεως και λειτουργίας της εν λόγω Συνόδου και καταδείξαμε σ’ αυτά, ότι αυτή σε καμιά περίπτωση δεν ακολουθεί την Συνοδική και Κανονική Παράδοση. Όπως ορθότατα διεπίστωσε ο Σεβασμιώτατος Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος: «Η ‘Σύνοδος’ της Κρήτης ήταν μια Σύνοδος προκαθημένων  με τις Συνοδείες τους», το δε αποτέλεσμα ήταν ότι η «Σύνοδος» αυτή όχι μόνον δεν υπηρέτησε την ενότητα της Εκκλησίας, αλλά αντίθετα την τορπίλισε. Δημιούργησε σχίσματα και αποτειχίσεις, που με την πάροδο του χρόνου όλο και περισσότερο αυξάνουν. Το Ανακοινωθέν δυστυχώς τηρεί σιγήν ιχθύος, πάνω σ’ αυτό το σοβαρότατο έλλειμμα συνοδικότητος και έτσι δίδει την ψευδή εντύπωση στον λαό ότι όλη η διαδικασία συγκροτήσεως και ο τρόπος λήψεως των αποφάσεων ήταν σύμφωνες με την Συνοδική και Κανονική Παράδοση της Εκκλησίας.   

(Συνεχίζεται)