Ο ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΒΑΖΕΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΤΟΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ

Υπάρχουν πολλά σημεία που αξίζουν σχολιασμό στο κείμενο, που διαβάσαμε στη "Ρομφαία", του Σεβ. Φθιώτιδος που ακολουθεί, αλλά θα περιοριστούμε στην παράθεση της επιστολής του Σεβ. κ. Νικόλαου επειδή βάζει στη θέση του τον Χρυσοπηγιώτη ανακόλουθο Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιο.

Ο ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΒΑΖΕΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΤΟΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ

=====

Ἀπό τίς ἐκδόσεις «Βιβλίο καί Εἰκόνα» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας (Αἴγιον 2017) κυκλοφορήθηκε ἡ μελέτη μέ τίτλον «Ἡ Ἀλήθεια διά τό Ἐκκλησιαστικό ζήτημα», ἡ ὁποία πρός 43 ἐτῶν, ἤτοι τό 1974, εἶχε δημοσιευθεῖ εἰς τό περιοδικό «Ἐκκλησία» μέ ὄνομα συντάκτου «Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» καί τώρα φέρει ὡς συντάκτην τό ὄνομα τοῦ τότε Ἀρχιμ. Ἀμβροσίου Λενῆ καί νῦν Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αἰγιαλείας κ. Ἀμβροσίου.

Ἡ μελέτη αὐτή, ὅπως εἶχε πρωτοκυκλοφορήσει τό 1974, ἀναδημοσιεύτηκε εἰς τόν τιμητικό τόμο «Εὐκαρπίας ἀντίδοσις, Τιμητικό Ἀφιέρωμα στήν εἰκοσαετία 1995-2015 θεοφιλοῦς Ἀρχιερατείας τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σάμου, Ἰκαρίας καί Κορσεῶν κ. Εὐσεβίου», Ἀθήνα 2015, σ. 483-523.

Πασιφανές εἶναι, ὅτι ἐγράφη κάτω ἀπό εἰδικές συνθῆκες καί ἱκανοποιοῦσε εἰδικές καταστάσεις τῆς περιόδου ἐκείνης καί διά τοῦτο στερεῖται ἀντικειμενικότητος. Μαζί δέ μέ τό χέρι τοῦ φερομένου ὡς συντάκτου ὑπῆρξε καί ἕνα ἄλλο χέρι, ἱστορικοῦ καί κανονολόγου, ὁ ὁποῖος, ὡς ἐξάγεται ἐκ τῶν παρατιθεμένων μετά φανατισμοῦ ἐπιχειρημάτων κατά τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου τοῦ Α΄, ὑπῆρξε ὄχι μόνο ὑποστηρικτής τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ καθεστῶτος τῆς δεύτερης χούντας, ἀλλά καί ἐκ τῶν πρωταγωνιστῶν αὐτοῦ.

Ἡ Ἱστορία ὅμως δέν εἶναι ἀντικειμενική, ὅταν καταγράφεται ἀπό τούς πρωταγωνιστές τῶν γεγονότων.

Ἐπειδή ἐθεώρησα τό κείμενο αὐτό ὑβριστικό καί ὑποτιμητικό τῆς προσωπικότητος τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου τοῦ Α΄ καί ἐπί πλέον ἐπειδή μέ τόν τρόπο αὐτό βεβηλώνεται ἡ μορφή καί τό ἔργο τοῦ κοπιάσαντος διά τήν Ἐκκλησίαν μακαριστοῦ Πρωθιεράρχου, ἀπέστειλα προσωπικήν ἐπιστολήν εἰς τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Καλαβρύτων και Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιον καί τόν παρεκάλεσα εὐγενῶς νά διορθώσει τούς ἀπαραδέκτους χαρακτηρισμούς καί νά μή ταράσσει, μετά μάλιστα 50 χρόνια, τόν γαλήνιον ὕπνον τῆς αἰωνιότητος προσώπων, τά ὁποῖα ἔτυχαν μέσα στή δίνη τῆς ἐποχῆς.

Ἐπειδή ὅμως ὁ Σεβασμιώτατος προέβη σέ τρίτη ἔκδοση τῆς ἰδίας ἀδιορθώτου μονογραφίας του, δίδω εἰς τήν δημοσιότητα τήν ἐπιστολήν, τήν ὁποία τοῦ ἀπέστειλα τήν 11ην Ὀκτωβρίου τοῦ 2015, διά νά γνωρίζει πᾶς ἐνδιαφερόμενος τήν ἀλήθειαν διά τήν «ἀλήθεια τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ζητήματος».

† Ὁ Φθιώτιδος Νικόλαος

*****

Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην 

Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας 

κ.κ. Ἀμβρόσιον.

Εἰς Αἴγιον.

Σεβασμιώτατε ἅγιε Καλαβρύτων.

Εἶδα καί ἐμελέτησα μετά μεγάλης προσοχῆς τήν μονογραφίαν σας ὑπό τόν τίτλον «Ἡ ἀλήθεια διά τό Ἐκκλησιαστικόν ζήτημα», τήν ὁποία δημοσιεύετε εἰς τόν τιμητικόν τόμον τῆς εἰκοσαετοῦς Ἀρχιερατείας τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σάμου καί Ἰκαρίας κ. Εὐσεβίου.

Τό κείμενο αὐτό, ὅπως σημειώνετε στόν πρόλογο, εἶχε κυκλοφορηθεῖ ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί εἶχε δημοσιευθεῖ εἰς τό περιοδικό Ἐκκλησία τό ἔτος 1974, ἄνευ τοῦ ὀνόματός σας, διότι ὡς ἐξάγεται ἐκ τῶν παρετιθεμένων ἐπιστημονικῶν στοιχείων, εἶχε καί τήν σύμπραξιν καί ἄλλου τινός προσώπου ὑποστηρικτοῦ τῆς τότε ἐκκλησιαστικῆς καταστάσεως.

Καλόν θά ἦτο, Σεβασμιώτατε, νά μή ἀναφέρατε καθόλου τήν ὑπογραφήν σας, ἀφοῦ ἐξ ἀρχῆς ἔτσι εἶχε γίνει, διότι μειώνει πολύ τό κῦρος σας, ὅπως ἐκφράζεσθε διά τόν ἀείμνηστον Ἀρχιεπίσκοπον Ἱερώνυμον καί τήν γόνιμον Ἀρχιεπισκοπείαν του.

Ἀντιλαμβάνομαι τήν δύσκολον τότε θέσιν σας, ὅτι ἔπρεπε νά δώσετε ὁμολογίαν πίστεως καί ἀφοσιώσεως καί νά διαλύσετε πᾶσαν ὑποψίαν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σεραφείμ ἀπό τήν πνευματικήν σχέσιν ὑμῶν προσωπικῶς καί τῆς Ἀδελφότητός σας μέ τόν μακαριστόν Μητροπολίτην Τρίκκης καί Σταγῶν κυρόν Διονύσιον πρωτεργάτην της καθάρσεως τῆς Ἐκκλησίας καί τόν ἐπίσης Γέροντά σας μακαριστόν Μητροπολίτην Κίτρους κυρόν Βαρνάβαν, συνυποψήφιον εἰς τόν Ἀρχιεπισκοπικόν θρόνον μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπον Σεραφείμ.

Ἡ ἀμοιβή τῆς μεγάλης αὐτῆς θυσίας σας δέν ἄργησε νά ἔλθει. Ἀπό ἄγνωστος Ἀρχιμανδρίτης ἐγίνατε Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, Ἐπίσκοπος Ταλαντίου (1976) καί κατόπιν μόλις 40 ἐτῶν Μητροπολίτης τῆς ὡραίας καί ἱστορικῆς Μητροπόλεως Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας (1978).

Αὐτά συμβαίνουν εἰς τά Ἐκκλησιαστικά περιβάλλοντα, μάλιστα δέ εἰς ἐκτάκτους περιόδους. Νά προσδίδετε ὅμως ὑποτιμητικούς χαρακτηρισμούς εἰς τόν κοπιάσαντα διά τήν Ἐκκλησίαν μακαριστόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἱερώνυμον τεσσαράκοντα καί ἕνα ἔτη μετά τήν οἰκειοθελῆ ἀπομάκρυνσίν του ἀπό τόν Ἀρχιεπισκοπικόν θρόνον, τοῦτο εἶναι βεβήλωσις τοῦ ὀνόματός του.

Ὀνομάζετε τήν Ἀρχιεπισκοπείαν του «ἀπόστημα», «φατρίαν», «λαίλαπα» κ.λπ..

Γνωρίζετε ἀσφαλῶς ἀπό τό Ἀρχεῖον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, πόσο παραδεισιακή ἦταν ἡ ἐκκλησιαστική κατάστασις πρό τοῦ Ἱερωνύμου, μέ τίς ἰδιαιτερότητες πλείστων ὅσων Κληρικῶν τοῦ ἀνωτέρου καί ἀνωτάτου Κλήρου, ἐκ τῶν ὁποίων οὐδένα ἐπανέφερε ἡ διάδοχος κατάστασις τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιεπισκόπου Σεραφείμ.

Εἰς δέ τά περί φατρίας, ἐνθυμηθεῖτε τί ἔγραφαν καί ἔλεγαν ἐπί Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου διά τήν Χρυσοπηγήν.

Ἐγνωρίσαμε πρόσωπα καί πράγματα τῆς περιόδου ἐκείνης. Καί ἐσεῖς γνωρίζετε ποῖοι καί διατί πολεμοῦσαν τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο. Ἄς μή ταράξουμε τόν ὕπνο τῆς αἰωνότητός τους.

Καί ὅμως μέ ὅλους τούς ἐχθρούς του συμφιλιώθηκε μέ δική του πρωτοβουλία ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος, ἐπισκεπτόμενος προσωπικῶς τόν ἕνα μετά τόν ἄλλον. Γι’ αὐτόν ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος, τόν ὁποῖον συχνά ἐπικαλεῖσθε, εἶπε, ὅταν ἐκοιμήθη: «Σπανίως θά ἐμφανισθεῖ τοιοῦτος Ἀρχιεπίσκοπος, τοῦ ὁποίου τό ἔργον δέν ἐφάνη εἰς ὅλην του τήν ἔκτασιν, διότι διώκησεν εἰς πολύ δύσκολον καί τεταραγμένην ὑπό τῶν πολιτικῶν παθῶν ἐποχήν» (Χριστιανική Σπίθα, Ἰαν. – Φεβρ. 1989, σ. 464).

Σεβασμιώτατε ἅγιε Καλαβρύτων.

Εἶμαι βέβαιος, ὅτι ξαναδιαβάζοντας τήν παλαιά αὐτή μονογραφία σας θά αἰσθανθεῖτε λύπη, διότι μεταφέρατε στήν σημερινή ἐποχή ἁμαρτίες, ἐνοχές, κακίες καί πάθη τῆς ἀνωμάλου ἐκείνης περιόδου. Ἐμεῖς οἱ νεώτεροι Ἀρχιερεῖς δέν θέλουμε οὔτε Ἀριστίνδην Συνόδους, οὔτε Συντακτικές πράξεις, οὔτε ἐκθρονίσεις Ἀρχιερέων, οὔτε πόλεμο στήν Ἐκκλησία, ἀλλά εἰρήνη καί ἀγάπη.

Ἀντιλαμβάνομαι, ὅτι δέν εἴχατε τήν διάθεση καί τόν καιρό νά συντάξετε μία ἄλλη ἐργασία, διά νά τιμήσετε τόν πολυαγαπητό μας ἀδελφό καί συμμοναστή σας Μητροπολίτην Σάμου καί Ἰκαρίας κ. Εὐσέβιο.

Ἡ ἀναδημοσίευσις καί ἡ μή συμπλήρωσις ἤ διόρθωσις αὐτῆς τῆς μονογραφίας τοῦ 1974, ἡ ὁποία ἐπαναλαμβάνω δέν ἐγράφη μέ ἀντικειμενικότητα, ἀλλά πρός ἐξυπηρέτησιν ἀναγκῶν καί σκοπῶν τῆς περιόδου ἐκείνης, ἦτο ἐκ μέρους σας ἕνα μεγάλο λάθος.

Σᾶς ζητῶ συγγνώμη διά τήν ἐπιστολήν μου αὐτή, ἀλλά γνωρίζω καλῶς, «ὅτι ἠγάπησας δικαιοσύνην καί ἐμίσησας ἀνομίαν» (Ψ. 44).

Μετά σεβασμοῦ καί ἀγάπης.

ἐλάχιστος ἐν Χριστῷ ἀδελφός

+ Ὁ Φθιώτιδος Νικόλαος