Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε στο ιστολόγιο “Κατάνυξις”:

Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων, δήλωσε:

«Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος είχε ιδιαίτερη σημασία για την Ορθοδοξία. Η φωνή της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι πλέον αναγκαία διότι δεν προσφέρει απλώς μηνύματα αισιοδοξίας και ελπίδος αλλά είναι η μοναδική εκκλησία η οποία πραγματικά δίνει απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που απασχολούν τον σημερινό άνθρωπο μέσα στην παγκοσμιοποίηση».

Σε ερώτηση εάν οι απουσίες των Εκκλησιών που σημειώθηκαν στην Σύνοδο επηρέασαν τις αποφάσεις, ο Μακαριότατος Ιεροσολύμων απάντησε: «Αυτό δεν είχε καμία σημασία…».

Είναι απορίας άξιον πώς διέγνωσε ο Μακαριότατος Ιεροσολύμων ότι η Σύνοδος της Κρήτης έδωσε απάντηση σε όλα τα προβλήματα του σημερινού ανθρώπου. Για την ακρίβεια το μόνο που έκανε ήταν να εκδώσει εγκύκλιο και μήνυμα με διάφορα ευχολόγια χωρίς να προτείνει τίποτα το συγκεκριμένο και ουσιαστικό.

Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί η σημασία της απουσίας τεσσάρων Ορθοδόξων Εκκλησιών από τη Σύνοδο της Κρήτης. Πολλώ μάλλον αφού οι τρεις από τις τέσσερις δεν έχουν ακόμη εκδώσει την ετυμηγορία τους. Αυτό που μπορεί όμως με βεβαιότητα να προσδιοριστεί είναι η συμβολή των Εκκλησιών που έλαβαν μέρος στη Σύνοδο. Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων λ.χ. έπαιξε κυριολεκτικά μηδενικής σημασίας ρόλο στη Σύνοδο της Κρήτης. Όπως έχει παρατηρηθεί, από τον έγκυρο αναλυτή κ. Γιώργο Παπαθανασόπουλο, το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων είτε ήταν παρών είτε απουσίαζε τελικά δεν είχε καμία σημασία. Ακολουθούσε άφωνο τα διαδραματιζόμενα στη Σύνοδο ενώ το στίγμα της θεολογικής του θέσης το έδωσε ο γνωστός οικουμενιστής Καθηγητής Θεόδωρος Γιάγκου θεολογικός σύμβουλος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.

Αυτό είναι το κατάντημα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων το οποίο πριν την εκλογή του σημερινού Πατριάρχη Θεόφιλου έδινε ορθόδοξη μαρτυρία στα εκκλησιαστικά μας πράγματα. Δυστυχώς μετά την εκλογή του Μακαριότατου κ. Θεόφιλου η Εκκλησία των Ιεροσολύμων επανήλθε στο ΠΣΕ και έδωσε έντονα το παρών της σε διαχριστιανικές και διαθρησκειακές ασχημίες.