ΤΑ ΔΥΟ ΣΤΙΛΕΤΑ ΚΑΙ Η ΧΑΝΤΖΑΡΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

ΤΑ ΔΥΟ ΣΤΙΛΕΤΑ ΚΑΙ Η ΧΑΝΤΖΑΡΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Οι Οικουμενιστές χρησιμοποιούν δύο στιλέτα και μία χαντζάρα. 

Το πρώτο στιλέτο. Ο καυμένος ο Πατριάρχης. λένε, είναι αιχμάλωτος και σε λίαν δυσχερή θέση. Γι’ αυτό κάνει κάποιες αβαρίες αλλά τις κάνει όχι επειδή είναι συνειδητός οικουμενιστής αλλά μόνον και μόνον για να βοηθήσει τον Οικουμενικό Θρόνο να επιβιώσει από τα χέρια των Αγαρηνών.

Αν αυτό ήταν η αλήθεια το πολύ που θα έκαναν οι Οικουμενιστές θα ήταν να παραβαίνουν τους κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων που απαγορεύουν τις συμπροσευχές με τους αιρετικούς και τους αλλόθρησκους. Δεν θα υπέγραφαν την προδοτική για την Ορθοδοξία συμφωνία του Σαμπεζύ με τους Μονοφυσίτες που προσβάλλει την ορθόδοξη Χριστολογία, ούτε θα υπέγραφαν το κακόδοξο κείμενο της Ραβέννας που προσβάλλει την έννοια του πρωτείου στην Εκκλησία, ούτε θα υπέγραφαν την προδοτική για την Ορθοδοξία Συμφωνία του Μπαλαμάντ που αναγνωρίζει εκκλησιαστικότητα στους Παπικούς και προωθεί την κακοδοξία της διηρημένης Εκκλησίας, ούτε θα πρόβαλλαν την κακοδοξία της βαπτισματικής θεολογίας που διευρύνει τα όρια της Εκκλησίας, ούτε την ευχαριστιακή θεολογία που προωθεί την κακοδοξία των δύο πνευμόνων και των δύο αδελφών Εκκλησιών, ούτε θα υπέγραφαν τα αιρετικά κείμενα του Πόρτο Αλέγκρε και του Πουσάν, που υιοθετούν την προτεσταντική εκκλησιολογία.

Επιπλέον! Δεν είναι μόνον ο Παναγιότατος και οι Φαναριώτες οικουμενιστές. Μακάρι να ήταν μόνον αυτοί. Οι Ρώσοι, οι Ρουμάνοι, οι Ρώσοι εμιγκρέδες, οι Φινλανδοί κτλ. είναι εξίσου Οικουμενιστές με τους Φαναριώτες παρόλον ότι δεν έχουν στο κεφάλι τους τους Τούρκους.

Άρα το στιλέτο του πατριωτισμού που χρησιμοποιούν οι οικουμενιστές για να δικαιολογήσουν τις αβαρίες τους σε θέματα πίστεως είναι αμβλύ και αναποτελεσματικό.

Το δεύτερο στιλέτο που χρησιμοποιούν οι Οικουμενιστές είναι το στιλέτο του εθνοφυλετισμού. Ο εθνοφυλετισμός είναι αίρεση. Καμία αμφιβολία περί αυτού και οι Ρώσοι και οι Ρουμάνοι και οι της Αντιόχειας είναι ένοχοι γι’ αυτόν. Πώς δεν βλέπετε, λέγουν οι Φαναριώτες, τον κίνδυνο του εθνοφυλετισμού για να δικαιολογήσουν τις αβαρίες τους σε θέματα πίστεως.

Τον εθνοφυλετισμό σαφώς καταδικάζουμε αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι νομιμοποιεί τις οικουμενιστικές ασχημίες. Δύο κακά δεν κάνουν ένα καλό.

Επιπλέον. Στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο - αν τελικά πραγματοποιηθεί- οι εθνοφυλετιστές της Ρωσίας και της Ρουμανίας εν αγαστή συμπνοία με τους Φαναριώτες θα προσπαθήσουν να αλλάξουν την πίστη μας. Για ποιο, επομένως, κίνδυνο από τον εθνοφυλετισμό μας προειδοποιούν;

Επομένως και το δεύτερο στιλέτο των Οικουμενιστών αποδεικνύεται αμβλύ και αναποτελεσματικό.

Επειδή οι Οικουμενιστές το αντιλαμβάνονται αυτό τράβηξαν τη χαντζάρα του οικουμενισμού και την κραδαίνουν απειλητικά κατά των πιστών. Ξέρετε, λένε, η Εκκλησία είναι Μία αλλά διηρημένη. Ξέρετε, οι εμιγκρέδες της διασποράς διεύρυναν τα όρια της Εκκλησίας πέραν από τα κανονικά της όρια από... φιλανθρωπία προς τους ετερόδοξους. Ξέρετε ο Κύριος μας παρήγγειλε ίνα πάντες ώσιν εν. Ξέρετε, ο Άγιος Μάρκος Εφέσου ο Ευγενικός χρησιμοποίησε πολύ νηφάλια γλώσσα προς τους Παπικούς και τους προσφώνησε με τίτλους εκκλησιαστικούς.

Ούτε λόγος φυσικά για το γεγονός ότι στο Σύμβολο της πίστεως ομολογούμε πίστη στη Μία και όχι στη διηρημένη Εκκλησία. Ούτε λόγος για το γεγονός ότι οι στοχαστές εμιγκρέδες της Διασποράς μόνον φερέγγυοι για θέματα πίστεως δεν μπορούν να θεωρηθούν. Ούτε λόγος για το γεγονός ότι ο Άγιος Μάρκος Εφέσου ο Ευγενικός γράφει ότι εσχίσθημεν από τους Λατίνους όχι μόνον επειδή είναι σχισματικοί αλλά και αιρετικοί. Ούτε λόγος ότι παρερμηνεύουν την αρχιερατική προσευχή του Κυρίου που αναφέρεται στην ενότητα που πρέπει να χαρακτηρίζει τους μαθητές Του με την ενότητα που επιδιώκουν με τους αιρετικούς.

Και η χαντζάρα, λοιπόν, του Οικουμενισμού αποδεικνύεται αμβλεία και αναποτελεσματική. Ουδόλως αναποτελεσματική, όμως δεν είναι η αλυσίδα που δένει τους οικουμενιστές με την πλάνη και την αίρεση.