Η ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ Β΄ ΒΑΤΙΚΑΝΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

Η ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ Β΄ ΒΑΤΙΚΑΝΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

Του Σεβ. Ναυπάκτου Ιεροθέου

=====

Διαβάζοντας τήν σημαντική διατριβή του π. Πέτρου Χιρς, «Η Εκκλησιολογική Αναθεώρηση της Β΄Βατικανής Συνόδου: Μία ορθόδοξη διερεύνηση του Βαπτίσματος και της Εκκλησίας κατά το Διάταγμα περί Οικουμενισμού», πολλές φορές καί νομίζω ὅσον ἦταν δυνατόν προσεκτικά, διεπίστωσα πῶς ἐξελίχθηκε ἡ παπική θεολογία μετά τήν ἀπομάκρυνσή της ἀπό τήν ὀρθόδοξη πατερική θεολογία καί παράδοση· πῶς ἐξελίχθησαν οἱ ἀπόψεις τῶν Παπικῶν γιά τό Βάπτισμα καί τήν ἐκκλησιολογία ἀπό τόν ἱερό Αὐγουστῖνο, τόν Θωμᾶ τόν Ἀκινάτη καί τούς μετέπειτα θεολόγους· πῶς ἡ ἐξέλιξη αὐτή πέρασε μέσα ἀπό διάφορες ἀποφάσεις καί τελικά ἔφθασε στήν Β΄ Βατικανή Σύνοδο, ἡ ὁποία παρήγαγε μιά νέα ἐκκλησιολογία.

Ὅμως, αὐτή ἡ νέα ἐκκλησιολογία δέν ἐπανῆλθε στήν πατερική παράδοση –γιά παράδειγμα, στήν διδασκαλία τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου καί τοῦ ἁγίου Εἰρηναίου Ἐπισκόπου Λουγδούνου– παρά τό ὅτι διαφημίσθηκε «ὡς ἐπιστροφή στίς πηγές», ἀλλά ἔφθασε σέ μιά διαστρέβλωση καί τῶν ἀπόψεων τοῦ ἱεροῦ Αὐγουστίνου. Εἶναι μιά «νέα ἐκκλησιολογία» πού τίθεται μέσα στήν προοπτική τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Καί τό σπουδαιότερο εἶναι ὅτι οἱ Παπικοί μέ τίς ἀποφάσεις τῆς Β΄ Βατικανῆς Συνόδου δέν ἀπομακρύνθηκαν ἀπό τήν αἵρεση τοῦ actus purus, δέν ἀποδεσμεύθηκαν ἀπό τό αἱρετικό filioque, δέν ἀποστασιοποιήθηκαν ἀπό τό Πρωτεῖο τοῦ Πάπα, πού ἐκλαμβάνεται ὡς δογματικό θέμα, ὅτι δῆθεν ἡ ἀρχιερωσύνη ὅλων τῶν Ἐπισκόπων ἐξαρτᾶται ἀπό τήν ἀρχιερωσύνη τοῦ Πάπα, τήν ὁποία τοῦ τήν ἔδωσε ὁ Ἀπόστολος Πέτρος, τό λεγόμενο Πέτρειο ὑπούργημα.