ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΥΝ

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΥΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Είπε ο Παναγιότατος στο κήρυγμά του στην Έφεσο όπου λειτούργησε κατά την εορτή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου: Η Γ΄ εν Εφέσω Οικουμενική Σύνοδος εθέσπισε να μη γίνει προσθαφαίρεση στο Σύμβολο της πίστεως των δύο πρώτων Οικουμενικών Συνόδων (Νικαίας - Κωνσταντινουπόλεως). Γι’ αυτό έκτοτε απαγγέλλεται αυτούσιο στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Είπε ακόμη ότι οι διάλογοι αποσκοπούν ώστε όλοι οι άνθρωποι (προσοχή μίλησε για ανθρώπους όχι για Εκκλησίες, όπως συνήθως κάνουν οι Οικουμενιστές όταν αναφέρονται στο “ίνα πάντες εν ώσιν”) πρέπει να ενωθούν με την Εκκλησία και ότι στο κοινό ποτήριο δεν μπορούμε να φτάσουμε εκτός αν έχουμε την ίδια ομολογία της πίστεως.

Το μέγα ερώτημα που προκύπτει από τις όντως ορθόδοξες δηλώσεις του Παναγιότατου είναι το εξής: Οι Παπικοί, ως γνωστόν, πρόσθεσαν το filioque (δηλαδή την κακοδοξία της και εκ του Υιού εκπόρευσης του Αγίου Πνεύματος) στο Σύμβολο της πίστεως. Ως εκ τούτου εμπίπτουν στα αναθέματα της Γ΄ εν Εφέσω Οικουμενικής Συνόδου. Γι’ αυτό άλλωστε έγιναν πρόξενοι του μεγάλου σχίσματος και έγιναν αιρετικοί.

Διερωτόμαστε: Δεσμεύεται ο Παναγιότατος από τις δηλώσεις του;

Δηλαδή η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως ουδέποτε θα φτάσει στο κοινό ποτήριο και ουδέποτε θα σταματήσει να θεωρεί αιρετικό το Βατικανό πριν αποπτύσσει ως αίρεση το filioque;

Αν η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι καταφατική -και πρέπει να είναι καταφατική για να είναι συνεπής με τις δηλώσεις του Παναγιότατου- τότε μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Η λανθασμένη βάση πάνω στην οποία οικοδομείται ο διάλογος Ορθοδοξίας και Παπισμού σήμερα ουδέποτε θα υποσκάψει τα θεμέλια της πίστεως επειδή οι Παπικοί δεν θα δεχτούν ποτέ να θεωρήσουν το filioque αίρεση.

Επειδή όμως λόγοι και ενέργειες του Παναγιότατου και των πλείστων Ορθόδοξων Προκαθημένων μαρτυρούν ότι προωθούν τον “λαικό οικουμενισμό” μία ασφαλιστική δικλείδα υπάρχει για να αναπαυθούν οι συνειδήσεις των πιστών ότι δεν υπάρχει κίνδυνος από τον Οικουμενισμό. Να αντιπροσωπεύουν την Ορθοδοξία στο Διάλογο όχι αντιπρόσωποι όπως τον Σεβ. Μεσσηνίας, τον Σεβ. Αχαίας και τον Αρχιμ. Ιγνάτιο Σωτηριάδη αλλά όπως τους Σεβ. Ναυπάκτου, π. Θεόδωρο Ζήση και κ. Τσελεγγίδη.

Και το λέμε αυτό επειδή η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος λ.χ. ομόφωνα στην ιστορική της συνεδρία τον Οκτώβριο του 2009 αποφάσισε να διεξάγονται οι διάλογοι πάνω σε ορθόδοξη βάση πλην όμως οι ραδιουργίες του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου με τους ευάριθμους οικουμενιστές ιεράρχες κατόρθωσαν ώστε ο Μεσσηνίας να είναι ο ρυθμιστής της απόφασης της Ιεραρχίας και έτσι κατόρθωσε να ακυρώσει στην πράξη την κατά Θεόν απόφαση της Ιεραρχίας. Ούτε που μπορεί να βάλει το μυαλό σας, Παναγιότατε, πόσο θα ανεβεί το προσωπικό σας κύρος και το κύρος της πρωτόθρονης Εκκλησίας αν αναθέσετε στον π. Θεόδωρο Ζήση να εκπροσωπεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο στο διάλογο με τους Παπικούς.

Από μόνη της αυτή η ενέργεια θα άρει άρδην τις επιφυλάξεις μας και θα καθησυχάσει τους φόβους μας.