ΠΟΙΟΣ ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ, ΕΙΠΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ ΣΥΝΙΣΤΩΝ ΕΑΥΤΟΝ, ΟΠΩΣ Ο π. ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ;

ΠΟΙΟΣ ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ, ΕΙΠΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ ΣΥΝΙΣΤΩΝ ΕΑΥΤΟΝ, ΟΠΩΣ Ο π. ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ;

(Σχολιασμός στην απάντηση του Μητροπολίτου Λεμεσού, αναφορικά με ερώτηση-θέση, ότι ο π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός, συνιστά υπεβαλλόντως εαυτόν)

Του θεολόγου κ. Β. Χαραλάμπους

=====

Στις 28 Φεβρουαρίου 2015, σε ραδιοφωνική εκπομπή της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού, o Μητροπολίτης Αθανάσιος απάντησε σε ερωτήσεις ακροατών. Ανάμεσα στα ερωτήματα ήταν και ένα που αφορούσε τους λόγους του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού, που συνιστούσε εαυτόν λέγοντας ότι «…άνοιξε  (ο νους)  κι άρχισε η θεολογία που όλα τα μυστήρια της δημιουργίας των όντων, τα παρελθόντα, τα παρόντα και τα μέλλοντα». Επίσης o ακροατής έκανε αναφορά για εκείνο  που είπε ότι «ο ίδιος ο Θεός Λόγος μας έβαλεν μέσα εις τον δρόμον της Πατερικής ορολογίας. Δεν αρνούμαι τίποτα, μας έδωσεν την ικανότηταν να γράψωμεν με λεπτομέρειαν όλην την Πατερικήν ορολογίαν…». Ο ακροατής ρώτησε αν τούτα δεν είναι υπερβολές. «Δεν ξέρουμε τι εννοούσε» ήταν η απάντηση του Μητροπολίτου Λεμεσού.

Δεν συνιστά άτοπο υπερβολή, ο αυτοισχυρισμός του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού; Είναι μέγα ατόπημα να ισχυρίζεται κάποιος ότι ο Θεός του έδωσε τη γνώση «όλων των μυστηρίων της δημιουργίας των όντων». Φυσικά συνιστά εαυτόν. Ποιος Άγιος της Εκκλησίας μας τόλμησε να σκεφτεί τέτοια πράγματα. Είναι όχι μόνο υπερβολικό αλλά και απαράδεκτο να επαίρεται κάποιος ότι ο Θεός του έδωσε τη γνώση «όλων των μυστηρίων της δημιουργίας των όντων».

Οι αναφορές του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού, ήταν ξεκάθαρες. Δεν χωρεί αμφιβολία ότι συνιστούσε εαυτόν. Ποιος τόλμησε να πει κάτι τέτοιο  συνιστώντας εαυτόν, για θεόσδοτη γνώση «όλων των μυστηρίων της δημιουργίας των όντων»; «Φωνή άδηλος εστί», δηλούσα όμως ότι δεν πρόκεται περί θεόσδοτου χαρίσματος. Είναι όχι μόνο υπερβολικό αλλά και απαράδεκτο να επαίρεται κάποιος ότι ο Θεός του έδωσε τη γνώση «όλων των μυστηρίων της δημιουργίας των όντων».

Μόνο ο Θεός γνωρίζει όλα τα μυστήρια της δημιουργίας των όντων. Μόνο ο Θεός γνωρίζει όλα τα παρελθόντα, τα παρόντα και τα μέλλοντα». Ποιος είπε τέτοια υπερβολικά για τον εαυτό του, τη στιγμή μάλιστα που κατ’ επανάληψη έχει διαψευστεί στις καλούμενες “προφητείες” του; Χρειάζεται επεξήγηση για να καταλάβει κανείς τι εννοεί; 

Όρος της Στ΄ Οικουμενικης Συνόδου αναφέρει ότι, εάν τολμηθεί καινοτομία εις τα περί πίστεως, ήτοι λέξεως εφεύρεσις, από μονάζοντα υπάρχει κίνδυνος αναθεματισμού.

Όσον αφορά το λεχθέν ότι «ο ίδιος ο Θεός Λόγος μας έβαλεν μέσα εις τον δρόμον της Πατερικής ορολογίας. Δεν αρνούμαι τίποτα, μας έδωσεν την ικανότηταν να γράψωμεν με λεπτομέρειαν όλην την Πατερικήν ορολογίαν… », χωρεί καμιά αμφιβολία τι εννοούσε; Πως μπορεί να ισχυρίζεται ότι του δόθηκε όλη η Πατερική ορολογία, ο μοναχός που “φημίζεται” για τη γενοκτόνο περί εκτρώσεων συμβουλή, παρερμηνεύοντας τόσο το σχετικό χωρίο της Εξόδου αλλά και ισχυριζόμενος ότι η Εκκλησία μας δεν έχει πάρει θέση; Υπάρχει πλήρης  άγνοια από τον Κύπριο μοναχό στο θέμα τούτο των εκτρώσεων, που ισχυρίζεται ότι του δόθηκε όλη η Πατερική ορολογία. Η Εκκλησία μας απεφάνθη για το θέμα τούτο με απόφαση της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου για το θέμα τούτο, η οποία επικύρωσε τον σχετικό Β΄ Κανόνα του Αγίου Βασιλείου.  

Να αναφερθούμε στο δογματικό λάθος “περί πληρώσεως της ενοχής” που παραπέμπει στην Ανσέλμειο πλάνη, αλλά και τα άλλα άτοπα που ανέφερε; Αυτή είναι η γνώσις όλης της  Πατερικής ορολογίας; 

Ας αναφέρομε τα λόγια του Γέροντος Εφραίμ των Κατουνακίων: «Ο άνθρωπος όσο σοφός και να είναι, να συμβουλεύεται και λιγάκι. Δεν είμαστε εμείς θεοδίδακτοι. Ούτε ο Θεός και συ˙ μπορείς να πάρεις πληροφορίαν από τον Θεό; Δεν είμαστε σ’αυτή την κατάσταση. Α, να ρωτήσουμε και κάναν άλλονε. Να ρωτήσουμε, να συμβουλευτούμε. Ε, δεν έχεις κανέναν άνθρωπο καλύτερό σου;»

Τόσο δύσκολο είναι να καταλάβουμε από πού έλκει την καταγωγή του ο «συνιστών» λόγος; Ας το θέσουμε επί το απλούστερο. Αν δεν γνώριζαν ότι είναι ο π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός, αυτός που είπε αυτές τις υπερβολές για τον εαυτό του, πως θα χαρακτήριζαν τις υπερβολές αυτές;

«Ου γαρ ο εαυτόν συνιστών, εκείνος εστί δόκιμος, αλλ’ ον ο Κύριος συνίστησιν» Β΄ Κορ. 10,18.