ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΣΤΟ ΣΙΝΑ

ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΣΤΟ ΣΙΝΑ

Της Χριστούφαντου

=====

Ἦλθε καιρός Σαρακοστῆς

Μεγάλης καί Ἁγίας,

ἀσκήσεως καί προσευχῆς,

νηστείας, ἀγρυπνίας.

Πατέρες ἔλαβαν εὐχή

καί βγαίνουν ἀπ᾽ τά τείχη,

Μοναστηριοῦ ἀπόρθητου,

πρός νοητά τά ὕψη.

Ἐμπρός ἀνοίγει ἔρημος 

καί κορυφές Ὀρέων,

ὅπου ἀνέβη Μωϋσῆς

καί πλῆθος τῶν Δικαίων.

Ἄλλος θά μείνῃ σέ σχισμή

βράχου πού θά σταλάζῃ

κι ἄλλος σέ ταπεινή σπηλιά,

λίγο γιά ν᾽ ἀπαγκιάζῃ.

Ἄλλος σέ ἄκρη τοῦ βουνοῦ

πού οἱ ἀγέρες δέρνουν,

κι ἄλλος μέσα σ᾽ ὀπή τῆς γῆς

πού δαίμονες θά τρέμουν. 

Ὁ ἕτερος σέ μιά πλαγιά

τρυγᾷ τήν ἡσυχία 

κι ἄλλος μέ δάκρυα βουβά

μέσα σέ θεωρία.

Θηρία καί τά πετεινά, 

δέχονται τήν στοργή τους,

ἡ ἔρημος μοσχοβολᾷ 

ἀπό τήν προσευχή τους.

Τί ὕψη δυσθεώρητα

ἀγγίζει ἡ εὐχή τους,

ἀλάλητοι οἱ στεναγμοί,

αὐλάκωσαν μορφή τους. 

Τό μέλι τό ἡδύτατον

γεύονται ἡσυχίας,

καί νοερᾶς τῆς προσευχῆς,

καρπούς τῆς μετανοίας.

Ἀστέρες Χριστοφώτιστοι

πρός οὐρανόν ὁδεύουν, 

Ἀγγέλους ἔχουν φύλακες,

μέ τόν ἐχθρό παλεύουν. 

Εἶναι οἱ φίλοι τοῦ Χριστοῦ, 

τῆς Θεοτόκου τέκνα,

Ἀγγγελικοῦ τοῦ Τάγματος,

Σινᾶ πεφιλημένα.

Ὁ Ἰωάννης Κλίμακος

κι Ἀντώνιος ὁ Μέγας,

καθοδηγοῦν τούς μονάχούς 

εἰς αἴσιον τό πέρας. 

Χριστοῦ μας ἡ Πανεύφημος

Μάρτυς Αἰκατερίνη,

τούς στέκει πάντα ἀρωγός,

 χαρίζουσα εἰρήνη.

Καί τῆς ἐρήμου τήν πληθύν

Μαρτύρων καί Ὁσίων,

οἱ Σιναΐτες τήν κοσμοῦν

μέ λείψανα ἁγίων.

Δάκρυ σου στάζει ἀσκητά,

θλιμμένη ἡ θωριά σου,

χάνεται εἰς τόν οὐρανό 

τό ὄμμα τῆς καρδιᾶς σου. 

Φέρεις τόν πόνο τούτης γῆς 

κόσμου ἐσκοτισμένου,

δοξολογεῖς Ἀνάστασι

Χριστοῦ Ἐσταυρωμένου.

Φεύγουν οἱ μέρες, οἱ νυχτιές,

ἀδάμαστος ὁ χρόνος 

κι ὁ ἀσκητής στήν ἔρημο

ποτέ δέν εἶναι μόνος.

Φθάνει Βαΐων ἑορτή,

γυρίζουν στήν Μονή τους,

οἱ ἀετοί ἀσκήσεως, 

εἰς τήν ὑπακοήν τους.

Ἐπέστρεψαν τέκνα Σινᾶ

ἀπό τά μέρη πάντα

γιά ἑβδομάδα τῶν Παθῶν

Χριστοῦ τοῦ Ἀναστάντα. 

Χριστέ τ᾽ ἄνθη τῆς Χάριτος,

πατέρες Χριστοφόρους,

δέξου στήν Βασιλεία σου

μ᾽ ὅλους τούς Θεοφόρους!