ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ, ΟΥΤΕ ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΕΡΜΗΝΕΥΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΟΡΘΑ

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ, ΟΥΤΕ ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΕΡΜΗΝΕΥΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΟΡΘΑ

Της Χριστοϋφαντου

=====

Στούς καιρούς μας, αντί νά κηρύσσεται πνεῦμα μετανοίας καί ὁμολογίας, καλλιεργοῦνται φροῦδες ἐλπίδες μέ ἀποτέλεσμα νά ἀλλοιώνεται ἡ ἴδια ἡ οὐσία τῆς πίστεως σέ πολλά καίρια σημεῖα της καί μάλιστα στό εὐαίσθητο κεφάλαιο τῆς ἐσχατολογίας.

Ως ἀποτέλεσμα σέ κάποιους ἀνθρώπους  δημιουργεῖται πανικός, ἀποθηκεύουν τρόφιμα καί ζοῦν μέ φοβίες κλπ., δηλαδή χάνουν τήν οὐσία τῆς πίστεως, ἀδιαφοροῦν γιά τίς ἁμαρτίες τους καί τήν μετάνοιά τους, ἡ ὁποία μετάνοια θά τούς βοηθήσει νά σταθοῦν ὅταν καί ὅποτε ἔλθει ὁ Ἀντίχριστος, κλπ.

Ὅταν μένουμε στήν ἑρμηνεία οἱασδήποτε προφητείας, χωρίς να κάνουμε κύριο ἔργο μας τήν προσωπική καί καθολική μετάνοια τοῦ παρόντος, αὐτό προέρχεται ἐκ τοῦ πονηροῦ καί εἶναι ὄντως φροῦδες καί σατανικές ἐλπίδες. Ἡ ἐκπλήρωση μίας προφητείας στό μέλλον, δέν μᾶς ἀπαλλάσσει ἀπό τίς εὐθύνες τοῦ παρόντος. Ἐμεῖς θά δώσουμε λόγο μόνο γιά τίς δικές μας πράξεις καί ὄχι γιά τήν ἐκπλήρωση ἤ ὄχι κάποιας προφητείας. Πολλοί πιστοί, ἀντί νά ἀναλαμβάνουν τίς εὐθύνες πού τούς ἀναλογοῦν ἐνώπιον τοῦ φοβεροῦ Κριτοῦ, τίς ἀποποιοῦνται στηριζόμενοι σέ κάποιες προφητεῖες.

Ἐάν αὐτά ἰσχύουν γιά τίς γνησίες προφητεῖες, πού ὅμως δέν μποροῦμε νά τίς ἑρμηνεύσουμε, κυρίως τό πότε θά γίνουν, ποία ἡμερομηνία δηλαδή θά πραγματοποιηθοῦν κλπ., πολύ περισσότερο ἰσχύουν γιά τίς νόθες προφητεῖες ἤ τίς ἐσφαλμένες ἑρμηνείες προφητειῶν.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος μᾶς λέγει: «Ἀγαπητοί, μή παντί πνεύματι πιστεύετε, ἀλλά δοκιμάζετε τά πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστίν, ὅτι πολλοί ψευδοπροφῆται ἐξεληλύθασιν εἰς τόν κόσμον» (Α´ Ἰωάν. δ´, 1-2). Βεβαίως, ἡ ἐντολή αὐτή τοῦ Θεοῦ διά τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου ἰσχύει γιά κάθε ἐποχή, ἀλλά κυρίως γιά τίς ἡμέρες μας, καθότι πολλοί ψευδοπροφῆτες ἤ πλανοερμηνευτές ἀκόμη καί ἁγίων Γερόντων, κυκλοφοροῦν καί μάλιστα ὡρισμένοι μέ τό κάλυμμα τῆς αὐθεντίας καί μέ τό ὄνομα τοῦ «Γέροντος».

Ἑπομένως, ὁ κάθε ἕνας πού ὁμιλεῖ δέν εἶναι καί Προφήτης, δέν ἐκφράζει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἄρα ὁ λόγος του δέν εἶναι ἀληθινός. Καί στό σημεῖο αὐτό, ἀνέκαθεν τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἦταν ἰδιαιτέρως προσεκτικό.

Μέ τίς προϋποθέσεις τῆς γνησιότητος καί τοῦ φωτισμοῦ, θά πρέπει νά γίνεται ἀποδεκτός ὁ λόγος καί τό κήρυγμα, ὡς λόγος ἀληθείας. 

Ἄλλωστε ἡ ὑγιής ἐσχατολογική προσμονή τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν εἶναι ἀναπόσπαστο στοιχεῖο τῆς Ὀρθοδοξίας καθότι αὐτή ἀντλεῖ ἀπό τά ἔσχατα.