ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΠΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑ (Ψαλμ. δ΄)

ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΠΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑ (Ψαλμ. δ΄)

Της Χριστούφαντου

=====

Πάντα ὅταν Σέ ζήτησα, Σέ βρῆκα, Κύριέ μου,

πρίν ξεκινήσω προσευχή, παρίστασαι, Θεέ μου.

Δέξου καί νῦν τήν δέησιν καί πόθον τῆς καρδίας,

σπλαγχνίσου με Φιλάνθρωπε, πρόσδεξαι ἱκεσίας.

Ἄνθρωποι βαρυκάρδιοι, πού μέ συκοφαντεῖτε,

ἐσεῖς πού μέ ἐχθρεύεσθε κι ὅλο βαρυγκομεῖτε,

μάθετε ὅτι Κύριος τόν εὐσεβῆ σκεπάζει,

καί ἐνισχύει τόν πιστό, οὐδείς τόνε τρομάζει.

Τά πονηρά σας σχέδια καί τήν ὀργή τῆς μέρας,

τούς ἐφαμάρτους λογισμούς τοῦ μίσους καί τῆς ἔχθρας,

τήν νύκτα εἰς τήν κλίνην σας ἐν φόβῳ μελετεῖστε,

ἀλλάξετε διάθεσιν, καί ἄφρονες μήν εἶσθε. 

Δέν θέλει Παντοκράτορας αἱματηρές θυσίες,

δικαιοσύνη σᾶς ζητᾷ, πνεύματος ἱκεσίες.

Δέν ἀσφαλίζουν ἄρχοντες τοῦ κόσμου τ᾽ ἀγαθά σας,

στόν Κύριο ἐλπίσατε καί δῶστε τήν καρδιά σας.

Πολλοί ἐλπίδα ἔχασαν, πάντα διερωτῶνται

τόν πλοῦτο πῶς θ᾽αὐξήσουνε καί ὅλο καταρῶνται.

Ὅμως σ᾽ ἐμᾶς, ὦ Κύριε, στοργή ἐνετυπώθη,

Φῶς Σοῦ Προσώπου ἔλαμψε, ψυχή μας ἀνυψώθη. 

Χαρᾶς πολλῆς ἐνέπλησας τόν νοῦν καί τήν καρδίαν,

εἰς τήν εὐχήν μᾶς ἔδωσε ἡ Χάρις παρρησίαν.

Ὁ ὕπνος ἔχει γλυκασμόν στήν Σκέπην τοῦ Κυρίου,

καίτοι κατάμονος εἰμί, βιώνω τοῦ Ἁγίου.

Κι ὅταν ὁ θάνατος θά ᾽ρθῇ στό πέρας τῆς ζωῆς μου,

ὕπνον μεγάλον μεσ᾽ τήν γῆ θά ἔχῃ τό κορμί μου,

ἐλπίδα πάλιν ἡ ψυχή θά ᾽χῃ παρά Κυρίου,

γιά σώματος ἀνάσταση, ζωῆς τῆς αἰωνίου.

Σύ φύλαξόν με, Κύριε, ἀπό τήν ἁμαρτία,

Θεέ μου περιφρούρησον αἰσθήσεις, διανοίᾳ, 

νά ἐφαρμόζω πρόθυμα τίς θεῖες ἐντολές Σου,

σκεῦος νά γίνω ἐκλεκτό μέ ἅγιες ἀρετές Σου.