ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Η Γ΄ Κυριακή των Νηστειών, φέρει το όνομα Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως. Ιστορικά συνδέεται με την Εύρεση του Τιμίου Σταυρού από την Αγία Ελένη, που γιορτάζεται στις 6 Μαρτίου. Όμως, όπως είναι γνωστόν, δεν εορτάζονται γιορτές λόγω της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, εκτός Σαββάτου και Κυριακής. Για το λόγο αυτό οι Άγιοι Πατέρες την τοποθέτησαν περίπου στο μέσον της κατανυκτικής περιόδου, στην Γ΄ Κυριακή των Νηστειών. 

Καλούμαστε να προσκυνήσουμε τον Τίμιο Σταυρό, διότι πάνω σ’ αυτόν σταυρώθηκε ο Χριστός  λυτρώνοντας μας από το διάβολο, το θάνατο και την αμαρτία. Επειδή ήδη έχει προχωρήσει η Σαρακοστή, είναι φυσικό να αισθάνεται ο πιστός, όπως και σε κάθε αγώνα, κάποια κόπωση. Όταν οι Εβραίοι πέθαιναν στην έρημο από τα δαγκώματα των φιδιών, ο Θεός έδωσε στον Μωυσή οδηγία να φτιάξει ένα χάλκινο φίδι και να το ύψωσει στο μέσον του στρατοπέδου. Όποιος δεχόταν τα θανατηφόρα δήγματα των φιδιών, το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να κοιτάξει προς το χάλκινο φίδι. Αυτό και μόνο του χάριζε τη σωτηρία και του γλύτωνε τη ζωή. Αυτό, τηρουμένων των αναλογιών, καλούμαστε να πράξουμε κι εμείς. Μέσα στη θλίψη και τη στενοχωρία που μας προκαλεί η αμαρτία, αλλά και τα βασανιστικά προβλήματα της ζωής, που φαίνονται φορτίο βαρύ και ασήκωτο, ας κοιτάξουμε προς τον Εσταυρωμένο. 

«Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι». Τι μας ζητά ο Κύριος; Πρώτον να τον ακολουθήσουμε. «Οπίσω μου ελθείν» σημαίνει ακολουθώ τον Χριστό χωρίς σκεπτικισμό και κρατούμενα. Το επόμενο βήμα είναι η απάρνηση του εαυτού μας. Αρνούμαι τον κακό εαυτό μου σημαίνει με απλά λόγια να πολεμήσουμε τον παλαιό άνθρωπο με την πονηρία, τη φαυλότητα, την κλίση προς το κακό, τις πονηρές διαθέσεις, τα πάθη,τα ελαττώματα και τις αθλιότητες, τις καθημερινές μας πτώσεις και παραβάσεις του θελήματός του. Άρση του σταυρού, τέλος, σημαίνει με απλά λόγια να αποδεχθούμε τον σταυρό μας. Ο καθένας από μας έχει στον ώμο του ένα σταυρό. Όσοι γκρινιάζουν, μεμψιμοιρούν και διαμαρτύρονται, από τη μια κάνουν τη ζωή τους μίζερη και από την άλλη χάνουν τον κόπο τους. 

Ο Θεός δεν μας δίνει ποτέ σταυρό μεγαλύτερο από τις δυνάμεις μας. Ας ατενίσουμε, λοιπόν, τον σταυρόν του Κυρίου, ας παρουμε δύναμη από τον Εσταυρωμενον κι ας συνεχίσουμε, συν Θεώ, την κατά Θεόν πορεία μας. 

Ας μη μας διαφεύγει η ρήση των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων στην παγωμένη λίμνη της Σεβαστείας: «Δριμύς ο χειμών, αλλά γλυκύς ο Παράδεισος».