ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΜΕ    ΘΕΜΑ: «15ος ΚΑΝΩΝ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΕΥΤΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ»

Γ΄

ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ

______

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ

_________

 6.) Στὴν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρέσεων εἶναι καθοριστικὴ καὶ κομβικὴ ἡ συμβολὴ τῶν ἁγίων Πατέρων, ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὰ Πρακτικά των Συνόδων, τοὺς Βίους τῶν Ἁγίων, τὴν ἐκκλησιαστικὴ Γραμματεία καὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες. Οἱ ἅγιοι Πατέρες δὲν αὐτοσχεδιάζουν, ἀλλ’ ὡς θεοφώτιστοι καὶ θεοκίνητοι, ἀναιροῦν μὲ τὸ θεολογικό τους λόγο τὴν αἵρεση καὶ καθοδηγοῦν τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ στὴν στάση του ἔναντι αὐτῆς καὶ τῶν αἱρετικῶν, ὅπως αὐτὸ φαίνεται ἀπὸ τὸν βίο καὶ τοὺς ἀγῶνες τοῦ ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου.

7.) Ἀσφαλεῖς χειραγωγοὶ τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος στὴ στάση του ἀπέναντι στὴν σύγχρονη παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀποτελοῦν οἱ  ἐσχάτως διαλάμψαντες ὅσιοι Πατέρες, ὅπως ὁ ὅσιος Ἰουστίνος ὁ Πόποβιτς, ὁ ἅγιος Γέροντας Παΐσιος ὁ ἁγιορείτης, ὁ ἅγιος Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος, ὁ ὁσίος Γέρων καὶ μεγάλος Ρῶσος ἁγιορείτης ἀσκητής, ἱδρυτὴς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου τοῦ Ἔσσεξ Ἀγγλίας, Σωφρόνιος Σαχάρωφ, κ.α., οἱ ὁποῖοι ἐπεσήμαναν μὲν τὸν Οἰκουμενισμό, ἀλλὰ δὲν ἀποτειχίστηκαν ἀπὸ τοὺς κατὰ τόπους ἐπισκόπους των, ἐπισημαίνοντες ταυτόχρονα τὴν ἀνάγκη τῆς συνοδικῆς καταδίκης της αἱρέσεως αὐτῆς, ὡς καὶ τῶν προωθούντων αὐτήν. Ἡ προτίμηση τῶν αὐτοσχεδιασμῶν μας ἔναντι της κακοδοξίας σὲ σχέση μὲ τὴ θεοφώτιστη στάση τῶν συγχρόνων ἁγίων Πατέρων, ὁ ἰσχυρισμὸς ὅτι περιττεύει ὁ θεῖος φωτισμὸς καὶ ἡ συνοδικὴ καταδίκη της αἱρέσεως στὸ ζήτημα τῆς ἀποτειχίσεως,  μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῶν ἁγίων Πατέρων, ἐνῶ οἱ πολυποίκιλες ὕβρεις κατὰ τῶν σημερινῶν Ἁγίων ἐκ μέρους ἀποτειχισθέντων ἀδελφῶν ὄχι μόνο τους ἀποτειχίζουν ἀπὸ τοὺς αἱρετίζοντες ἐπισκόπους, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀποσχίζουν ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. 

8.) Τὸ γεγονὸς ὅτι στὴ σύγχρονη παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐνυπάρχουν στοιχεῖα παλαιοτέρων αἱρέσεων, συνοδικῶς καταδικασθέντων ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας, δὲν ἀναιρεῖ τὴν ἀναγκαιότητα τῆς σύγχρονης συνοδικῆς καταδίκης της, σύμφωνα μὲ τὸ πνεῦμα καὶ τὴν πρόταση τοῦ ὁσίου Ἰουστίνου τοῦ Πόποβιτς. Πρὸς τὸν σκοπὸ αὐτὸ ὀφείλει ὁ κλῆρος καὶ ὁ πιστὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ νὰ στρέψει τὶς ἀγωνιστικές του προσπάθειες και νὰ ἐνεργοποιηθεῖ σ’ ἕνα δυναμικότερο ἀντιαιρετικὸ ἀγώνα, μέχρις ὅτου ἡ Ἱεραρχία μας, πιεζόμενη ἀπὸ κλῆρο καὶ λαό, ἀσχοληθεῖ μὲ τὴν παναίρεση αὐτή, καταδικάσει αὐτὴν συνοδικῶς, κατονομάσει τοὺς ὀπαδούς της καὶ καλέσει αὐτούς σε μετάνοια. Σὲ περίπτωση δὲ ποὺ ἐπιμένουν στὶς πλάνες τους, ἀποκόψει αὐτοὺς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. 

9.) Ἡ θεολογία τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων καὶ ἡ θεοφώτιστη ποιμαντικὴ διακονία τους ἔχει ὀντολογικὸ θεμέλιο τὴν Ἐκκλησία ὡς τὸ σῶμα τοῦ ζῶντος Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀποσκοπεῖ δὲ στὴν  περιφρούρησι τῆς ἑνότητος τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος, τῆς ἀκεραιότητος τῆς πίστεως, τῆς ἐμπειρίας τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ στὴν οὐσιώδη παράθεση καὶ ἐφαρμογὴ τῶν ἀληθῶν προβλέψεων τοῦ θείου Νόμου καὶ τῶν Ἱερῶν Κανόνων,  διὰ τῶν ὁποίων θεσμοθετεῖται καὶ πραγματοποιεῖται ἡ ἐγχρίστωσις τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καὶ ἡ κατὰ χάριν θέωσή του.