ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ ΠΙΚΡΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΟΜΟΙΟΥ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ*

ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ ΠΙΚΡΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΟΜΟΙΟΥ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ*

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Ας αναλύσουμε το “πάνυ γλυκύτατο” “προσόμοιο” που ήχησε εν μέση εκκλησία στον πάνσεπτο πατριαρχικό ναό του Αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου στο Φανάρι. 

Δεν μπορώ να συγχαρώ τον υμνολόγο, παρά το κομψό του ύφος, διότι χρησιμοποίησε την εκκλησιαστική υμνωδία και μουσική, όχι για να ψέξει, αλλά για να εγκωμιάσει τον αιρεσιάρχη. 

Μου θυμίζει δόκιμο αγιογράφο, προσφάτως αποβιώσαντα, που έφτιαχνε θαυμάσιες βυζαντινές εικόνες -με στυλ της εποχής των Κομνηνών- και από την άλλη ζωγράφισε τον πατριάρχη Αθηναγόρα και τον Πάπα Παύλο Στ΄εκατέρωθεν του Χριστού.!!!

Ας έλθουμε, όμως, στο κείμενο του προσομοίου. 

1.) “Αγωμεν εορτήν λαμπροφόραν” όταν τιμούμε αγίους ή τη Θεομήτορα ή τον Δεσπότη Χριστό κι όχι όταν υποδεχόμαστε αιρεσιάρχες και δή αλάθητους!!!. 

2.) “Ρωμαίων Εκκλησία” και δη “σεπτή” υπήρξε όταν ήταν ορθόδοξη. ΟΧΙ ΣΗΜΕΡΑ! Σήμερα συνιστά δεινή παραχάραξη του Ευαγγελίου με τη διατύπωση σειράς αιρέσεων.

3.) Προς τι επικαλείται ο υμνολόγος τον "Παράκλητο", “το Πνεύμα της αληθείας ό παρά του Πατρός εκπορεύεται” -κατά τον Θεολόγο Ιωάννη- παρόντος και τιμωμένου του παραχαράκτου της πίστεως της εν Χριστώ Ιησού που απαγγέλλει το Σύμβολο της πίστεως με την προσθήκη της αίρεσης του filioque; 

4.) Γιατί το “ομοφώνως”; Φτάσαμε σε ομοφωνία στην πίστη με τον Παπισμό, γι’ αυτό και σπεύσαμε "αγαλλομένω ποδί" να υποδεχθούμε τον Πάπα που ενώθηκε μαζί μας στην πίστη και απέβαλε τις αιρέσεις που πρέσβευε; 

Προφανώς όχι! Γι’ αυτό αποστρεφόμεθα τα ληρωδήματα και παράχορδα όσων υφαίνουν τοιούτους ύμνους. Κρίμα στο μελάνι που ξοδεύτηκε και το ξύλο που χαραμίστηκε για να κατασκευαστεί το χαρτί, που γράφτηκε το κείμενο αυτό.

* ΤΟ ΘΛΙΒΕΡΟ ΠΡΟΣΟΜΟΙΟ ΠΟΥ ΕΨΑΛΛΑΝ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑ

«Κωνσταντίνου ἡ Πόλις, 

Πρωτοκλήτου λυχνία τε,

ἅγει ἑορτήν λαμπροφόρον, 

δεχομένη τόν Πρόεδρον,

Ρωμαίων Ἐκκλησίας τῆς σεπτῆς, 

Καθέδρας κορυφαίου μαθητοῦ,

διαδέχων διαθέσει τε ἐκ ψυχῆς, 

εὐξώμεθα γηθοσύνως,

μεῖνον Παράκλητε ἐν ἡμῖν, 

ἄγων ἡμᾶς πρός σήν βοήθεια,

ἥν ὁμοφώνως στόματι ἑνί, 

καρδίᾳ σέ δοξάζομεν»!