ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΣΕ ΕΠΙΤΙΜΟ ΔΙΔΑΚΤΟΡΑ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΘΗΝΩΝ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΣΕ ΕΠΙΤΙΜΟ ΔΙΔΑΚΤΟΡΑ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΘΗΝΩΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Η αναγόρευση του μονοφυσίτη Αρμένιου Πατριάρχη σε Επίτιμο Διδάκτορα της Θεολογικής Σχολής Αθηνών δείχνει το βαθμό της αλλοτρίωσης του ορθοδόξου φρονήματος που υπέστη η Σχολή τα τελευταία χρόνια.

Συνήθως -και δικαίως- στρέφουμε τα βέλη μας εναντίον του οικουμενιστικού και νεωτεριστικού φρονήματος του Θεολογικού Τμήματος της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης, αλλά είναι φανερόν ότι το κακό έχει παραγίνει και στη Θεολογική Σχολή Αθηνών.

Και πώς να μην παραγίνει αφού ο ανεκδιήγητος Μεσσηνίας κ. Σαββάτος λύνει και δένει στη Σχολή όπως λύνει και δένει στην Ιεραρχία;

Η δυναστεία Χριστινάκη διέφθειρε σε απίστευτο βαθμό με το νεποτισμό -και όχι μόνον- τη Σχολή και την παρέδωσε τελικά στους οικουμενιστές και φιλελεύθερους Καθηγητές με αποτέλεσμα να βλέπουμε φαινόμενα όπως την αναγόρευση του μονοφυσίτη Πατριάρχη σε Επίτιμο Διδάκτορά της.

Εδώ καταντήσαμε! Καθηγητής της Ιστορίας των Δογμάτων κάνει εισήγηση ώστε μονοφυσίτης Πατριάρχης να αναγορευθεί Επίτιμος Διδάκτωρ της κατ’ ευφημισμό Ορθόδοξης Σχολής.!!!

Ας σημειωθεί μάλιστα ότι οι Αρμένιοι μονοφυσίτες εκπροσωπούν μεν τον μετριοπαθή μονοφυσιτισμό του Σεβήρου και όχι τον ακραίο Μονοφυσιτισμό του Ευτυχούς, πλην όμως είναι οι πιο προχωρημένης φύσεως μονοφυσίτες από τις υπάρχουσες μονοφυσιτικές “Εκκλησίες” εξ ου και αρνήθηκαν να επικυρώσουν τη Συμφωνία του Σαμπεζύ.

Βεβαίως δεν είναι η πρώτη φορά που αιρετικοί αναγορεύονται Επίτιμοι Διδάκτορες Ορθοδόξων Θεολογικών Σχολών. Είναι όμως η πρώτη φορά που αιρετικός αναγορεύεται Επίτιμος Διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.

Η άστοχη και απαράδεκτη αναγόρευση του Αρμένιου Πατριάρχη δίνει την ευκαιρία να τεθεί επιτακτικά το θέμα της αναγόρευσης ετεροδόξων ως Επίτιμων Διδακτόρων των Ορθόδοξων Θεολογικών Σχολών. 

Στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στις ΗΠΑ λ.χ., ακόμη και ο Δρυίδης -τουτέστιν ειδωλολάτρης- Πριμάτος του Αγγλικανισμού Ρόουαν Γουίλιαμς αναγορεύθηκε Επίτιμος Διδάκτορας!!!.

Η απογοήτευσή μας για την αναγόρευση του μονοφυσίτη Πατριάρχη σε Επίτιμο Διδάκτορα της Σχολής ουδεμία σχέση έχει με την ανυπόκριτη αγάπη και την γνήσια αλληλεγγύη που τρέφουμε προς τους πολύπαθους χριστιανούς αδελφούς μας τους Αρμένιους που υπέστησαν τα πάνδεινα στα χέρια των Τούρκων. 

Ούτε σημαίνει άρνηση για θεολογικό διάλογο -και όχι διάλογο δημοσίων σχέσεων- με τους Μονοφυσίτες.

Δεν έχουμε φοβικά σύνδρομα, όπως μας κατηγορούν οι Οικουμενιστές. 

Το αντίθετο! Επιδιώκουμε, ως επιβαλλόμενο χρέος μας, το διάλογο με όλους. Εφόσον οι διάλογοι διεξάγονται με ανεπίληπτο δογματικά και κανονικά τρόπο θεωρούμε αδήριτο χρέος μας το διάλογο με όλους. Τουτέστιν, αν δεν γίνονται συμπροσευχές με τους αιρετικούς και με τους αλλόθρησκους και αν δεν γίνονται εκπτώσεις στην ορθόδοξη πίστη με την υπογραφή προδοτικών για την Ορθοδοξία κειμένων και Συμφωνιών, είμαστε πανέτοιμοι για διάλογο με όλους.

Η Εκκλησία είναι πάντοτε, ήταν πάντοτε και πρέπει να είναι πάντοτε έτοιμη να διαλεχθεί με τον κόσμο.

Ο Προφήτης Μωυσής διαλέχθηκε με τους ιερείς του Φαραώ, ο προφήτης Ηλίας με τους ιερείς του Βάαλ, ο Απόστολος Παύλος με τους Ιουδαίους στις συναγωγές και με τους ειδωλολάτρες στην Πνύκα, ο Αγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ο Αγιος Δακασκηνός και ο Αγιος Κύριλλος με τους Μωαμεθανούς κοκ.. Ο Αγιος Νικόλαος Αχρίδος με τους Ναζί, και με τις άθεες φιλοσοφίες της εποχής του, ο Οσιος Ιουστίνος Πόποβιτς με όλες τις άθεες φιλοσοφίες (Νιτσεισμό, Μαρξισμό, άθεο Υπαρξισμό) του 19ου και του 20ού αιώνα.

Οι παραδοσιακοί Καθηγητές Τρεμπέλας, Ρωμανίδης, π. Θεόδωρος Ζήσης μεταξύ άλλων διαλέχθηκαν με τους μονοφυσίτες χωρίς να φοβηθούν το διάλογο και χωρίς να κάνουν συμπροσευχές μαζί τους.

Ο μ. Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος κυρός Νικόδημος επίσης δεν φοβήθηκε ποτέ να συμμετάσχει σε διαλόγους με ετερόδοξους.

Ο διάλογος με όλους είναι επιβεβλημένο καθήκον της Εκκλησίας εξαιτίας της εντολής του Αποστόλου Παύλου να δίνουμε απολογίαν παντί τω αιτούντι και εξαιτίας της εντολής του Κυρίου να ευαγγελιστούμε τον κόσμο.

Αυτό όμως δεν έχει να κάνει τίποτα με την συνομολόγηση προδοτικών συμφωνιών για την Ορθοδοξία με αιρετικούς, όπως έγινε με τη Συμφωνία του Σαμπεζύ που συνομολόγησε ο Ελβετίας -μετέπειτα Αδριανουπόλεως- Δαμασκηνός με τους μονοφυσίτες, ούτε με την αναγόρευση ενός μονοφυσίτη σε Επίτιμο Διδάκτορα μιας Ορθόδοξης κατ’ ευφημισμό Σχολής.

Διότι επιτέλους! Τι είδους Ορθόδοξη Σχολή είναι μια Σχολή που έχει Καθηγητή Συστηματικής Θεολογίας επίσκοπο που διακήρυξε αίρεση στη Σύνοδο της Ιεραρχίας χωρίς να καθαιρεθεί και χωρίς να εκδιωχθεί κλωτσηδόν από τη Σχολή;