ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΕΣ
_________
Δρ Ανδρέα Ν. Παπαβασιλείου, Φασούλα Λεμεσού, Διακριτά στοιχεία της πολιτιστικής της ταυτότητας, Λευκωσία 2014, σσ. 152.
Του κ. Στέλιου Παπαντωνίου
======
Κυκλοφόρησε τελευταία το βιβλίο του δρα Ανδρέα Ν. Παπαβασιλείου «Φασούλα Λεμεσού, Διακριτά στοιχεία της πολιτιστικής της ταυτότητας». Κάθε βιβλίο φέρνει στο φως στοιχεία του χαρακτήρα του ίδιου του συγγραφέα αλλά και προσθέτει στον πολιτισμό μας, ιδιαίτερα όταν αποκαλύπτει πτυχές του τόπου και της ζωής του νησιού μας.
Στον Πρόλογο ο συγγραφέας επιβεβαιώνει πως ο παιδικός παράδεισος του καθενός είναι ο τόπος όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια, που μένουν ανεξίτηλα βαθιά μέσα του. Ανθρώπινοι δεσμοί, φύση, μνήμες και χρέος προς τον τόπο οδήγησαν στη μελέτη των διακριτών στοιχείων τα οποία αναδεικνύουν την πολιτιστική ταυτότητα της Φασούλας.
Το βιβλίο διαιρείται σε τέσσερα κεφάλαια:
Α. Ο άγιος Ρηγίνος, ο άγιος της Φασούλας
Β. Φασούλα, γενέτειρα των κληρικών
Γ. Εκπαιδευτικοί από τη Φασούλα
Δ. Τα ελληνικά ονόματα στη Φασούλα.
Στις 152 σελίδες του νέου βιβλίου του ο συγγραφέας αναφέρεται στην καταγωγή του αγίου Ρηγίνου, στο μαρτυρικό του θάνατο και στον τάφο του καθώς και στην ανακομιδή μέρους των λειψάνων του. Πλην της επιστημονικής μεθόδου εργασίας, ο συγγραφέας ζωντανεύει παραστατικά την ανακομιδή των λειψάνων του αγίου στην οποία παρέστη και βίωσε με θρησκευτική ευλάβεια με τον μακαριστό πατέρα του.
Τη Φασούλα Λεμεσού γνώριζα εξ ακοής από της παιδικής μου ηλικίας, γιατί ο αλησμόνητος ιερέας της εκκλησίας της ενορίας μας, Αγίου Κασσιανού Λευκωσίας, ήταν ο μακαριστός Παπακωνσταντίνος Παπαβασιλείου, ο οποίος, μετά την κοπιώδη μεγάλη βδομάδα και το μεγαλειώδες Πάσχα, έπαιρνε την άδειά του και πήγαινε στη γενέτειρά του, τη Φασούλα Λεμεσού, να ξεκουραστεί. Τον αντικαθιστούσε κατά την απουσία του ο αδελφός του μ. Παπανέαρχος Παπαβασιλείου, ιερέας της Φανερωμένης. Γι’ αυτό, μόλις πήρα στα χέρια μου το νέο βιβλίου του δρα Ανδρέα Ν. Παπαβασιλείου, πρώην επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης, ακάματου συγγραφέα, έσπευσα να βρω σελίδες που αναφέρονται στους ιερείς της κοινότητας, γιατί όντως η Φασούλα ήταν μια Παπαδομάνα.
Το κεφάλαιο για τους ιερείς με ρίζες στη Φασούλα ακολουθεί άλλο με βιογραφικά στοιχεία εκπαιδευτικών από το χωριό αυτό.
Η ύπαρξη πλείστων αρχαιοελληνικών ονομάτων κέντρισε το ενδιαφέρον του μελετητή, ο οποίος μας παραδίδει στοιχεία για τα αρχαία ελληνικά πρόσωπα που έφεραν το όνομα και σύντομα βιογραφικά για όσους Φασουλιώτες έχουν αρχαιοελληνικά ονόματα.
Το βιβλίο αρχίζει και τελειώνει με ποιήματα λαϊκών ποιητών της Φασούλας και κατακοσμείται με έγχρωμες φωτογραφίες. Η λαϊκή ψυχή των Φασουλιωτών, συζευγμένη με τη γενέθλια γη, εκφράζεται σε στίχο στην κυπριακή διάλεκτο, για να φανερώσει την αγάπη και το χρέος.
Το βιβλίο «Φασούλα Λεμεσού, Διακριτά στοιχεία της πολιτιστικής της ταυτότητας» ελκύει την προσοχή και το ενδιαφέρον όχι μόνο των Φασουλιωτών αλλά και κάθε φιλομαθούς αναγνώστη.
No comments:
Post a Comment